Хто для мяне самы дарагі чалавек?самы блізкі чалавек? Вядома ж, мая любімая матуля! Даражэй за яе ў мяне няма чалавека на ўсім белым свеце! Мама падарыла жыцце мне і майму старэйшаму брату. Я ей вельмі за гэта ўдзячная! З першых дзен прыходу ў гэты свет нас сустракаюць мамчыны вочы, саграваюць мамчыны рукі, засцерагае ад нягод мамчына сэрца. Самы дарагі мой чалавек — мая мама. Яна невысокага росту. Твар у маей мамы добры. Вочы — зяленыя, часам — задумлівыя, а часам — ўсмешлівыя. Калі мама пра што-то турбуецца, яе вочы таксама становяцца неспакойнымі. Нос у яе прамой з невялікай гарбінкай. Валасы цемна-русыя. Мама, як сонца, свеціць у нашым доме. Калі яна на працы, становіцца ясна. Усе, што незразумела, мама растлумачыць, дапаможа разабрацца. Хочацца, каб мая мама ніколі не засмучала. Але так не бывае. Бо мама хвалюецца за мае ацэнкі, мае здароўе. Мне трэба старацца, каб мама часцей усміхалася. І я хачу звярнуцца да ўсіх дзяцей планеты: давайце будзем берагчы нашых мам ад гора і нягод, ад хваробаў і бедаў. Чым клапатлівей і далікатней і больш уважліва мы будзем адносіцца да сваіх маці, тым даўжэй іх сэрцы будуць жывымі і гарачымі.
Мама — мой самы лепшы сябар. Яна заўседы дапаможа ў цяжкую хвіліну, падтрымае мяне, дасць добры савет. Мы з мамай шмат часу праводзім разам. Калі я была зусім маленькая, яна праводзіла мяне ў дзіцячы сад, а потым мы разам вярталіся дадому, гулялі, чыталі кніжкі, хадзілі ў краму. Ды і цяпер я вельмі люблю бываць ўдваіх з матуляй. Мы як дзве сяброўкі весялімся або сумуем, а часам марым. Вельмі цікава рыхтуем праграму да свят, асабліва Навагодніх: мы апранаецца ў касцюмы. Але самае займальнае наш занятак — гэта чытанне. Мы па чарзе чытаем услых кнігі, якія раней падбірала маці, але цяпер усе часцей я дзялюся з ею цікавымі навінкамі. І ў такія хвіліны я адчуваю, што няма людзей бліжэй нас з мамай
Наогул мне вельмі пашанцавала, таму што мая мама — настаўніца пачатковых класаў і яна была маей першай настаўніцай! Мама навучыла мяне чытаць і пісаць, рашаць цяжкія ураўненні і задачы. Гэтаму яна вучыць усіх сваіх вучняў. Я ведаю, як няпроста быць добрым настаўнікам. Колькі сшыткаў прыходзіцца правяраць кожны дзень! А колькі кніжак чытаць! Мама заседжваюцца за сваімі «ўрокамі» да позняй ночы! Мне вельмі падабалася вучыцца ў мамы, хоць да мяне яна часам ставіўся стражэй, чым да маім аднакласнікам. Я не крыўджуся на гэта, разумею, што мама жадае мне толькі дабра! Мама — добры настаўнік, яе любяць многія вучні і бацькі, паважаюць калегі па працы.
А як смачна ўмее рыхтаваць мая мамачка! Пальчыкі абліжаш! І бліны, і аладкі, і пірагі, і катлеты — усе ей атрымоўваецца. А на дачы мама любіць вырошчваць кветкі. Яна сама прыдумляе, што і дзе пасадзіць. Выдатна атрымліваецца! І нас усе лета радуюць якія-небудзь кветкі!
Я вельмі люблю сваю маму, імкнуся ва ўсім ей быць памочніцай і не засмучаць яе. Мая матуля — самая лепшая, таму што яна мая.
Хто для мяне самы дарагі чалавек?самы блізкі чалавек? Вядома ж, мая любімая матуля! Даражэй за яе ў мяне няма чалавека на ўсім белым свеце! Мама падарыла жыцце мне і майму старэйшаму брату. Я ей вельмі за гэта ўдзячная! З першых дзен прыходу ў гэты свет нас сустракаюць мамчыны вочы, саграваюць мамчыны рукі, засцерагае ад нягод мамчына сэрца. Самы дарагі мой чалавек — мая мама. Яна невысокага росту. Твар у маей мамы добры. Вочы — зяленыя, часам — задумлівыя, а часам — ўсмешлівыя. Калі мама пра што-то турбуецца, яе вочы таксама становяцца неспакойнымі. Нос у яе прамой з невялікай гарбінкай. Валасы цемна-русыя. Мама, як сонца, свеціць у нашым доме. Калі яна на працы, становіцца ясна. Усе, што незразумела, мама растлумачыць, дапаможа разабрацца. Хочацца, каб мая мама ніколі не засмучала. Але так не бывае. Бо мама хвалюецца за мае ацэнкі, мае здароўе. Мне трэба старацца, каб мама часцей усміхалася. І я хачу звярнуцца да ўсіх дзяцей планеты: давайце будзем берагчы нашых мам ад гора і нягод, ад хваробаў і бедаў. Чым клапатлівей і далікатней і больш уважліва мы будзем адносіцца да сваіх маці, тым даўжэй іх сэрцы будуць жывымі і гарачымі.
Мама — мой самы лепшы сябар. Яна заўседы дапаможа ў цяжкую хвіліну, падтрымае мяне, дасць добры савет. Мы з мамай шмат часу праводзім разам. Калі я была зусім маленькая, яна праводзіла мяне ў дзіцячы сад, а потым мы разам вярталіся дадому, гулялі, чыталі кніжкі, хадзілі ў краму. Ды і цяпер я вельмі люблю бываць ўдваіх з матуляй. Мы як дзве сяброўкі весялімся або сумуем, а часам марым. Вельмі цікава рыхтуем праграму да свят, асабліва Навагодніх: мы апранаецца ў касцюмы. Але самае займальнае наш занятак — гэта чытанне. Мы па чарзе чытаем услых кнігі, якія раней падбірала маці, але цяпер усе часцей я дзялюся з ею цікавымі навінкамі. І ў такія хвіліны я адчуваю, што няма людзей бліжэй нас з мамай
Наогул мне вельмі пашанцавала, таму што мая мама — настаўніца пачатковых класаў і яна была маей першай настаўніцай! Мама навучыла мяне чытаць і пісаць, рашаць цяжкія ураўненні і задачы. Гэтаму яна вучыць усіх сваіх вучняў. Я ведаю, як няпроста быць добрым настаўнікам. Колькі сшыткаў прыходзіцца правяраць кожны дзень! А колькі кніжак чытаць! Мама заседжваюцца за сваімі «ўрокамі» да позняй ночы! Мне вельмі падабалася вучыцца ў мамы, хоць да мяне яна часам ставіўся стражэй, чым да маім аднакласнікам. Я не крыўджуся на гэта, разумею, што мама жадае мне толькі дабра! Мама — добры настаўнік, яе любяць многія вучні і бацькі, паважаюць калегі па працы.
А як смачна ўмее рыхтаваць мая мамачка! Пальчыкі абліжаш! І бліны, і аладкі, і пірагі, і катлеты — усе ей атрымоўваецца. А на дачы мама любіць вырошчваць кветкі. Яна сама прыдумляе, што і дзе пасадзіць. Выдатна атрымліваецца! І нас усе лета радуюць якія-небудзь кветкі!
Я вельмі люблю сваю маму, імкнуся ва ўсім ей быць памочніцай і не засмучаць яе. Мая матуля — самая лепшая, таму што яна мая.