Мне очень понравился рассказ Паустовского "Заячьи лапы" тем, что он учит людей добру животным, сочувствию и состраданию. Зайчика мне был очень жалко, он дрожал, ему было страшно и очень больно от обожженных лап. Он дедушку,вывел чудом его из огня. Все животные чувствуют,куда нужно бежать от лесного пожара. Вот и заяц знал, и вёл за собой старика. Дед был обязан ему жизнью. А за добро добром платят. Рассказ учит читателей великодушию, внимательности, душевности и человечности.В нашем мире сегодня так мало доброты и сердечности, что иной раз хочется, достучаться до сердец бесчувственных и равнодушных людей, вот такими замечательными этими рассказами. Чтобы люди поняли, что надо заботиться не только о своих близких , но и о других, о своих питомцах, о животных, брошенных на улице. Надо учиться доброте и ее развивать. "Заячьи лапы" - поучительный рассказ, который понравится любому, прочитавшему его.
1918 жылы 5-13 мамырда Омбы қаласында өткен Жалпы қазақ жастарының құрылтайына қатысып, оның орталық атқару комитетінің мүшесі болып сайланады. Әуезов жазушы Жүсіпбек Аймауытовпен бірлесіп, Семейде«Абай" ғылыми-көпшілік журналын шығаруға қатысады. 1919 жылы семинарияны бітіріп, қоғамдық-саяси жұмысқа араласады. 1919 жылы желтоқсанның төртінде Семейде большевиктер билігі орнап, Әуезов Семей губревкомының жанынан ашылған қазақ бөлімінің меңгерушісі және "Казак тили" газетінің ресми шығарушысы болып тағайындалады. 1921 жылы қараша айында Казак АКСР Орталық атқару комитетінің ОАК төралқа мүшелігіне сайланып, онда кадр мәселесімен айналысады.Мұхтар Әуезов 1897 жылы қазіргі Семей облысы Абай ауданында дүниеге келді
