Птицы уже звали друг друга ранней утренней неподвижностью в Долины Александра, поскольку солнце медленно поднималось по холмам. Листья на деревьях, шелестевших мягко в самом голом бризе как Кристэл, девочка пятнадцати лет, стояли тихий во влажной траве, наблюдая блестящее небо.. В течение кратких моментов птицы прекращали петь. Почти, как будто они, также, трепетали перед красотой долины. Были травянистые области, оправленные бурными холмами, где их рогатый скот блуждал, пасясь. Ранчо ее отца покрыло двести акров, его плодородное земное зерно получения, грецкие орехи и виноград, с рогатым скотом, они породили введение их самой большой прибыли. Кристэл любил rach не, для которого он принес им, а для того, каково это было. Каждый дюйм ее души любил ранчо и этот vally. Она унаследовала страсть своего отца к земле к ярко-коричневой земле и думанию зеленой травы, которая устилала холмы весной. Теперь она, казалось, общалась тихо со спринтами, только она знала, были там, поскольку она смотрела высокий шелест травы мягко в бризе и чувствовала теплоту сияния солнца вниз на ее волосах цвета пшеницы, когда она начала петь мягко. Тогда она внезапно начала управлять pressubg влажная трава ниже ее ног, когда она возглавила tiward река, Она сидела на ударении серой скалы, чувствуя ледяной водный танец по ее ногам, поскольку она наблюдала, что солнечный свет достиг скал. Она любила наблюдать, что солнце подходит, любимое бежать в области, она любила просто быть там живой и молодой и свободной в одной с ее корнями и с природой. Она знала, что не было никого, чтобы смотреть ее положение изящно в потоке и затем пружинистости дальше frumo трамвай в Александре Vally.ernkj больше не могу (только русский)
1895 ел башыннан Тукай Уральск шәһәрендә яшәүче туганнары гаиләсендә тәрбияләнә. Биредә ул татар халык иҗатын һәм әдәбиятын җентекләп өйрәнә, гарәп, фарсы, төрек, рус һәм башка халыкларның әдәбиятлары белән таныша, рус теле аркылы Көнбатыш классик әдәбияты казанышларын үзләштерә. Үзе дә беренче шигырьләрен иҗат итә.
Уральскидагы әдәби-мәдәни хәрәкәт Тукай тормышында хәлиткеч роль уйный. 1905 елгы революция дулкыны белән зур әдәбиятка килеп кергән әдип монда җәмәгать эшлеклесе, журналист, тәрҗемәче һәм шагыйрь буларак формалаша.
1907 елның көзендә Тукай Казанга кайта. Ул үлемсез әсәрләренең күбесен шушында яза; профессиональ революционерлар даирәсенә керә; татар культурасының революцион-демо-кратик канатын җитәкләүгә алына. Шагыйрьнең сугышчан шигърияте һәм иҗтимагый, әдәби процессларның иң четерекле проблемаларына багышланган публицистик чыгышлары әдәби-мәдәни хәрәкәтнең төп юнәлешен билгеләүче көчкә әверелә.
Габдулла Тукай 1913 елның 15 апрелендә Казанда үпкә авыруыннан вафат була. Тукай татар халкының яңа реалистик әдәбиятына һәм хәзерге заман татар әдәби теленә нигез салучы булды. Шагыйрь иҗтимагый прогресска хезмәт итүне үзенең гражданлык бурычы итеп санады; кыска гына гомер юлында күпкырлы иҗаты белән татар культурасы тарихында яңа эпоха ачты.
больше не могу (только русский)