Найти собственные значения и собственные векторы матрицы.

Әкият "Дүрт вакыт" ел иде язылган адмирал Александр Шишковым әле 1837 елда, алдан барып буларак танылган педагог Константин Ушинского барлыкка килде артык кыска варианты "Дүрт теләк". Бу интерпретация әкиятләр ия артык тирән, хәтта религиозный мәгънәсе һәм аңлату. Нәкъ сөйләшү өчен сәбәп белән бала турында ки, һәр нәрсәнең үз җае бар, өстәвенә, күбесен килә һәм китә тыш, безнең желаний. Без бит гына өйрәнергә тиеш сөенеп бөтен тирә-по пословице "Дип Ходай бирә — барысы да яхшы якка". Соң прочтения бу әкиятләр вакытында йөрүнең игътибар итегез, бала нидер матур һәм характерное өчен нәкъ менә әлеге вакыт, ә аннары булсын ул попытается искә шундый ук кимендә матур һәм мөһим бер башка чорыннан ел. Шулай итеп сездә килеп чыкса, развивающее дәресе.

на санках— Ах, әгәр барысы да кыш иде! — диде Петруша соң ул уйнадым снежки һәм катался белән тавы " санках. Әтисе дип боерды аңа бу теләге күзәнәккә бу записную книжку, һәм ул бу башкарды. 
Кыш үтте, табигатькә яз килде. Петруша торды белән әтисе янында цветника, анда расцветали роза, лилия, гиацинты һәм нарциссы — һәм ул һичшиксез үзен шатлыктан. — Яз чәчәк шушы белән үзе китерә, — диде атасы, — аның белән алар үтәчәк. — Ах, әгәр барысы да яз иде! — дип Петруша. Әтисе велел аңа бу теләге күзәнәккә бу книжку, һәм ул записал. 
Миновала яз, җәй килеп җитте. Көннәрдән бер көнне Петруша әти-әниләре белән һәм берничә башка бала килә, ближнюю авылын һәм көне буе анда пробыли. Шулар тирәсендә күренә иде долины белән күп кенә чәчәкләр, луга, аларда уйнадылар ягнята, прыгали бодрые жеребятки. Монда алар чыршы, чия һәм башка җиләк-җимеш һәм озаттылар вакытта бик күңелле. — Дөресме, — диде әтисе, кайтканда өйгә, — дип, һәм җәен ия була күп забав? — Ах! — дип Петруша, — мин идем желал өчен һәрвакыт җәй! Һәм бу теләк иде таптыгызмы бу записную книжку. 
Соңыннан килде көз. Бөтен гаилә юнәлде берничә көн виноградные бакчалары. Булмады инде мондый эсселек, ничек җәен, әмма һава иде благорастворенный, күк, якты. Бу лозах виноградных висели зрелые гроздья, грядах лежали благоуханные дыни, ә ботаклары дерев нче спелых плодов җиргә приклонялись. — Ул бик матур вакытта тиздән минует, — диде әтисе, — зиам инде якын. — Ах! — диде Петруша, — мин идем желал өчен кыш беркайчан да приходила һәм барлык торды көз. — Дөрес, мондый булыр иде желал? — дип сорады әтисе. — Дөрес, — дип ул. — Тик кара, — та, әтисе, вынимая записную книжку из кармана, — кара, дип, монда язылган! 
— Мин телим һәрвакыт кыш иде. — Ә бу битләрдә? — Мин телим һәрчак яз иде. — Ә бу? — Мин телим һәрвакыт җәй иде... — Беләсең микән син, — промолвил әтисе, — кем кешедә бу яза? — Минем, — дип Петруша. — Ләкин бу бик чудно, — диде әтисе, — зимою син желаешь всегдашней кыш, яз — всегдашней яз, җәй — всегдашнего җәй, ә көзен — всегдашней көз? Подумай, моннан кирәк. — Барлык вакытларда да яхшы... — Әлбәттә, шулай! Алар барысы да преисполнены шатлык, изобилуют төрле дарами. Ачык түгел микән, дип аллаһы тәгалә яхшырак белә идарә итү уты, нежели без, йомшак кешеләр? Әгәр кыш буенча синең кушуы торды булса, бездә генә булмасын, яз, бер җәй, бер көз генә иде. Син җирне иде покрыл вечным кар өчен уйнарга снежки әйе на санях йөрергә, ә күпме башка бесчисленных радостей иде син безне лишил! 
Научись, күңеле минем булырга, эшләрнең барысына да, шулай, дип, Алла бер генә ясый: иртәме-син узнаешь, Ул моны яхшы!

12307. Яхшы атның йөреше тигез, яхшы кешенең холкы тигез.

12308. Яхшы атның тешен карама, яхшы кешенең яшен сорама.

12309. Яхшы — аш өстенә, яман — сүз өстенә.

12310. Яхшы белән сөйләшсәң, балга шикәр каткандай; яман белән сөйләшсәң, эткә сөяк аткандай.

12311. Яхшы белән юлдаш булсаң, эшең бетәр; яман белән юлдаш булсаң, башың бетәр.

12312. Яхшы белән юлдаш булсаң, җигәрсең син моратка; яман белән юлдаш булсаң, калырсың син оятка.

12313. Яхшы белән яман арасы — җир белән күк арасы.

12314. Яхшы булсаң, даның чыгар; яман булсаң, җаның чыгар.

12315. Яхшы булсаң сөярләр, яман булсаң төярләр.

12316. Яхшы булсаң, якын күп.

12317. Яхшы кеше ай белән көндәй : яхшылыгы һәркемгә бердәй.

12318. Яхшы кеше дип йөрерсең, эшең төшсә белерсең.

12319. Яхшы кеше — көмеш кашык, яман кеше — китек кашык.

12320. Яхшы кеше — муенса кашы, яман кеше — мунча ташы.

12321. Яхшы кеше табып сөйләр, начар кеше кабып сөйләр.

12322. Яхшы кешенең акылы сөйләгәндә килә, яманның акылы соңыннан килә.

12323. Яхшы кешенең сүзе татлы, яманның җаны татлы.

12324. Яхшы кешенең эче белән тышы бердәй була.

12325. Яхшы кешенең эчендә яман нәрсә тормый.

12326. Яхшы килер һәр гәпкә, яман килмәс бер гәпкә.

12327. Яхшы күңелленең аты армый, туны тузмый.

12328. Яхшы мәелле ашка, яман мәелле орышка.

12329. Яхшы нәрсәне төштә күрү дә яхшы.

12330. Яхшы төзеп куаныр, яман бозып куаныр.

12331. Яхшы эшнең башы бул, яман эшнең койрыгы да булма.

12332. Яхшы юлга күндерер, яман юлдан түндерер.

12333. Яхшы юлыннан барсаң, яхшы булырсың.

12334. Яхшы әдәм — илнең ырысы, яхшы сүз — җанның тынычы.

12335. Яхшы үгет кермәсә дә, яман үгет керер.

12336. Яхшы җыяр, яман җуяр.

12337. Яхшыга ефәк ябышыр, яманга — тигәнәк.

12338. Яхшыга ияр, яманны тибәр.

12339. Яхшыга ияргән — чәчәккә, яманга ияргән — тозакка.

12340. Яхшыга ияргән ярпайган, яманга ияргән картайган.

12341. Яхшыга иярсәң — бизәккә, яманга иярсәң — тизәккә.

12342. Яхшыга көн юк, яманга үлем юк.

12343. Яхшыга тиң юк, яманга им юк.

12344. Яхшыга яраш, яманнан кач.

12345. Яхшыдан вафа, яманнан җәфа.

12346. Яхшыдан эш кала, яманнан үч кала.

12347. Яхшыдан өйрән, яманнан җирән.

12348. Яхшыдан үрнәк ал, яманнан гыйбрәт ал.

12349. Яхшыларын бүреккә, начарларын чүбеккә.

12350. Яхшылык агач башында, яманлык аяк астында.

12351. Яхшылык дәүләт арттырыр, яманлык михнәт арттырыр.

12352. Яхшылык зая китмәс, яманлык файда итмәс.

12353. Яхшылык ит, каршысына яхшылык көтмә.

12354. Яхшылык ит тә мәңгегә оныт.

12355. Яхшылык итсәң, юлда калмас.

12356. Яхшылык итсәң, үзеңә кайтыр.

12357. Яхшылык итәргә кулыңнан килмәсә, усаллык итмә: бу да бер яхшылык.

12358. Яхшылык кыл, дәрьяга сал: балык белмәсә, халыйк белер.

12359. Яхшылык кылган аш җыйган, яманлык кылган таш җыйган.

12360. Яхшылык күзгә күренми, яманлык күмеп куелмый.

12361. Яхшылык күрәсең килсә, яхшылык ит.

12362. Яхшылык ташны да эретә.

12363. Яхшылык эшләгәнеңне үзең әйтеп белдермә.

12364. Яхшылык яманлыкның калканы.

12365. Яхшылык җирдә ятмас, яманлык суда батмас.

12366. Яхшылыкка — яхшылык, яманлыкка — яманлык.

12367. Яхшылыкка яхшылык — һәр кешенең эше, имеш; яманлыкка яхшылык ир кешенең эше, имеш.

12368. Яхшылыкка өйрәнергә өч ел кирәк, яманлыкка — өч сәгать тә җитә.

12369. Яхшылыкка җан корбан.

12370. Яхшылыкны бире әйт, яманлыкны ары әйт.

12371. Яхшылыкны кылып диңгезгә ташласаң да кайтыр.

12372. Яхшылыкны онытма, яманлыкны исеңдә тотма.

12373. Яхшылыкны таудан ашыр, яманлыкны аяк астына яшер.

12374. Яхшылыкны хайван да онытмый.

12375. Яхшылыкның кадерен белмәгән кешедән ерак булу яхшы.

12376. Яхшылыкның хакы чыга.

12377. Яхшылыкның юлы җиде.

12378. Яхшыны күреп фикер ит, яманны күреп шөкер ит.

12379. Яхшыны мактасаң ярашыр, яманны мактасаң адашыр