в королевстве жил-был король _ великий. долго жил, не тужил, да только услышал он про чудо-рыбу. сказывают, будто рыба эта такая огромная, что умещается на ней целая деревня. интересно стало _ королю великому, простился он с матушкой и батюшкой, сел на доброго коня, да и отправился в путь. долго ли, коротко ли скакал _, да прискакал он к самому синему морю. море расстилается перед ним вдаль, гладкое прегладкое, как волшебное зеркальце, которое у василисы премудрой есть. залюбовался _, да только чудо - рыбы не видно было. опечалился наш король, думал, обманули его, хотел было назад повернуть, да увидел мужичка. окликнул его _ великий, да и спрашивает: ”так и так, дескать, есть ли тут рыба огромная, на которой деревня есть целая? ” а мужичок отвечает: “бывает тут такая, вот только сейчас рыба в бескрайний океан ушла – кормиться. вишь, море спокойно. а вот забурлит синее море, поднимутся волны, знай – плывёт огромная рыба”. послушался _ - король и стал ждать. ждал он, ждал, да только рыба не показывается никак. опечалился король наш, думал, обманул его мужичок, только уходить собрался, как вдруг забурлило, зашумело море синее, поднялись волны могучие – быстро, как вихрь плывёт чудо-рыба. успокоилось море, улеглись волны – приплыла рыба на своё место. как увидел _ – великий чудо-рыбу, чуть с коня не упал. огромна та рыба, так огромна, что на ней целая деревня есть. и храм, и поля, и дома. вон на поляне красны девицы в нарядных платьях, хоровод водят, по дороге телега едет, на хвосте чудо - рыбы горы высокие, а на плавнике лес дремучий. подивился _ – корону свою поправил, да и поехал домой. долго ли, коротко ли ехал, да только встречали его матушка с батюшкой, слушали его, да дивились чудо - рыбе.
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
в королевстве жил-был король _ великий. долго жил, не тужил, да только услышал он про чудо-рыбу. сказывают, будто рыба эта такая огромная, что умещается на ней целая деревня. интересно стало _ королю великому, простился он с матушкой и батюшкой, сел на доброго коня, да и отправился в путь. долго ли, коротко ли скакал _, да прискакал он к самому синему морю. море расстилается перед ним вдаль, гладкое прегладкое, как волшебное зеркальце, которое у василисы премудрой есть. залюбовался _, да только чудо - рыбы не видно было. опечалился наш король, думал, обманули его, хотел было назад повернуть, да увидел мужичка. окликнул его _ великий, да и спрашивает: ”так и так, дескать, есть ли тут рыба огромная, на которой деревня есть целая? ” а мужичок отвечает: “бывает тут такая, вот только сейчас рыба в бескрайний океан ушла – кормиться. вишь, море спокойно. а вот забурлит синее море, поднимутся волны, знай – плывёт огромная рыба”. послушался _ - король и стал ждать. ждал он, ждал, да только рыба не показывается никак. опечалился король наш, думал, обманул его мужичок, только уходить собрался, как вдруг забурлило, зашумело море синее, поднялись волны могучие – быстро, как вихрь плывёт чудо-рыба. успокоилось море, улеглись волны – приплыла рыба на своё место. как увидел _ – великий чудо-рыбу, чуть с коня не упал. огромна та рыба, так огромна, что на ней целая деревня есть. и храм, и поля, и дома. вон на поляне красны девицы в нарядных платьях, хоровод водят, по дороге телега едет, на хвосте чудо - рыбы горы высокие, а на плавнике лес дремучий. подивился _ – корону свою поправил, да и поехал домой. долго ли, коротко ли ехал, да только встречали его матушка с батюшкой, слушали его, да дивились чудо - рыбе.
_=вставь своё имя
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
Объяснение: