Гражданину любой страны есть чем гордиться, каждая страна отличается от другой какой то национальной особенностью. Это может быть древняя история, национальная особенность характера человека, природные богатства, устои и порядки этой страны. Но самое главное отличие одной страны от другой - это природа, различные животные, которые являются иногда символом этой страны. В Новой Зеландии есть киви, в Австралии – кенгуру, в Африке – львы, в Китае – панды, в Америке – гризли. А у нас, в России, – бурый медведь. О нем половина наших сказок, по нему нас знают за границей, и вообще российский человек, российское государство, вся наша страна ассоциируется именно с этим буйным, огромным, неудержимым, но слегка всё-таки глупым существом. Когда мне было 5 лет, и я еще не ходил в школу, мама читала мне сказку «Маша и медведи» (а сейчас есть такая игра), а уж в скольких сказках с другими животными он побывал – не перечесть. Причем если волк у нас всегда хулиган, лиса – хитрая, то медведь у нас всегда добрый и понимающий, обычно именно он разрешает споры, возникающие между другими зверьми, он как царь русских зверей. Наверное, за рубежом всё же немного по-другому.
То же самое и с растениями. Герб Японии – хризантема, в Древнем Риме и Греции были популярны оливковые и лавровые ветви, а в Тайланде и других странах, которые находятся в тропиках, важное значение имеют орхидеи и лилии.
Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Гражданину любой страны есть чем гордиться, каждая страна отличается от другой какой то национальной особенностью. Это может быть древняя история, национальная особенность характера человека, природные богатства, устои и порядки этой страны. Но самое главное отличие одной страны от другой - это природа, различные животные, которые являются иногда символом этой страны. В Новой Зеландии есть киви, в Австралии – кенгуру, в Африке – львы, в Китае – панды, в Америке – гризли. А у нас, в России, – бурый медведь. О нем половина наших сказок, по нему нас знают за границей, и вообще российский человек, российское государство, вся наша страна ассоциируется именно с этим буйным, огромным, неудержимым, но слегка всё-таки глупым существом. Когда мне было 5 лет, и я еще не ходил в школу, мама читала мне сказку «Маша и медведи» (а сейчас есть такая игра), а уж в скольких сказках с другими животными он побывал – не перечесть. Причем если волк у нас всегда хулиган, лиса – хитрая, то медведь у нас всегда добрый и понимающий, обычно именно он разрешает споры, возникающие между другими зверьми, он как царь русских зверей. Наверное, за рубежом всё же немного по-другому.
То же самое и с растениями. Герб Японии – хризантема, в Древнем Риме и Греции были популярны оливковые и лавровые ветви, а в Тайланде и других странах, которые находятся в тропиках, важное значение имеют орхидеи и лилии.
Объяснение:
Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.