Сравните две сцены: ограбление Башмачкина и ограбление « значительного лица». Какое место эти сцены занимают в повести? Что в них общего? Чем отличаются? Почему призрак остановился на генеральской шинели? Дескрипторы к 2 заданию.
1.Умеет определять место эпизодов в произведении 2б
2 Умеет сравнивать, находить общее 2б
3.Умеет находить отличие 2б
4.Умеет делать выводы 2б

1)Как удается Ю. Н. Тынянову погрузить чита­телей в атмосферу давно Петровской эпохи? Создавая историческую повесть, Тыня­нов обращается к конкретным фактам эпохи, активно и точно ис­пользует исторические документы и при этом умело воссоздает атмосферу далекого времени, широко используя те реалии, которые могут читателю воочию представить жизнь при Петре I. Так, и описание исторических фактов, и включе­ние в повествование конкретных реалий, и активное использование языка той поры воссоздать эпоху.
2)Какие образы, на ваш взгляд, особенно ярко нарисованы в повести? Конечно, каждый читатель имеет своих любимцев. Но обычно называют образ Петра как живого властителя, так и вос­ковую персону. Затем — Данилыча (Мен­шикова) и Екатерину. Их мысли и чувст­ва, их поступки, особенно те, которые каким-то образом связаны с восковой персо­ной, запоминаются и волнуют читателей чаще всего.
3)Обратимся к словам Ю. Н. Тынянова: «…Ху­дожественная литература отличается от истории не «выдумкой», а большим, более близким и кров­ным пониманием людей и событий, большим вол­нением о них». Выразите свое отношение к выска­зыванию писателя, используя текст повести «Вос­ковая персона». Читая текст, каждый по-своему решает вопрос о том, что отличает исторический документ от художественного произведе­ния. Повесть Тынянова дает свой ответ, рисуя ситуации и героев, которые отчет­ливо запечатлены и в исторических доку­ментах. Каждому очевидна искренняя взволнованность автора событиями, к ко­торым он приобщает читателя. «Большее волнение» о своих героях можно доказать, обращаясь к любому из этих героев — от са­мого Петра до шестипалого монстра, му­жика, который служит в кунсткамере и экспонатом, и служащим. Каждый может выбрать любой конкретный пример.

Объяснение:

Қазақтың шешендік сөздерін өзге жұрттың атақты адамдары, ғалымдары жоғары бағалады. Шешендік сөздер нұсқаларын академик В.В.Радлов (XIX ғ.) зерттеп жинаған болатын. Ол: «Қазақтар… мүдірмей, кідірмей, ерекше екпінмен сөйлейді. Ойын дәл, айқын ұғындырады. Ауыз екі сөйлеп отырғанның өзінде сөйлеген сөздер ұйқаспен, ырғақпен келетіндігі соншалық, бейне бір өлең екен деп таң қаласын», – деп көрсете отырып, әсіресе қазақ тілінің тазалығы мен табиғилығын дұрыс аңғарып, қазақтардың сөзге тапқырлығы мен шешендігі өзіне ерекше әсер еткенін жазған.

Сондай-ақ, қазақтың шешендік, тапқырлық, нақыл сөздерін жинап жариялағандардың бірі – Ыбырай Алтынсарин. Ол халық даналығының жас өспірімдерді тапқырлыққа, өткірлікке, адамгершілікке баулитын тәрбие құралы екенін жете танып, өз еңбектеріне орнымен енгізіп, пайдалана білді.

Қ.Бейсенов өз ойын былайша өрбітеді:

«Қазақ топырағында қалыптасқан рухани кеңістікте, Әл-Фарабиден Абайға дейінгі аралықта бұл (шешендік өнер) туралы айтқан ой саңлақтары баршылық. Мысалы, Әбунасыр бабамыздың логиканы біртұтас ойкешті ғылымдық жүйеге түсіріп, оның танымдық тәсілдерін айқындап бергені белгілі. Шешендік өнерге байланысты айтылған Әл-Фарабилік ойларға қысқаша тоқталсақ, онда ол диалетиканың қарапайым пікір таластырушылық өнер емес, ақылды ұстартатын ой кешу тәсілі екендігін баса айтқан