В приведённых ниже предложениях пронумерованы все запятые. Запиши цифру(-ы), обозначающую(-ие) запятую(-ые) при вводном слове (в порядке возрастания, без запятых и пробелов). К несчастью,(1) по дороге чемоданчик расстегнулся,(2) и кот,(3) который до этого всё держался внутри,(4) выскочил и бросился бежать с необыкновенной,(5) по словам Федорченко,(6) быстротой. :
.
Қаныш Имантайұлы 1899 жылдың 12 сәуірінде қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында (бұрынғы Семей губерниясының Павлодар уезіндегі Ақкелін болысы) Имантай бидің отбасында дүниеге келді. Нәрестеге - Ғабдул-Ғани деген есім берілді. Үлкен ұлы Ғабдул-Ғазизді еркелетіп Бөкеш деген сияқты, Ғабдул-Ғаниын да анасы Әлима "Ғаниым, Ғанышым" деп атаған. Бала облыстық мектепке барғанда журналға есімі Қаныш болып жазылып кеткен. Арғын тайпасы Сүйіндік руы Қаржас бөлімінен шыққан[2][3].
Сауатын ауыл молдасынан ашқан болашақ ғалым, кейін Шорман ауылында орналасқан мектепке қатынай бастайды. Төрт жылдық бағдарламаны үш жылда аяқтайды. 1911 жылдан бастап Павлодардағы 2-сыныпты орыс-қазақ училищесіне аттанады. Аталған білім ордасын мерзімінен бір жыл бұрын бітіріп шығады.
Андрей Рублев — первый русский художник, которого причислили к лику православных святых. Он создал собственную иконописную школу и отступил от византийских художественных канонов. Кроме икон, Рублев создавал настенные росписи храмов и занимался книжной иллюстрацией: его миниатюрами украшено старинное Евангелие Хитрово. Однако самой знаменитой работой Рублева стала икона «Троица», которую сейчас признают шедевром во всем мире.
Роспись Успенского собора
Историки предполагают, что Андрей Рублев родился около 1360 года в средней полосе России — возможно, в Великом Новгороде или в землях Московского княжества. При крещении ему дали другое имя — Андреем нарекли позднее, при монашеском постриге. Мнения историков о происхождении иконописца противоречивы. С одной стороны, «рекло» — прозвище, прообраз современной фамилии — носили в то время только знатные и образованные люди. С другой, прозвище Рублев произошло от слова «рубель» — так в старину называли при для выделки кож.