Жүніс Сахиев 1950 жылы 1 наурызда Оңтүстік Қазақстан облысы, Бәйдібек ауданы, Алмалы ауылында туған.
Еңбек жолын байланысшы болып бастаған. 1966–1972 жж. телеграфшы, Алматы қаласы автоматты телефон стансасының жөндеушісі, қысқа толқында жұмыс жасайтын радиостансаларда радист, Қазақ КСР Гидроқызметінде ауа райын бақылаушы болды. Қазақ мемлекеттік университетін бітірген (1977). 1977–1980 жж. мерзімді ба зде аудармашылық қызмет жасады. 1980–1986 жж. «Рауан» ба редакторы, 1986–1988 жж. Қазақ КСР Баспа, полиграфия және кітап саудасы істері жөніндегі мемлекеттік комитетінде аға редактор, 1988–1999 жж. «Қазақ энциклопедиясы» бас редакциясында редактор, аға редактор, жетекші ғылыми редактор, бөлім меңгерушісі. Астрономия-геодезия қоғамының толық мүшесі (1990).
«Кеңістік көшпенділері» сериясымен «Тіршілік ұясы» (1983), «Борыш» (1987), «Шеңбердің түйісуі» (1991), «Көктен келген көшпенділер» (1999), «Марстан шыққан жаңғырық» (2002), «Қимайтын әлем» (2003), «Шолпанға көшкен ауыл» (2004), «Космотарих куәсі» (2006), «Су әлемінің саздары» (2008), «Жасампаздық қиырында» (2009) атты ғылыми-фантастикалық романдары жарық көрді. С.М.Дагаев пен В.М.Чаругиннің 9–11 сыныптарға арналған «Астрофизика» (1994; 2-бас. 1996; 3-бас. 1999), Е.П.Левитанның «Астрономия» (1998) кітаптарын қазақ тіліне аударды. «Шеңбердің түйісуі» кітабы үшін Қазақстан Жазушылар одағының О.Жандос атындағы әдеби сыйлығының лауреаты болды (1994).
С 2-летнего возраста начал проживать в небольшой деревеньке под названием Аталанк. По окончанию начальной школы, которая располагалась в этой деревне, паренек был вынужден самостоятельно отправиться на учебу в среднюю школу, располагавшуюся в 50-ти км от родного дома. Про это время писатель поведает своему читателю в известном рассказе полюбившемся всеми под названием «Уроки французского», который вышел в народ в 1973 году.
По окончании школы, молодой человек поступает на историко-филологический факультет в Иркутске. Будучи студентом, занимает должность корреспондента в местной газете.
По окончании университета на протяжении еще нескольких лет трудился в газетах города Иркутска и Красноярска.
В 1965 году самому Владимиру Чивилихину Распутин показывает несколько совершенно новых и небольших рассказов.
В 1967 году на свет появилась его первая книга под названием «Человек с этого света».
Талант великого писателя Валентина Распутина был раскрыт на полную мощь только в 1970 году, когда в люди вышла книга повестей «Последний срок». Именно эта книга заявила всем и каждому о том, что этот автор самобытен и достаточно зрел.
В последние годы жизни великий человек принимал активное участие в публицистической и общественной деятельности. Конечно, не забывал продолжать творить. В 1995 году появляются: прекрасный рассказ писателя «В ту же землю» и очерки «Вниз по Лене-реке».
В 2010 году Распутина выдвигали на присуждение премии Нобеля.
14 марта 2015 года, всего за несколько часов до своего 78-летия, великого человека и прекрасного писателя не стало
Жүніс Сахиев 1950 жылы 1 наурызда Оңтүстік Қазақстан облысы, Бәйдібек ауданы, Алмалы ауылында туған.
Еңбек жолын байланысшы болып бастаған. 1966–1972 жж. телеграфшы, Алматы қаласы автоматты телефон стансасының жөндеушісі, қысқа толқында жұмыс жасайтын радиостансаларда радист, Қазақ КСР Гидроқызметінде ауа райын бақылаушы болды. Қазақ мемлекеттік университетін бітірген (1977). 1977–1980 жж. мерзімді ба зде аудармашылық қызмет жасады. 1980–1986 жж. «Рауан» ба редакторы, 1986–1988 жж. Қазақ КСР Баспа, полиграфия және кітап саудасы істері жөніндегі мемлекеттік комитетінде аға редактор, 1988–1999 жж. «Қазақ энциклопедиясы» бас редакциясында редактор, аға редактор, жетекші ғылыми редактор, бөлім меңгерушісі. Астрономия-геодезия қоғамының толық мүшесі (1990).
«Кеңістік көшпенділері» сериясымен «Тіршілік ұясы» (1983), «Борыш» (1987), «Шеңбердің түйісуі» (1991), «Көктен келген көшпенділер» (1999), «Марстан шыққан жаңғырық» (2002), «Қимайтын әлем» (2003), «Шолпанға көшкен ауыл» (2004), «Космотарих куәсі» (2006), «Су әлемінің саздары» (2008), «Жасампаздық қиырында» (2009) атты ғылыми-фантастикалық романдары жарық көрді. С.М.Дагаев пен В.М.Чаругиннің 9–11 сыныптарға арналған «Астрофизика» (1994; 2-бас. 1996; 3-бас. 1999), Е.П.Левитанның «Астрономия» (1998) кітаптарын қазақ тіліне аударды. «Шеңбердің түйісуі» кітабы үшін Қазақстан Жазушылар одағының О.Жандос атындағы әдеби сыйлығының лауреаты болды (1994).
Материалды көшіріп жариялау үшін редакцияның немесе автордың жазбаша, ауызша рұқсаты қажет және «Әдебиет порталына» гиперсілтеме берілуі тиіс. Авторлық құқық сақталмаған жағдайда ҚР Авторлық құқық және сабақтас құқықтар туралы заңымен қорғалады. Эл. пошта: [email protected] 8 (7172) 79 82 06 (ішкі – 112) © adebiportal.kz
https://adebiportal.kz/kz/authors/view/1534
Объяснение:
С 2-летнего возраста начал проживать в небольшой деревеньке под названием Аталанк. По окончанию начальной школы, которая располагалась в этой деревне, паренек был вынужден самостоятельно отправиться на учебу в среднюю школу, располагавшуюся в 50-ти км от родного дома. Про это время писатель поведает своему читателю в известном рассказе полюбившемся всеми под названием «Уроки французского», который вышел в народ в 1973 году.
По окончании школы, молодой человек поступает на историко-филологический факультет в Иркутске. Будучи студентом, занимает должность корреспондента в местной газете.
По окончании университета на протяжении еще нескольких лет трудился в газетах города Иркутска и Красноярска.
В 1965 году самому Владимиру Чивилихину Распутин показывает несколько совершенно новых и небольших рассказов.
В 1967 году на свет появилась его первая книга под названием «Человек с этого света».
Талант великого писателя Валентина Распутина был раскрыт на полную мощь только в 1970 году, когда в люди вышла книга повестей «Последний срок». Именно эта книга заявила всем и каждому о том, что этот автор самобытен и достаточно зрел.
В последние годы жизни великий человек принимал активное участие в публицистической и общественной деятельности. Конечно, не забывал продолжать творить. В 1995 году появляются: прекрасный рассказ писателя «В ту же землю» и очерки «Вниз по Лене-реке».
В 2010 году Распутина выдвигали на присуждение премии Нобеля.
14 марта 2015 года, всего за несколько часов до своего 78-летия, великого человека и прекрасного писателя не стало
Подробнее - на -
Объяснение: