Центральным символом в рассказе становится, естественно, гранатовый браслет. В контексте творчества Куприна драгоценные камни играют очень важную роль. Увлечение писателя мистическим значением камней получило наилучшее воплощение в рассказе «Суламифь». Но если в «Суламифи» эта символика была скорее средством создания антуража, то в данном произведении самоцветному камню уготована совсем иная роль. Впервые браслет возникает в пятой главе рассказа, и по сути его описание представляет собой завязку действия. Браслет предстаёт перед читателем в мельчайших подробностях.
Беларусь! Радзіма! Родны край! Мая любая старонка! Для мяне Радзіма - гэта мае мамачка і татачка, школа, мая настаўніца, вёска Доцішкі, людзі, якія мяне акружаюць.
Побач з беларусамі жывуць у нашай вёсцы рускія, палякі, украінцы, літоўцы, яўрэі, татары, выхадцы з іншых краін. Усе мы - грамадзяне Рэспублікі Беларусь.
Чаму ж нас называюць беларусамі? Адны кажуць, што ад белага колеру льняной вопраткі і светлых валасоў нашых жыхароў. Іншыя сцвярджаюць, што белая - значыць вольная. Сапраўды, белы колер ва ўсе часы быў сімвалам свабоднага жыцця.
За што я люблю сваю Радзіму? За бацькоўскі дом, у якім я жыву. За маё шчаслівае дзяцінства, якое мне далі бацькі і наша дзяржава. За блакітнае і мірнае неба над галавой. За яснае і цёплае сонейка, якое сагравае сваімі промнямі наш край. Тут жывуць мае бабуля і дзядуля, якіх я вельмі люблю і дапамагаю ім. У мяне шмат сяброў, з якімі я гуляю і вучуся ў адным класе.
Цудоўная прырода роднага краю, якой немагчыма не любавацца. Духмяныя лугі, бязмежныя прасторы палёў, пакрытыя інеем дрэвы і кусты выклікаюць пачуццё задавальнення. Люблю летам купацца ў рэчцы, якая бяжыць за полем, а восенню хадзіць у лес па грыбы.
Центральным символом в рассказе становится, естественно, гранатовый браслет. В контексте творчества Куприна драгоценные камни играют очень важную роль. Увлечение писателя мистическим значением камней получило наилучшее воплощение в рассказе «Суламифь». Но если в «Суламифи» эта символика была скорее средством создания антуража, то в данном произведении самоцветному камню уготована совсем иная роль. Впервые браслет возникает в пятой главе рассказа, и по сути его описание представляет собой завязку действия. Браслет предстаёт перед читателем в мельчайших подробностях.
Объяснение:
Беларусь! Радзіма! Родны край! Мая любая старонка! Для мяне Радзіма - гэта мае мамачка і татачка, школа, мая настаўніца, вёска Доцішкі, людзі, якія мяне акружаюць.
Побач з беларусамі жывуць у нашай вёсцы рускія, палякі, украінцы, літоўцы, яўрэі, татары, выхадцы з іншых краін. Усе мы - грамадзяне Рэспублікі Беларусь.
Чаму ж нас называюць беларусамі? Адны кажуць, што ад белага колеру льняной вопраткі і светлых валасоў нашых жыхароў. Іншыя сцвярджаюць, што белая - значыць вольная. Сапраўды, белы колер ва ўсе часы быў сімвалам свабоднага жыцця.
За што я люблю сваю Радзіму? За бацькоўскі дом, у якім я жыву. За маё шчаслівае дзяцінства, якое мне далі бацькі і наша дзяржава. За блакітнае і мірнае неба над галавой. За яснае і цёплае сонейка, якое сагравае сваімі промнямі наш край. Тут жывуць мае бабуля і дзядуля, якіх я вельмі люблю і дапамагаю ім. У мяне шмат сяброў, з якімі я гуляю і вучуся ў адным класе.
Цудоўная прырода роднага краю, якой немагчыма не любавацца. Духмяныя лугі, бязмежныя прасторы палёў, пакрытыя інеем дрэвы і кусты выклікаюць пачуццё задавальнення. Люблю летам купацца ў рэчцы, якая бяжыць за полем, а восенню хадзіць у лес па грыбы.
Я шчаслівы, што нарадзіўся і жыву ў Беларусі!
Объяснение: