Determinati cîtul si restul impartirii polinomului P(X) la binomul (X). a) POD=X+X+X+X, Q(X) = X + 2; b) PCD=-5X-XX-2X-6, Q(X)= X- c) PCD = 2X-3X+4.X'+X+2, Q(X) = X-4; d) PCD= /+2x+1, Q(X) = x +1; POD=Y+X+X+1, Q(X)= X-3; POD = X-125, Q(X)= X - 5.
1)вещи надо переносить в рюкзаках, чтобы при движении руки были свободны. для простых однодневных походов рюкзак нужен небольшой.2)важно защитить голову от перегрева солнцем или прохладного ветра, тем более зимой. в холодную, ветреную погоду на куртках желательно иметь капюшоны, полиэтиленовые плащи (накидки, зонты) для защиты от дождя или шапки. 3) взять с собой фанерки или уретановые коврики(которые в машине на полу) (примерно 30 х 40 см), во время привала, положив их даже на сырые или холодные бревна, на них можно безопасно садиться.3)обувь всегда должна соответсвовать погоде4) во время похода при движении с рюкзаком человек испытывает нагрузки и, как при любой работе, потеет. футболка и рубашка становятся влажными. во время движения это не опасно и к простуде не ведет. однако на привале вы сразу почувствуете дискомфорт, начнете замерзать. поэтому в прохладную, ветреную погоду и особенно зимой на малых привалах (для перекуса и отдыха) долго не задерживаются. и чтобы не замерзнуть, надевают поверх походной одежды теплую куртку или безрукавку. а по окончании привала снова убирают ее в рюкзак.5) после ходового дня перед выходом из леса на станцию обычно останавливаются на последний привал (мальчики и девочки отдельно), во время которого все участники должны сменить влажную одежду на сухую (футболки, рубашки), поменять головной убор и надеть теплые куртки.
Иртәнге караңгы тынлыкта озын кышның бозлы сулышы сизелә. Беренче кар яуган. Кичә генә елап торган күк йөзеннән кышның беренче хәбәрчеләре - шук кар бөртекләре салкын һавада уйный-уйный тиз арада көзге коры сары үләнне ак юрган белән каплаган. Кыш җитте.
Соры һәм дымлы көз кар астында калды. Тирән көртләр җирне иксез-чиксез кышкы бураннардан саклый. Җир тирән йокыга талган. Җәнлекләр дә йоклый ояларында, тик кайчан гына кытыршы кар өстендә ялгыз тычкан эзләре очрый, я караңгы урман эчендә урман тавыгының гөрелдәгән тавышы ишетелә, я тукранның шакылдаганы яңгырый. Кырыйда гына карлы тунга киенгән чыршылар басып тора, кышның зәгыйфь кояшы аларның очларын җылыта.
Балалар һәр кыш саен чаңгыга басып урманга киләләр. Алар кышкы йокыга талган көчле имәннәрне һәм төз каеннарны күзәтеп, кышкы табигатне тыңлап, саф һава сулап кайталар, бала-чагага бик тә кар өстендәге эзләрне танып белү ошый. Боз белән капланган карда чаңгы шәп шуа, бөтен урманга балаларның күңелле тавышы яңгырый.
Тик кышның кояшлы рәхәт көннәре бик каты суык бураннар белән дә алмаша. Ап-ак күк йокыга талган җир өстенә төшкән сыман булып тоела, ачы җилдән уянган кышкы урман улый, ыңгыраша...
Икенче көнгә буранның иҗат иткән эшләре күренә: көртләрдә кардан фигуралар, тәрәзәләрдә хикмәтле бизәкләр, а елгадагы боз кояшта төрле төсләр белән ялтырый. Төн эчендә буран боз капкачын себерткән.
Кыш безне каты салкыннары белән дә куркыткан була. Бигрәк тә төннәрен. Кара энҗе йолдызлы күктән суык бәрә, бөтен дөнья туңган, тирән йокыда. Тик торбадан чыккан төтен генә ялгызы өскә таба омтыла...
Кышның саран саргылт кояшы карлы бураннар белән алмаша, ә бураннарга алмашка каты суыклар килә - мөгаен, кышның гүзәллеге шундадыр. Ә күпме шатлык алып килә ул бала-чагага: көннәр буе тау шуып шау-гөр киләләр, кемдер кар бабай ясый, кемдер кар бәрешеп уйный. Өлкәннәрдә кышны үзләренчә ярата. Һәр кем Яңа ел төнендә нинди булса да могҗиза я тылсым көтә.
Ә табигать ягымлы язны көтеп тыныч кына йоклый...