Арман... Үміт... Сенім... Кез келген жолдың, өмірдің үкілеген үміті болады. Тек жүрегіне терең бойлап, көңіліне берік орнаған сенімі болған жағдайда жол өз бастауын табады. Болашаққа деген нық бағыт алған да ғана жаңа өмірге жетелейді. Жаңаның соңынан, шексіз мүмкіндіктердің соңынан қалай еріп кеткеніңді байқамай да қаласың. Бұл сенің тұла бойыңнан, санаңның жаңалықты, өзгеруді, дамуды және қиял бостандығын қалайтынын анық көрінісі. Сенің ойың, сенің санаң жаңғыруда. Олар жарқын дауысты, жаңғырығы жер жаратын алыптылықты, шексіздікті қалайды. Себебі мүмкіндігі көп...
Жұмыр басты пендені ойландырып, толғандырып келе жатқан, қоғам өзгерсе де қажеттігін жоймайтын үлкен мәселе – баланы өмір сүруге дайындау. Бұл – қиынның қиыны. Себебі, әр адам қайталанбас тұлға. Оның жан дүниесі - өзінше бір әлем. Ал, ұстаз сол әлемді шартарапқа жетелеуші. Ұстаз – бала болмысына өзгеріс енгізуші, бағыт-бағдар беруші. Осы мақсатқа рухани күш – жігерін, прасат – пайымын салу керектігі айтпаса да түснікті. Бұл – әркімнің қолынан келе бермейтін, ерекше талантты қажет ететін, бай қиялды адамға ғана тән қасиет.
Ұстаз- таудың сарқырап, толып- тасып аққан өзені секілді, айналасына қуат беріп, жолында кездескендерді суымен нәрлендіріп, таудай қиындықтарды тарыдай домалатып, білімнің сары даласында тыныштық тауып, дамылдайды. Ұстаз – жер әлемінің бетін көркейткен, шәкірттеріне шуақ төккен Күн – Ана. Ұстаз – ақылдың тозбайтұғын асылы. Қасиетті мамандық иелерінің жауһары. Өзге мамандық атаулылары өздерінің түр- сипатын құбылтып жатса да, еш өзгеріссіз сол бәз баяғы қалпында жас ұрпаққа адамгершілік қасиеттердің дәнін еккен диқан.
На страницах поэмы мы встречаемся с волшебником Черномором, злой колдуньей Наиной, коварными Фарлафом и Рогдаем. Все они хотят разлучить главных героев поэмы – Руслана и Людмилу.
Но отважный князь Руслан и прекрасная Людмила не сдаются. Как в народных сказках, добрым героям чудеса и встречи со старцем Финном и говорящей головой. Кроме того, в поэме есть и “сказочные” предметы:волшебный “грозный меч”, мертвая и живая вода, “заветное кольцо”, шапка-невидимка.
Рассказывая о нелегком пути Руслана и Людмилы к счастью, Пушкин учит нас верить в добро, любовь, справедливость, которые и торжествуют в конце поэмы. Герои стойко преодолевают все препятствия: обман и предательство, гнев великого князя Владимира и злые козни соперников Руслана. В этом им не только мудрые советы Финна и чудеса, но и личные качества.
Пушкин наделил Руслана и Людмилу добротой, храбростью, верностью и умением любить.
Арман... Үміт... Сенім... Кез келген жолдың, өмірдің үкілеген үміті болады. Тек жүрегіне терең бойлап, көңіліне берік орнаған сенімі болған жағдайда жол өз бастауын табады. Болашаққа деген нық бағыт алған да ғана жаңа өмірге жетелейді. Жаңаның соңынан, шексіз мүмкіндіктердің соңынан қалай еріп кеткеніңді байқамай да қаласың. Бұл сенің тұла бойыңнан, санаңның жаңалықты, өзгеруді, дамуды және қиял бостандығын қалайтынын анық көрінісі. Сенің ойың, сенің санаң жаңғыруда. Олар жарқын дауысты, жаңғырығы жер жаратын алыптылықты, шексіздікті қалайды. Себебі мүмкіндігі көп...
Жұмыр басты пендені ойландырып, толғандырып келе жатқан, қоғам өзгерсе де қажеттігін жоймайтын үлкен мәселе – баланы өмір сүруге дайындау. Бұл – қиынның қиыны. Себебі, әр адам қайталанбас тұлға. Оның жан дүниесі - өзінше бір әлем. Ал, ұстаз сол әлемді шартарапқа жетелеуші. Ұстаз – бала болмысына өзгеріс енгізуші, бағыт-бағдар беруші. Осы мақсатқа рухани күш – жігерін, прасат – пайымын салу керектігі айтпаса да түснікті. Бұл – әркімнің қолынан келе бермейтін, ерекше талантты қажет ететін, бай қиялды адамға ғана тән қасиет.
Ұстаз- таудың сарқырап, толып- тасып аққан өзені секілді, айналасына қуат беріп, жолында кездескендерді суымен нәрлендіріп, таудай қиындықтарды тарыдай домалатып, білімнің сары даласында тыныштық тауып, дамылдайды. Ұстаз – жер әлемінің бетін көркейткен, шәкірттеріне шуақ төккен Күн – Ана. Ұстаз – ақылдың тозбайтұғын асылы. Қасиетті мамандық иелерінің жауһары. Өзге мамандық атаулылары өздерінің түр- сипатын құбылтып жатса да, еш өзгеріссіз сол бәз баяғы қалпында жас ұрпаққа адамгершілік қасиеттердің дәнін еккен диқан.
Объяснение:этого хватит
На страницах поэмы мы встречаемся с волшебником Черномором, злой колдуньей Наиной, коварными Фарлафом и Рогдаем. Все они хотят разлучить главных героев поэмы – Руслана и Людмилу.
Но отважный князь Руслан и прекрасная Людмила не сдаются. Как в народных сказках, добрым героям чудеса и встречи со старцем Финном и говорящей головой. Кроме того, в поэме есть и “сказочные” предметы:волшебный “грозный меч”, мертвая и живая вода, “заветное кольцо”, шапка-невидимка.
Рассказывая о нелегком пути Руслана и Людмилы к счастью, Пушкин учит нас верить в добро, любовь, справедливость, которые и торжествуют в конце поэмы. Герои стойко преодолевают все препятствия: обман и предательство, гнев великого князя Владимира и злые козни соперников Руслана. В этом им не только мудрые советы Финна и чудеса, но и личные качества.
Пушкин наделил Руслана и Людмилу добротой, храбростью, верностью и умением любить.
Описывая Людмилу, он показывает ее красоту:
…Лазурный, пышный сарафан Одел Людмилы стройный стан;
Покрылись кудри золотые,
И грудь, и плечи молодые Фатой…
Пушкин передает ее печаль и тоску по Руслану. Но Людмила сумела дождаться своего возлюбленного, обхитрив Черномора.
Больше всего испытаний выдерживает Руслан. Он бесстрашно сражается и своей силой и умом побеждает всех соперников. Пушкин восхищается его мужеством:
…Зима приблизилась – Руслан Свой путь отважно продолжает На дальний север; с каждым днем Преграды новые встречает…
Поэма поражает своей красотой и мелодичностью. Яркие эпитеты и устаревшие слова, которые использует автор, придают ей неповторимое звучание.
Этим произведением Пушкин учит нас верить в любовь и быть смелыми. Ведь благодаря таким качествам героев добро победило, а зло было наказано.
Слова, которые Финн сказал Руслану, можно назвать основной мыслью этого произведения:
…Но зла промчится быстрый миг:
На время рок тебя постиг.
С надеждой, верою веселой Иди на все, не унывай…