НАДО ПО ПРОИЗВЕДЕНИЮ СТАРУХА ИЗЕРГИЛЬЧто помешало людям бороться за свое племя? Оставалась ли еще надежда на Какие краски являются главными в описании природы, окружающей людей?
Как восприняли люди предложение Данко? Почему они поверили ему?
Какой момент следует считать кульминационным?

И.А. Гончаров никакое другое произведение так высоко не оценивал, как грибоедовское "Горе от ума". Чувствуется его искреннее восхищение каждым монологом, каждым мастерски написанным героем. Он дал очень высокую оценку и этим даже как бы определил особое место "Горя от ума" в русской литературе. Наверное, благодаря Гончарову, другие критики не посмели критиковать это произведение). Кстати, Гончаров предсказывал, что комедия будет существовать очень долгий срок, назвав ее "бессмертной", и он оказался прав! Она до сих пор не потеряла своего значения. И оценка Гончарова этого произведения также до сих пор актуальна и востребована.

У аповесці "Сотнікаў", як і ў большасці твораў В. Быкава, узнімаецца праблема асабістай адказнасці чалавека за лёс іншых людзей, высвятляюцца прычыны маральнага падзення, здрадніцтва адных і духоўнай велічы, высакароднасці другіх. Аўтар даследуе пытанне, на што здольны чалавек ва ўмовах, "калі магчымасці абараніць жыццё вычарпаны ім да канца і прадухіліць смерць немагчыма". Цэнтральнымі героямі аповесці з'яўляюцца партызаны Сотнікаў і Рыбак. У барацьбе з ворагам яны не навічкі. Сын героя грамадзянскай вайны, камандзір батарэі Сотнікаў ваяваў на фронце, трапіў у палон, цудам вырваўся з яго і прадоўжыў барацьбу ў партызанскім атрадзе. За плячыма старшыны стралковай роты Рыбака франтавыя баі, акружэнне, удзел у партызанскім руху. Лёс асабліва зблізіў герояў твора пры выкананні задання па здабычы для партызан харчоў. Ідучы на выкананне задання, яны па-рознаму рэагуюць на будучую небяспеку, і здаецца, што дужы, энергічны і кемлівы Рыбак больш здольны на подзвіг, чым фізічна слабы і хворы Сотнікаў. Але калі Рыбак, які ўсё жыццё "ўхітраўся знайсці які-небудзь выхад", унутрана гатоў да здрады, то Сотнікаў да апошняга ўздыху застаецца верным абавязку чалавека і грамадзяніна. Героям твора не ўдалося выканаць апошняе партызанскае даручэнне: яны трапілі пад абстрэл паліцаяў і, хаваючыся ад іх на гарышчы ў хаце Дзёмчыхі, былі ўзяты ў палон. Перад смяртэльнай пагрозай Сотнікаў і Рыбак паводзяць сябе адпаведна сваім характарам і ідэйным перакананням