Вайна пакінула крывавы след у гісторыі нашага народа, у кожнай сям’і, у чалавечых лёсах. Бяда не абышла і тых, хто вярнуўся дадому з крывавых палёў вайны. Многія памерлі ад франтавых ран, засталіся інвалідамі. Вайна пакінула меткі на кожным пакаленні. Але не гасне памяць пра яе жудасныя і гераічныя падзеі, не сціхае боль, не затуманьваецца слава подзвігу нашага народа. З пакалення ў пакаленне перадаецца эстафета гэтай памяці.
З цягам часу ў людзей знікае з памяці такое слова як “вайна”. Так, гэта было ўжо амаль 70 гадоў таму, зараз усё зусім інакш. Але дзякуючы чаму? Усе гэта дзякуючы тым, у каго хапіла мужнасці, стойкасці і адвагі, каб процістаяць ворагу. Людзі не задумваліся, што рызыкуюць сваім жыццём. Яны проста аддана ішлі абараняць сваю зямлю, сваю Радзіму. Абаронцы ўсяе Беларусі падаравалі нам светлае і чыстае неба над галавой, яснае сонейка, а галоўнае – спакойнае і мірнае жыццё. Але ўсё адно – не трэба забываць пра такія страшэнныя падзеі як вайна. Калі не забывацца на сваё яно не павінна паўтарыцца. А як жа даведацца, што было тады, у часы вайны? На жаль, рэальных сведкаў тых падзей з кожным годам становіцца ўсе менш і менш. Скора ўвогуле не застанецца ні ўдзельнікаў, ні сведкаў Вялікай Айчыннай вайны. А хто данясе да нас ваенную гісторыю, хто раскажа праўду – як яно было на самой справе? Адно я магу сказаць упэўнена: не горш за людзей нам распавядаюць кнігі. Яны – адны з лепшых крыніц інфармацыі. Літаратура, асабліва беларуская, багатая на творы, прысвечаныя Вялікай Айчыннай вайне. Нават ёсць пакаленні пісьменнікаў і паэтаў, маладосць якіх прыпала на час той жудаснай трагедыі. Ім была адзначана вялікая роля – абараняць Радзіму. Акрамя таго, яны яшчэ іпакінулі наступным пакаленням вялікае і неацэннае багацце – сваю гісторыю.
Вайна ва ўсіх звязана з цяжкімі ўспамінамі – хтосьці загубіў сям’ю, хтосьці – проста блізкага чалавека. Але ўсё гэта прынесла вялікія пакуты. Цяжка слухаць, як пакутавалі мірныя жыхары. Даводзілася хавацца ў лесе, баяцца кожнага шораху, змагацца з голадам і суровымі марознымі зімамі. Цяжкі час – цяжкае і жыццё.
Я жыву пад мірным небам, не ведаючы клопату і бяды. Я не бачыла вайны, але я ведаю, як цяжка прыходзілася людзям у той час. Мы пажыццёва абавязаны тым, хто такое жыццё нам адваяваў. Шануйце сваё жыццё, бо за яго было аддадзена шмат чалавечых душ. А памяць аб героях Вялікай Айчыннай вайны не згасне ніколі!
Первый вспашет поле за x часов, второй за y. Производительность первого 1/x, второго 1/y. Вместе вспашут поле за 2 часа, то есть (1/x+1/y)*2 = 1. Производительность первого трактора повысилась на 25%, то есть стала (100%+25%)*1/x = 125%*1/x или 1,25/x. Производительность второго уменьшилась на 25% и стала (100%-25%)*1/y = 75%*1/y или 0,75/y. Первый выполнит работу за x/1,25 часов, второй за y/0,75 часов, что на 48 минут или 48/60 = 0,8 часа меньше, чем первый, то есть x/1,25-y/0,75 = 0,8. Решим систему Второй корень не подходит по смыслу, т.к. не может трактор вспахать поле за 29 минут, значит, первый вспашет поле за 6 часов.
P.S. Если нужно найти время, за которое второй трактор вспашет поле, нужно подставить x=6 в уравнение y = 0,6x-0,6.
З цягам часу ў людзей знікае з памяці такое слова як “вайна”. Так, гэта было ўжо амаль 70 гадоў таму, зараз усё зусім інакш. Але дзякуючы чаму? Усе гэта дзякуючы тым, у каго хапіла мужнасці, стойкасці і адвагі, каб процістаяць ворагу. Людзі не задумваліся, што рызыкуюць сваім жыццём. Яны проста аддана ішлі абараняць сваю зямлю, сваю Радзіму. Абаронцы ўсяе Беларусі падаравалі нам светлае і чыстае неба над галавой, яснае сонейка, а галоўнае – спакойнае і мірнае жыццё. Але ўсё адно – не трэба забываць пра такія страшэнныя падзеі як вайна. Калі не забывацца на сваё яно не павінна паўтарыцца. А як жа даведацца, што было тады, у часы вайны? На жаль, рэальных сведкаў тых падзей з кожным годам становіцца ўсе менш і менш. Скора ўвогуле не застанецца ні ўдзельнікаў, ні сведкаў Вялікай Айчыннай вайны. А хто данясе да нас ваенную гісторыю, хто раскажа праўду – як яно было на самой справе? Адно я магу сказаць упэўнена: не горш за людзей нам распавядаюць кнігі. Яны – адны з лепшых крыніц інфармацыі. Літаратура, асабліва беларуская, багатая на творы, прысвечаныя Вялікай Айчыннай вайне. Нават ёсць пакаленні пісьменнікаў і паэтаў, маладосць якіх прыпала на час той жудаснай трагедыі. Ім была адзначана вялікая роля – абараняць Радзіму. Акрамя таго, яны яшчэ іпакінулі наступным пакаленням вялікае і неацэннае багацце – сваю гісторыю.
Вайна ва ўсіх звязана з цяжкімі ўспамінамі – хтосьці загубіў сям’ю, хтосьці – проста блізкага чалавека. Але ўсё гэта прынесла вялікія пакуты. Цяжка слухаць, як пакутавалі мірныя жыхары. Даводзілася хавацца ў лесе, баяцца кожнага шораху, змагацца з голадам і суровымі марознымі зімамі. Цяжкі час – цяжкае і жыццё.
Я жыву пад мірным небам, не ведаючы клопату і бяды. Я не бачыла вайны, але я ведаю, як цяжка прыходзілася людзям у той час. Мы пажыццёва абавязаны тым, хто такое жыццё нам адваяваў. Шануйце сваё жыццё, бо за яго было аддадзена шмат чалавечых душ. А памяць аб героях Вялікай Айчыннай вайны не згасне ніколі!
Производительность первого трактора повысилась на 25%, то есть стала (100%+25%)*1/x = 125%*1/x или 1,25/x. Производительность второго уменьшилась на 25% и стала (100%-25%)*1/y = 75%*1/y или 0,75/y. Первый выполнит работу за x/1,25 часов, второй за y/0,75 часов, что на 48 минут или 48/60 = 0,8 часа меньше, чем первый, то есть x/1,25-y/0,75 = 0,8. Решим систему
Второй корень не подходит по смыслу, т.к. не может трактор вспахать поле за 29 минут, значит, первый вспашет поле за 6 часов.
P.S. Если нужно найти время, за которое второй трактор вспашет поле, нужно подставить x=6 в уравнение y = 0,6x-0,6.