Я очень люблю читать, и моя любимая книга - замечательный роман А. Дюма «Три мушкетера». Я знаю, что великолепная четверка бесстрашных мушкетеров короля покорила сердца многих читателей, меня же больше всего привлекает образ Атоса. Я представляю себе его таким, каким увидела в фильме «Д'Артаньян и три мушкетера» в исполнении Вениамина Смехова. Атос среднего роста, пропорционального телосложения. Его высокий лоб выдает незаурядный ум, тонкие губы - сдержанность, прямой нос, светлая кожа и ухоженные руки говорят о благородном происхождении. Атоса не назовешь красавцем, как, например, Арамиса, но он для меня - идеал мужской красоты. Длинная шпага, высокие сапоги, широкий мушкетерский плащ делают моего героя просто неотразимым. В отличие от многих моих знакомых, Атос никогда не сутулится, его плечи всегда расправлены, что выдает в нем человека уверенного в себе, несуетливого, гордого. Однако при всем его чувстве собственного достоинства в Атосе нет ни капли самовлюбленности, тщеславия, хвастовства. Решительный и смелый, он всегда готов постоять не только за друзей, но и за несправедливо обиженных, слабых. На первом месте у Атоса была защита чести и человеческого достоинства, и горе грубиянам, хамам и наглецам, если он оказывается рядом! Часто, попадая в затруднительную ситуацию, я думаю: а как бы на моем месте поступил мой любимый герой? Ведь он никогда не принимал скоропалительных решений и всегда был ответственен за совершаемые им дела и поступки. Мне очень хочется быть похожей на Атоса, и я старательно вырабатывать в себе качества, которых мне для этого не хватает: решительность, уравновешенность и осмотрительность.
Там, дзе сёння стаяць муры Магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". У ёй жыў Машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір". Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну. Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку. Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго". Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста. Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу. Спачатку дань жыццём плацілі Яму адны багатыры, Пасля знаходзілі ў магіле Спачын і вёсак жыхары. У час аднаго са сваіх "паляванняў" Машэка сустрэў карэту, у якой ехала з каханкам Наталька. Дзяўчына апынулася ў логаве Машэкі. Разбойнік перамяніўся, але Натальку не магло цешыць жыццё ў пушчы. Яна забіла соннага Машэку і паведаміла пра ўсё ў вёску. Сышлася вёска над Машэкай Нядаўну бачыці граз
Атос среднего роста, пропорционального телосложения. Его высокий лоб выдает незаурядный ум, тонкие губы - сдержанность, прямой нос, светлая кожа и ухоженные руки говорят о благородном происхождении. Атоса не назовешь красавцем, как, например, Арамиса, но он для меня - идеал мужской красоты. Длинная шпага, высокие сапоги, широкий мушкетерский плащ делают моего героя просто неотразимым. В отличие от многих моих знакомых, Атос никогда не сутулится, его плечи всегда расправлены, что выдает в нем человека уверенного в себе, несуетливого, гордого. Однако при всем его чувстве собственного достоинства в Атосе нет ни капли самовлюбленности, тщеславия, хвастовства. Решительный и смелый, он всегда готов постоять не только за друзей, но и за несправедливо обиженных, слабых. На первом месте у Атоса была защита чести и человеческого достоинства, и горе грубиянам, хамам и наглецам, если он оказывается рядом!
Часто, попадая в затруднительную ситуацию, я думаю: а как бы на моем месте поступил мой любимый герой? Ведь он никогда не принимал скоропалительных решений и всегда был ответственен за совершаемые им дела и поступки.
Мне очень хочется быть похожей на Атоса, и я старательно
вырабатывать в себе качества, которых мне для этого не хватает: решительность, уравновешенность и осмотрительность.
Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну.
Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку.
Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго".
Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста.
Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу.
Спачатку дань жыццём плацілі
Яму адны багатыры,
Пасля знаходзілі ў магіле
Спачын і вёсак жыхары. У час аднаго са сваіх "паляванняў" Машэка сустрэў карэту, у якой ехала з каханкам Наталька. Дзяўчына апынулася ў логаве Машэкі. Разбойнік перамяніўся, але Натальку не магло цешыць жыццё ў пушчы. Яна забіла соннага Машэку і паведаміла пра ўсё ў вёску.
Сышлася вёска над Машэкай
Нядаўну бачыці граз