lasdfghjkmnbvgytfcxd

26.07.2022 12:02 •  Литература

Стестом по пинской шляхте1.”пінская шляхта” была напісана ў: 1) 1839 г.; 2) 1842 г.; 3) 1843 г.; 4) 1854 г.; 5) 1866 г.2.у жанравых адносінах “пінская шляхта” – гэта: 1) памфлет; 2) пастараль; 3) фарс-вадэвіль; 4) трагікамедыя; 5) інтэрмедыя.3.на старонках “пінскай шляхты” няма дзейнай асобы: 1) кручкова; 2) караля лятальскага; 3) цюхай-ліпскага; 4) ; 5) сакальніцкага.4.галоўным героем п’есы з’яўляецца: 1) пратасавіцкі; 2) цюхай-ліпскі; 3) цэнтральны, галоўны вобраз адсутнічае; 4) кручкоў; 5) куторга5.гаваркімі, ацэначнымі ў п’есе з’яўляюцца прозвішчы: 1) пратасавіцкі; 2) кручкоў; 3) пісулькін; 4) цюхай-ліпскі; 5) куторга.6.словы “хрэн табе ў вочы”, “чортаў сын”, “сабака” не сходзяць з языка: 1) кручкова; 2) пратасавіцкага; 3) куторгі; 4) цюхай-ліпскага; 5) пісулькіна.7.кручкоў у творы: 1) нахабны вымагальнік, закаранелы хабарнік, грубы чалавек, тыповы прадстаўнік царскай бюракратыі; 2) двудушны, абмежаваны чалавек, хітры, “злавесны тып”, глядзіць на дзяржаўную службу як на сродак уласнага абагачэння; 3) прагны; не ведае, колькі дзён у месяцы, блытае гады праўлення рускіх імператараў і імператрыц; эгаіст; 4) клапатлівы, шчыры, спагадлівы, справядлівы, рашучы ў пакаранні зла і абароне законнасці; сумленны; 5) непісьменны, неадукаваны ў прававых адносінах; не паважае шляхту, абдзірае яе; цынік.8.прыехаўшы на разгляд справы, кручкоў цікавіцца ў асноўным тым: 1) хто вінаваты; 2) на чыім баку праўда; 3) ці многа ёсць сведак; 4) як “навесці” больш страху на пінскую ваколічную шляхту; 5) ці ёсць дываны для пакарання вінаватых.9.атмасферу страху ў час суда (“разбірацельства”) кручкоў стварае пры дапамозе: 1) жэстаў; 2) мімікі; 3) мовы; 4) знешняга выгляду; 5) сродкаў пакарання.10.асноўную рысу характару кручкова аўтар падкрэслівае: 1) праз партрэтную характарыстыку; 2) яго прозвішчам; 3) яго сацыяльным паходжаннем; 4) праз маналогі, самахарактарыстыку; 5) праз узаемаадносіны з іншымі галоўнымі героямі.11.у сваіх паводзінах кручкоў кіруецца прынцыпам: 1) мая хата з краю; 2) што хачу, тое і змагу; 3) што не так ляжыць, тое маё; 4) дзе хлеб (хабар), там і радзіма; 5) не злавіў за руку – не злодзей.12.двайніком кручкова ў творы з’яўляецца: 1) пратасавіцкі; 2) статкевіч; 3) куторга; 4) пісулькін; 5) альпенскі.13.стварыўшы вобразы кручкова і пісулькіна, аўтар: 1) высмеяў беспадстаўную фанабэрыстасць і ганарлівасць тагачасных юрыстаў; 2) выкрыў чыноўніцкую сістэму ўлады ў царскай расіі; 3) паказвае невуцтва і хабарніцтва прадстаўнікоў бюракратыі расійскай імперыі; 4) сцвярджае, што беззаконнасць – тыповая з’ява ў сістэме царскага самаўладства; 5) дакладна адлюстроўвае рэальную абсурднасць і ненармальнасць дзяржаўнага ладу краіны.14.харытон куторга ў творы: 1) стары кавалер, “хітры ліс”, мова якога надзвычай багатая на трапныя народныя залацінкі; нахлебнік, разносчык навін; 2) праз шлюб з марыськай спадзяецца разбагацець; бывалы, нават “пісьменны чалавек”, выдае сябе за чалавека свецкага, з далікатнымі манерамі; 3) сыпле прыказкамі, спявае куплеты; не пазбаўлены пачуцця гумару, досціпу; хітрэйшы за астатніх; 4) абаронца сялян, сумленны, добра ведае тагачасныя законы, вельмі працавіты; 5) згаджаецца скрывадушнічаць як сведка на карысць пратасавіцкага; крытычна глядзіць на грамадскія з’явы, на самога сябе; імкнецца жыць як набяжыць.15.куторга хоча ажаніцца з марыськай, бо: 1) прага да нажывы прымушае яго шукаць нявесту багатых бацькоў; 2) вельмі кахаў яе ўжо некалькі год; 3) да гэтага імкнуліся бацькі марысі і харытон; 4) яна была самая працавітая, прыгожая і мудрая дзяўчына пінскага засценка; 5) сіла кахання была такая вялікая, што яму “не міла ні каўбаса, ні верашчака”.