Как характеризует чацкого его внезапное появление ?
·
24 нояб 2018
·
7,7 K
Ольга Т.
Люблю принимать гостей, поэтому научилась готовить. Ценю атмосферу...
Александр Андреевич Чацкий - главный герой комедии Грибоедова "Горе от ума" - три года не был в Москве. Все это время он странствовал по свету - "... Охота странствовать напала на него..." За эти годы он почти не напоминал о себе и не писал Софье Фамусовой, с которой вместе воспитывался в доме Фамусовых после смерти родителей. "...Три года не писал двух слов! И грянул вдруг как с облаков..."
При этом за эти годы Чацкий сохранил свою любовь к Софье и едет в Москву с целью жениться. Им движут чистые романтические чувства и он ждет ответа на них. Он может показаться нам самонадеянным молодым глупцом. Оказывается Софья за эти годы повзрослела, влюблена в Молчалина, и Чацкий ее мало интересует.
Мы видим, что у Чацкого импульсивный, страстный характер, он уверен в себе, в своей победе. Поначалу он считает себя желанным в доме Фамусова и пытается обратить на себя внимание Софьи, говоря на темы философские и общественные, оценивая всех, кто ее окружает. Однако благодаря своим независимым, прогрессивным взглядам, свободомыслию и несдержанному, едкому слову он вступает в конфликт с московским обществом, которое не воспринимать его идеи. Ни Скалозубу, ни Фамусову, ни Молчалину остроты Чацкого и сатирические замечания не нужны.
В итоге, этот неожиданный приезд Чацкого нарушает принятые в дворянской среде порядки и устоявшийся уклад жизни в доме Фамусова. Софья не довольна его высказваниями и видит постонную привычку высмеивать пороки других людей: «Малейшая в ком странность чуть видна, у вас тотчас же острота готова». Все слова Чацкого, идеи и комментарии не делают его ближе к возлюбленной, а приближают к разрыву их отношений.
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
Войти
Поиск по вопросам, ответам и авторам
Как характеризует чацкого его внезапное появление ?
·
24 нояб 2018
·
7,7 K
Ольга Т.
Люблю принимать гостей, поэтому научилась готовить. Ценю атмосферу...
Александр Андреевич Чацкий - главный герой комедии Грибоедова "Горе от ума" - три года не был в Москве. Все это время он странствовал по свету - "... Охота странствовать напала на него..." За эти годы он почти не напоминал о себе и не писал Софье Фамусовой, с которой вместе воспитывался в доме Фамусовых после смерти родителей. "...Три года не писал двух слов! И грянул вдруг как с облаков..."
При этом за эти годы Чацкий сохранил свою любовь к Софье и едет в Москву с целью жениться. Им движут чистые романтические чувства и он ждет ответа на них. Он может показаться нам самонадеянным молодым глупцом. Оказывается Софья за эти годы повзрослела, влюблена в Молчалина, и Чацкий ее мало интересует.
Мы видим, что у Чацкого импульсивный, страстный характер, он уверен в себе, в своей победе. Поначалу он считает себя желанным в доме Фамусова и пытается обратить на себя внимание Софьи, говоря на темы философские и общественные, оценивая всех, кто ее окружает. Однако благодаря своим независимым, прогрессивным взглядам, свободомыслию и несдержанному, едкому слову он вступает в конфликт с московским обществом, которое не воспринимать его идеи. Ни Скалозубу, ни Фамусову, ни Молчалину остроты Чацкого и сатирические замечания не нужны.
В итоге, этот неожиданный приезд Чацкого нарушает принятые в дворянской среде порядки и устоявшийся уклад жизни в доме Фамусова. Софья не довольна его высказваниями и видит постонную привычку высмеивать пороки других людей: «Малейшая в ком странность чуть видна, у вас тотчас же острота готова». Все слова Чацкого, идеи и комментарии не делают его ближе к возлюбленной, а приближают к разрыву их отношений.
У творы Міколы Гусоўскага "Песня пра зубра" паэтычная задума выйшла далёка за межы палявання. Важнымі тэмамі паэмы з'яўляюцца апісанне грамадскапалітычнага жыцця сучаснай аўтару пары і ранейшага часу, а таксама ўслаўленне асобы князя Вітаў-та і яго дзейнасці. Мікола Гусоўскі ў сваім творы ідэалізуе вобраз Вітаўта, услаўляе князя як мудрага і дальнабачнага палітыка: Княжанне Вітаўта лічаць усе летапісцы Росквітам княства Літоўскага, нашага краю, I называюць той век залатым... Міжволі ўзнікае пытанне: чаму Мікола Гусоўскі ў сваіх пошуках ідэальнага кіраўніка звяртаецца да міну-лых часоў? Магчыма таму, што ён не мог знайсці такі прыклад сяррд сваіх сучаснікаў.Вобраз Вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. Іменна ў гэтым уладары Гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства Літоўскага. Князь Вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. У той час вельмі часта здаралася, што болынае княства падпа-радкоўвала сабе меншае. Побач жа з Вялікім княствам Літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як Маскоўскае княства, Польскае каралеўства, якія не былі супраць таго, каб крыху пашырыць свае межы. А часам яшчз і манголататары рабілі набегі. Пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць "сцяной", за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. Разумеючы гэта, Вітаўт старанна рыхтаваў ваю дружыну і княства да будучых войнаў: Сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, Вітаўт і знаць не хацеў сабе большага шчасця, Чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці.Князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх юінаў. Для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка:Ох, не любіў баязліўцаў і лестаў з магнатаў!
Будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, Лёс незайздросны ў такога - пагарда дружыны.
Таксама Вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. Усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. Так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. Аб вышэйадзна-чаных якасцях князя Вітаўта Мікола Гусоўскі піша:Строга і крута судзіў, і пры тым - справядліва... Прагнасць нажыцца пад шыльдаю варты закона, Сквапнасць - загрэбці кавалак у бліжняга зрота - Ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, Што на еякі нават завад іх выееўся ў княстве. Кім бы і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, Нават за гэта адно я пяю яму славу.У сваёй "Песні пра зубра" Мікола Гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя Вітаўта. Аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства Літоў-скага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.
Объяснение: