Сочинение:Не давно мы прочитали повесть Трас Бульба,там три главных героя:Тарас Бульба и два его сына Астап и Андрий.Оба как недавно выпущены семинаристы. Крепкие и здоровы парни,но оба разные характером.Астап парень сильный,защищавший страну,мог себя здерживать, и не был обижен не на что,Астап был человеком который любил только страну он был характером как сам Тарас.На казни Астапа присутствовал Тарас.Когда казнили Астапа он молчал не пискнув ни звука,а на последок вскрикнул,,Добрый батько!Добрый батько!",а в ответ Тарас вскрикнул ,,Добрый сынко!Добрый сынко!Андрий старший сын Тараса. Андрий не был спокойным мог поколотить самого отца за его посмешки над свитками. Андрий любил девушек и одна из них полячка Паночка. АНдрий даже пожелел для нее кусок хлеба,предав свою родину ради этой любви.В польши Андрий выступил против своих собратьев.В конце концов Тарас убил своего сына Андрия -Ну,что ж теперь мы будем делать? - Сказал Тарас,смотря прямо ему в очи. Но ничего не умел на то сказать Андрий и стоял,утупивши в землю очи.-ЧТо,сынку тебе твои ляхи?(Так Тарас называл Поляк)Андрий был безответен.-Так продать? Так продать веру? Продать своих? Стой же, слезай с коня!Покорно, как ребенок, слез он с коня и остановился ни жив ни мертв перед Тарасом.-Стой и не шевелись! Я тебя породил,я тебя и убью!-сказал Тарас и, отступивши шаг назад, снял с плеча ружье.Бледен,как полотно,был Андрий;видно было,как тихо шевелились уста его как он произносил чье-то имя;но было имя прекрасной полячки.Тарас выстрелил.ВОт так погиб Старший сын Тараса.Я думаю что АНдрий заслужил свою смерть так-как он ушол от своих собратьев к Полякам,а Поляки убили его маму,а он не стал мстить за нее,а сам ушел к полячке.А АНдрий умер заслуженной смертью так-как он начал мстить и убивать ляхов.Ну вот я рассказал сравнительную храктиристику Астапа и Андрия.
Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.
Эссе
Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.
Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.
Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.
Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?
ХХІ ғасырдың батыры – дипломат
Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.
Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.
Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.
Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.
Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.