У апавяданні В.Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну». Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку». Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
для изложения краткого содержания "илиады" нужна краткая предыстория. суть ее в том, что царский сын парис украл жену(елену) у царя менелая. менелай собрал войско, своих братьев и прочих желающих двинуться забирать обратно елену и пошел войной против царя приама - отца злодея. греки во главе с менелаем и множеством других великих героев осадили столицу - трою. война вокруг стен этого города длилась с переменным успехом 10 лет. даже боги олимпа разделились на два лагеря: половина была за греков, половина - за троянцев.
собственно "илиада" описывает последний год войны, десятый. основное внимание в ней уделено внутренним конфликтам и ссорам в лагере греков, в частности - ссора ахилла с агамемноном, в результате которой ахилл отказался воевать и попросил мать (фетиду), чтобы уговорила богов не давать грекам побед покуда его обидчик не загладит свою вину. так и случилось. греки терпят одно за другим поражения, боги не на их стороне. они понимают, что без ахилла им не обойтись, поэтому идут умолять его вернуться на поле боя. просит его об этом и лучший друг патрокл. но ахилл соглашается только на то, что патрокл выйдет в его доспехах и попугает троянцев. так и случилось. только патрокл был неосторожен и его убили. ахилл глубоко переживает смерть друга и решается отомстить за свою потерю. он вступает в поединок с лучшим троянским воином и другим сыном царя - гектором, убивает его. с большой неохотой он внимает мольбе старого царя приама и отдает ему тело гектора для погребения. этим заканчивается поэма.
читать гекзаметр довольно сложно, попробуйте ознакомиться с описанием троянской войны в прозе, у куна их легко и приятно читать.
У апавяданні В.Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну». Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку». Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
Объяснение:
ответ:
краткое содержание.
для изложения краткого содержания "илиады" нужна краткая предыстория. суть ее в том, что царский сын парис украл жену(елену) у царя менелая. менелай собрал войско, своих братьев и прочих желающих двинуться забирать обратно елену и пошел войной против царя приама - отца злодея. греки во главе с менелаем и множеством других великих героев осадили столицу - трою. война вокруг стен этого города длилась с переменным успехом 10 лет. даже боги олимпа разделились на два лагеря: половина была за греков, половина - за троянцев.
собственно "илиада" описывает последний год войны, десятый. основное внимание в ней уделено внутренним конфликтам и ссорам в лагере греков, в частности - ссора ахилла с агамемноном, в результате которой ахилл отказался воевать и попросил мать (фетиду), чтобы уговорила богов не давать грекам побед покуда его обидчик не загладит свою вину. так и случилось. греки терпят одно за другим поражения, боги не на их стороне. они понимают, что без ахилла им не обойтись, поэтому идут умолять его вернуться на поле боя. просит его об этом и лучший друг патрокл. но ахилл соглашается только на то, что патрокл выйдет в его доспехах и попугает троянцев. так и случилось. только патрокл был неосторожен и его убили. ахилл глубоко переживает смерть друга и решается отомстить за свою потерю. он вступает в поединок с лучшим троянским воином и другим сыном царя - гектором, убивает его. с большой неохотой он внимает мольбе старого царя приама и отдает ему тело гектора для погребения. этим заканчивается поэма.
читать гекзаметр довольно сложно, попробуйте ознакомиться с описанием троянской войны в прозе, у куна их легко и приятно читать.