Яго пагрузілі ў крытую брызентам машыну вечарам, перад захадам сонца. У намордніку. Грузілі ваенныя - узялі ўчацвярых адумыслую мядзведжую клетку, абабітую металічнымі лістамі, у якой ён сядзеў, паднялі па легарах у кузаў, працягнулі па падложцы і паставілі ля самай кабіны. Двое ваенных селі ў кузаве на адмысловых, прывінчаных да падлогі сядзеннях, двое палезлі ў кабіну, да шафёра.
Разам з ім, Арчыбалам, пагрузілі ў кузаў кавуны ў мяшку - ён добра чуў нюхам, - бліскучыя на святле бутэлькі ў скрынцы, з якой пахла гарэлкай, - пах гарэлкі ён вельмі любіў; салдаты доўга бразгалі цынкавымі вёдрамі і бляшанкамі, і цяпер, калі ён, Арчыбал, астаўся адзін у клетцы, сярод паху тырсы - пілавіння з пяском - з манежа, якой ён прапах сам, бензіну, каўбасы, батонаў, рафінаду, пячэння, яблык, шакаладных цукерак; лавіў носам пах мёду - густы, здавалася, не той са слоікаў, які яму давалі ў цырку, а з лесу, што ў асінавых дуплах, якім пахла некалі маці, і ад гэтага ў яго пяршыла ў горле, круцілася галава і хацелася хутчэй на волю, якую ён нанава пачуў сваім мядзведжым нутром толькі цяпер, калі бразнулі дзверцы ў машыне і загудзеў матор. У душы ў яго як усё роўна што азвалася - далёкае і вабнае.
Транспортир (Казакша Протектор) - қатаң белгіленген градустары бар бұрыштарды өлшеуге және салуға арналған арнайы құрал. Бұл сызу, жоспарлар, карталар жасау, сондай-ақ дәл слесарлық, ағаш ұсталық, құрылыс жұмыстарын орындау кезінде таптырмайтын құрылғы.
вот на русском
Предполагают, что измерение углов появилось ещё в Древнем Вавилоне, о чём свидетельствуют находки кругов, которые предположительно использовались для этой цели. Эти круги предположительно были частями примитивных астролябий. Сохранился также древний астрологический календарь царя Саргона и таблица лунных затмений с 747 г. до н. э. вавилонского происхождения. Всё это должно было включать определённое количество угловых измерений[1]. Известно также, что вавилоняне каким-то образом делили окружность на 360 частей и день также делили на 360 частей[2]. Кроме того, ещё храмовые записи города Урук конца 4 тыс. до н. э. свидетельствуют о делении года на 12 месяцев по 30 дней, т. е. на 360 дней, есть указание на такое деление и в более позднем мифе «Энума элиш»[3].
Однако транспортир как угломерный инструмент, согласно утверждению профессора Д. И. Каргина в его статье «Очерк истории развития чертежных инструментов», был изобретён древнегреческим архитектором Феодором из Самоса в 7 в. до н. э.
Яго пагрузілі ў крытую брызентам машыну вечарам, перад захадам сонца. У намордніку. Грузілі ваенныя - узялі ўчацвярых адумыслую мядзведжую клетку, абабітую металічнымі лістамі, у якой ён сядзеў, паднялі па легарах у кузаў, працягнулі па падложцы і паставілі ля самай кабіны. Двое ваенных селі ў кузаве на адмысловых, прывінчаных да падлогі сядзеннях, двое палезлі ў кабіну, да шафёра.
Разам з ім, Арчыбалам, пагрузілі ў кузаў кавуны ў мяшку - ён добра чуў нюхам, - бліскучыя на святле бутэлькі ў скрынцы, з якой пахла гарэлкай, - пах гарэлкі ён вельмі любіў; салдаты доўга бразгалі цынкавымі вёдрамі і бляшанкамі, і цяпер, калі ён, Арчыбал, астаўся адзін у клетцы, сярод паху тырсы - пілавіння з пяском - з манежа, якой ён прапах сам, бензіну, каўбасы, батонаў, рафінаду, пячэння, яблык, шакаладных цукерак; лавіў носам пах мёду - густы, здавалася, не той са слоікаў, які яму давалі ў цырку, а з лесу, што ў асінавых дуплах, якім пахла некалі маці, і ад гэтага ў яго пяршыла ў горле, круцілася галава і хацелася хутчэй на волю, якую ён нанава пачуў сваім мядзведжым нутром толькі цяпер, калі бразнулі дзверцы ў машыне і загудзеў матор. У душы ў яго як усё роўна што азвалася - далёкае і вабнае.
Транспортир (Казакша Протектор) - қатаң белгіленген градустары бар бұрыштарды өлшеуге және салуға арналған арнайы құрал. Бұл сызу, жоспарлар, карталар жасау, сондай-ақ дәл слесарлық, ағаш ұсталық, құрылыс жұмыстарын орындау кезінде таптырмайтын құрылғы.
вот на русском
Предполагают, что измерение углов появилось ещё в Древнем Вавилоне, о чём свидетельствуют находки кругов, которые предположительно использовались для этой цели. Эти круги предположительно были частями примитивных астролябий. Сохранился также древний астрологический календарь царя Саргона и таблица лунных затмений с 747 г. до н. э. вавилонского происхождения. Всё это должно было включать определённое количество угловых измерений[1]. Известно также, что вавилоняне каким-то образом делили окружность на 360 частей и день также делили на 360 частей[2]. Кроме того, ещё храмовые записи города Урук конца 4 тыс. до н. э. свидетельствуют о делении года на 12 месяцев по 30 дней, т. е. на 360 дней, есть указание на такое деление и в более позднем мифе «Энума элиш»[3].
Однако транспортир как угломерный инструмент, согласно утверждению профессора Д. И. Каргина в его статье «Очерк истории развития чертежных инструментов», был изобретён древнегреческим архитектором Феодором из Самоса в 7 в. до н. э.