из строк 15-26 выпишите глагол, суффикс которого в формах времени состоит из трёх букв и трёх звуков, в формах настоящего времени – из одной буквы и двух звуков, а в формах повелительного наклонения – из двух букв и двух звуков. глагол выпишите в той форме, в какой он стоит в тексте.

(15) не догадаться самим бы вовек!
(16) да нанесло человека хорошего,
(17) под благовещенье помнишь прохожего?
(18) он надоумил, христов человек!
(19) слушай, сынок, как мы пчёлок избавили:
(20) я при прохожем тужил-тосковал;
(21) „вы бы им до́ суши вехи поставили“, —
(22) это он слово сказал!
(23) веришь: чуть первую веху зелёную
(24) на воду вывезли, стали втыкать,
(25) поняли пчёлки сноровку мудрёную:
(26) так и валя́т и валя́т отдыхать!

Раздели его на абзацы. Составь план.

На Алтае.

летом мы с дядей Витей отправились отдыхать на Алтай. Мы трое суток ехали из Москвы на поезде до города Барнаула. Потом на автобусе нас повезли к Алтайским горам.
Там мы с дядей совершили несколько небольших туристических походов по горным долинам. Видели горные речки и водопады. Бродили по тайге среди скал. Любовались чудесными пейзажами. В алтайских деревнях покупали вкуснейшее парное молоко, домашний хлеб.
Дядя Витя много фотографировал. Эти фотографии составили целый альбом. Всю зиму я рассматривал их и вспоминал о прекрасном путешествии.

Ой брат прайшоў праз дзве вайны ў наш мірны час, але ніколі, нават у кампаніі ці за чаркай не расказваў пра вайсковыя дзеянні, пра баі, пра подзвігі, хаця мае баявыя ўзнагароды. Мала засталося байцоў, што змагаліся ў апошняй Вялікай Айчыннай вайне, пакідаючы на ратным полі здароўе, маладосць, жыццё… Трэба мець пэўную мужнасць, каб успомніць тыя жахі. Не ўсе здатныя на гэта. Прасцей ваяваць, страляць, забіваць, а цяжэй выказацца пра гэта, не хваліцца, задраўшы нос угару, а памятаць, заўсёды захоўваць у сэрцы павагу і шанаваць да апошняй хвіліны жыцця памяць пра баявых таварышаў.      Няпросты шлях прайшоў найвыдатнейшы сучасны беаларускі пісьменнік Васіль Быкаў, нялёгка яму дасталося ў час вайны: двойчы кантужаны, двойчы паранены, двойчы сям’я справіла па ім памінкі і завочна пахавала, не адзін раз маці, Ганна Рыгораўна, праплакала ўсе ночы напралёт. Пасля вайны таксама нялёгка прыйшлося яшчэ даволі маладому чалавеку, але які меў мудрасць старца, вопыт рыцара і моц волата. Ваенны сіндром не прайшоў бясследна, насуперак існаваўшай дактрыне, што вайна павінна паказвацца толькі на ўра, усё ціха і свята, пісьменнік раскрывае праўду вайны.       Навошта бярэдзіць людзям душу і памяць? Але заўсёды ёсць і будуць людзі, якія лепш за нас бачаць, лепш за астатніх адчуваюць і ўспрымаюць рэчаіснасць, з такіх людзей нараджаюцца сапраўдныя мастакі, якія даносяць да людзей праўду мінулай вайны. Да апошняга часу існавала традыцыйная думка: Быкаў – гэта заўсёды будзе пісаць пра вайну, пра вайсковыя падзеі, пра тое, што сам перажыў, бачыў на ўласныя вочы, што ўсхвалявала. Так суперажываць з родным народам можа толькі сапраўдны народны майстар, якога сапраўды народ любіць і шануе, хто выклікае ў людзей бязмежны давер і аўтарытэт.      Нездарма на народныя грошы выйшла народная кніга, зборнік прозы апошніх гадоў “Сцяна”, якую афіцыйна адмовіла друкаваць дзяржаўнае выдавецтва. Успомнім, што асноўнымі асаблівасцямі творчасці Васіля Уладзіміравіча Быкава быў паказ звычайнага чалавека ва ўмовах крытычных для яго жыцця, небяспечных для здароўя ў экстрэмальных умовах, у якіх чалавек раскрываецца поўнасцю; можна нават з’есці з чалавекам не адзін пуд солі, але ты яго ніколі не пазнаеш да канца.