1) Основная мысль и идея сказки заключена в выставлении расточительности и крепостничества в смешном свете, которые являлись самым распространённым пороков во времена жизни и творчества сказочника Михаила Евграфовича Салтыкова-Щедрина.
2)Кисель — «был до того разымчив и мягок, что никакого неудобства не чувствовал от того, что его ели». Господа до того им пресытились, что и свиньям есть предоставляли, так что в конце концов «от киселя остались только засохшие поскребушки». В гротескном виде здесь отобразились и крестьянская покорность, и послереформенное оскудение деревни, ограбленной уже не только «господами»-помещиками, но и новыми буржуазными хищниками, которые, по убеждению сатирика, как свиньи, «сытости... не знают».
3)Использование олицетворения, аллегории, гротеска, сатиры и просторечья делает сказку более живой и интересной для читателя создавать в его голове во время прочтения красочные образы как господ, так и киселя, и свиней
4)В этой сказке автор употребляет такие приёмы, как олицетворение, аллегория, гротеск, сатира и просторечье. Начнем с того, что Салтыков-Щедрин употребляет слово кисель, как аллегорию. Кисель олицетворяет податливый легко ведомый народ. «Кисель был до того размывчив и мягок, что никакого неудобства не чувствовал оттого, что его ели». В те года, люди безоговорочно покорялись господам, которые, в свою очередь, не отказывали себе во власти над ними. Не случайно автор упомянул именно свиней в своем произведении. В понимании народа эти животные чаще всего олицетворяли обжорство, лень, и то же расточительство.
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
1) Основная мысль и идея сказки заключена в выставлении расточительности и крепостничества в смешном свете, которые являлись самым распространённым пороков во времена жизни и творчества сказочника Михаила Евграфовича Салтыкова-Щедрина.
2)Кисель — «был до того разымчив и мягок, что никакого неудобства не чувствовал от того, что его ели». Господа до того им пресытились, что и свиньям есть предоставляли, так что в конце концов «от киселя остались только засохшие поскребушки». В гротескном виде здесь отобразились и крестьянская покорность, и послереформенное оскудение деревни, ограбленной уже не только «господами»-помещиками, но и новыми буржуазными хищниками, которые, по убеждению сатирика, как свиньи, «сытости... не знают».
3)Использование олицетворения, аллегории, гротеска, сатиры и просторечья делает сказку более живой и интересной для читателя создавать в его голове во время прочтения красочные образы как господ, так и киселя, и свиней
4)В этой сказке автор употребляет такие приёмы, как олицетворение, аллегория, гротеск, сатира и просторечье. Начнем с того, что Салтыков-Щедрин употребляет слово кисель, как аллегорию. Кисель олицетворяет податливый легко ведомый народ. «Кисель был до того размывчив и мягок, что никакого неудобства не чувствовал оттого, что его ели». В те года, люди безоговорочно покорялись господам, которые, в свою очередь, не отказывали себе во власти над ними. Не случайно автор упомянул именно свиней в своем произведении. В понимании народа эти животные чаще всего олицетворяли обжорство, лень, и то же расточительство.
Объяснение:
надеюсь я тебе
Қарлұқ қағанаты (756 - 940 жылдар)
Конспект
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
Объяснение: