Табиғат тіршілік иелерінің бәріне де қорек, ауа, су, жылу, жарық қажет. бұл тіршілік қажеттерін олар табиғаттан алады. осының өзі де , өсімдік пенжануар сияқты тірі табиғаттың перзенті екеніне дәлел бола алады. табиғатқа тау, тас, ауа, жан-жануар, шатырлаған найзағай, жауын-шашын, ақ ұлпа қар сияқты құбылыстарды жатқызуға болады.осы құбылыстырды төрт мезгіл арқылы баяндай аламыз. астанамның көгінде алаулаған күн қандай! бұлбұлдары сайраған бұйраланған бақ қандай! теректері жайнаған жасыл бантик таққандай самал желмен таранған қызғалдақты қыр қандай! жер бетіне сан алуан жалау өсіп тұрғандай. көктем –шуақты мезгіл. көктем келіп, жер беті жаңарып, әдемі түрге енеді. құстар сайрап, барлық жан –жануар, тіршілік оянады. көк шөп шығып, бәйшешек, ағаштар гүлдеп, мал төлдейді. жылғалардан су ағып, сең жүреді. күн күркіреп, найзағай ойнап, жауын жауады. маусым айы- жаздың басы. сенің туған жерге саяхат-жорығың да осы айда басталады. кешқұрым дала түрлі қимылдарға толады. мал қораға келеді. түні қандай тұнық десеңші! ай сүттей жарық. шартабақтай жарқырап, түнімен жер бетіне күміс сәулесін төгеді де тұрады. арайлы таңды айтсаңшы, шіркін! сен елең – алаңнан оянып, жаз таңын қарсы алып көрдің бе? күн шығыс жақ қыған нұрға бөленеді. таңмен бірге оянған бұлбұл әні көңілді әлдилейді. гүлдер де бой түзеп, таңғы ауаны құшырлана сіміреді. құстардың шырылдаған әсем үндері естіледі. алқаптарда қалықтаған үйме-үйме шөмелер жапырлайды. тау-тау маялар бой көтереді. аспанда қалықтаған бұлт аз. күнтас төбеге көтеріледі де,жер беті жетіле түссін дегендей, мол нұрын төгеді. күн айналып жерге түскендей ыстық болады. жеміс-жидек, алма, өрік сары ,қызыл бояулармен бояна бастайды. бау-бақшаға кірсең, орман араласаң, самсаған жидекке қарық боласың. осындай шілденің дастарханына тамыз өз шашуын дархан дастарханына тамыз өз шашуын шашады.
Образ дубровского в романе а.с. пушкина многие годы образ дубровского занимает воображение думающего и чувствующего читателя. психологический портрет человека, а особенно персонажа, составить всегда не просто, тем более, когда он не однозначен и противоречив. главный герой романа пушкина "дубровский" таковым и является. образ дубровского следует рассматривать не только с учетом собственного мнения, но и опираясь на авторское видение персонажа с учетом периода. первое впечатление от главного героя романа "дубровский" великого поэта и писателя а.с.пушкина - романтический герой, благородный мститель, робин гуд. очарованию владимира трудно противостоять, ведь он молод, хорош собой, артистичен, имеет блестящее и разностороннее образование (французский язык знает в совершенстве, прекрасно танцует, играет на фортепьяно), любящий сын, отчаянно смел (хладнокровно расправляется с медведем, свободно чувствует себя в стане своего заклятого врага троекурова) и, столь же, отчаянно влюблен. он организатор и лидер среди крестьян-разбойников. как не странно, но дубровский вызывает симпатию даже у уездных помещиков, а все барышни заочно в него влюблены. страх испытывают лишь те, кто причастен к "рейдерскому" захвату имущества семьи дубровских. отмщение за безвременную кончину батюшки со стороны владимира грозит лишь чиновникам-мздоимцам и продажным судьям. благородный поступок дубровского (возвращение помещице глобовой денег, предназначенных ее сыну-офицеру) свидетельствует о его бескорыстии и стремлении к торжеству справедливости. трепетное чувство владимира к маше вызывает восхищение, его слова, обращенные к возлюбленной, "… ни единое существо, связанное с вами узами крови, не подлежит моему проклятию…", его безграничную любовь. с крестьянами дубровский общается на равных, не требуя от них никакого особо почтительного отношения к себе. сойдет?
