ответ:Опера эпическая - разновидность классической оперы, преимущественное развитие получившая в России, характерная использованием сюжетов из народного эпоса - сказаний, легенд и образцов народного песенного творчества. Сценическое действие и музыка Опера эпическая выдерживаются в духе величественного, неторопливого повествования. К жанру Оперы эпической примыкает также опера-сказка.
Обращение Бородина к патриотической теме, к народно-богатырским образам, выдвижение на первый план положительных героев и возвышенных чувств, объективный характер музыки — все это заставляет вспомнить Глинку. Вместе с тем в творчестве Бородина встречаются и такие черты, которых не было у автора «Ивана Сусанина» и которые порождены новой эпохой общественной жизни — 60-ми годами. Так, уделяя, подобно Глинке, основное внимание борьбе между народом в целом и его внешними врагами, он в то же время затронул и другие конфликты — внутри общества, между отдельными его группами («Князь Игорь») . Появляются у Бородина и созвучные эпохе 60-х годов образы стихийного народного бунта («Песня темного леса») , близкие таким же образам у Мусоргского. Наконец, некоторые страницы бородинской музыки (романсы «Отравой полны мои песни» , «Фальшивая нота» ) напоминают уже не классически уравновешенное творчество Глинки, а более напряженную, психологически острую лирику Даргомыжского и Шумана.
Эпическому содержанию музыки Бородина соответствует ее драматургия. Как и у Глинки, она основана на принципах, близких народному эпосу. Конфликт противостоящих сил раскрывается главным образом в спокойном, неторопливом чередовании монументальных, законченных, внутренне цельных картин. Характерно для Бородина как для эпического композитора (в отличие от Даргомыжского или Мусоргского) и то, что в его музыке гораздо чаще, чем речитатив, встречаются широкие, плавные и закругленные песенные мелодии.
Сейдолла Бәйтереков (Қаз. Сейдолла Бәйтереков; 10 мамыр 1945 - 1998) - қазақ композиторы, дирижер, мұғалім. Қазақстанның еңбек сіңірген мәдениет қызметкері (1994).
1956 жылы ол Кентау музыкалық мектебіне, аккордеон сыныбына түсіп, мұғалімдер С.Бәйтерековтің музыкалық талантын байқады. Қазір бұл Кентау қаласындағы 1999 жылы оның есімімен аталған жалғыз музыкалық мектеп.
Мектептен шыққаннан кейін ол Мәскеуге кетіп, онда теміржол институтына түседі, бірақ техникалық мамандық оның шақыруы емес екенін түсініп, ұзақ оқымады. Ол Қазақстанға оралды. 1962 жылы қыркүйекте С.Бәйтереков Целиноград ауылшаруашылық институтына түсіп, сол жақтан әскер қатарына шақырылды. Ол 1965 жылға дейін Өзбек КСР-нің Самарқанд қаласында музыкалық взводта қызмет етті.
Демобилизациядан кейін ол Шымкенттегі музыкалық мектепке түсіп, онда әр түрлі музыкалық аспаптарда ойнау дағдыларын меңгерді. Оқуын Қазақ консерваториясында жалғастырды. Құрманғазы, оны 1977 жылы хор дирижері мамандығы бойынша бітіріп, сол жерде сабақ бере бастады. 1977 ж. Сонымен бірге С.Бәйтереков үшін өзінің «Әлия» [1] әнін салтанатты түрде орындауымен, Болгарияда өткен Алтын Орфей фестивалінде Гран-при иегері болған Б.Тәжібаевтың сөзімен маңызды болды.
С.Бәйтереков 1992 жылға дейін Алма-Ата консерваториясында оқытушы болып жұмыс істеді, содан кейін «Қазақконцерт» гастрольдік-концерттік бірлестігінің көркемдік жетекшісі және дирижері болды, ол жерде жас орындаушылардың шығармашылық әлеуетін дамытуға үлкен көңіл бөлді.
1990 жылдан бастап қайтыс болғанға дейін - «Саз» мемлекеттік дыбыс жазу студиясының жетекшісі.
ответ:Опера эпическая - разновидность классической оперы, преимущественное развитие получившая в России, характерная использованием сюжетов из народного эпоса - сказаний, легенд и образцов народного песенного творчества. Сценическое действие и музыка Опера эпическая выдерживаются в духе величественного, неторопливого повествования. К жанру Оперы эпической примыкает также опера-сказка.
Обращение Бородина к патриотической теме, к народно-богатырским образам, выдвижение на первый план положительных героев и возвышенных чувств, объективный характер музыки — все это заставляет вспомнить Глинку. Вместе с тем в творчестве Бородина встречаются и такие черты, которых не было у автора «Ивана Сусанина» и которые порождены новой эпохой общественной жизни — 60-ми годами. Так, уделяя, подобно Глинке, основное внимание борьбе между народом в целом и его внешними врагами, он в то же время затронул и другие конфликты — внутри общества, между отдельными его группами («Князь Игорь») . Появляются у Бородина и созвучные эпохе 60-х годов образы стихийного народного бунта («Песня темного леса») , близкие таким же образам у Мусоргского. Наконец, некоторые страницы бородинской музыки (романсы «Отравой полны мои песни» , «Фальшивая нота» ) напоминают уже не классически уравновешенное творчество Глинки, а более напряженную, психологически острую лирику Даргомыжского и Шумана.
Эпическому содержанию музыки Бородина соответствует ее драматургия. Как и у Глинки, она основана на принципах, близких народному эпосу. Конфликт противостоящих сил раскрывается главным образом в спокойном, неторопливом чередовании монументальных, законченных, внутренне цельных картин. Характерно для Бородина как для эпического композитора (в отличие от Даргомыжского или Мусоргского) и то, что в его музыке гораздо чаще, чем речитатив, встречаются широкие, плавные и закругленные песенные мелодии.
Объяснение:
Сейдолла Бәйтереков (Қаз. Сейдолла Бәйтереков; 10 мамыр 1945 - 1998) - қазақ композиторы, дирижер, мұғалім. Қазақстанның еңбек сіңірген мәдениет қызметкері (1994).
1956 жылы ол Кентау музыкалық мектебіне, аккордеон сыныбына түсіп, мұғалімдер С.Бәйтерековтің музыкалық талантын байқады. Қазір бұл Кентау қаласындағы 1999 жылы оның есімімен аталған жалғыз музыкалық мектеп.
Мектептен шыққаннан кейін ол Мәскеуге кетіп, онда теміржол институтына түседі, бірақ техникалық мамандық оның шақыруы емес екенін түсініп, ұзақ оқымады. Ол Қазақстанға оралды. 1962 жылы қыркүйекте С.Бәйтереков Целиноград ауылшаруашылық институтына түсіп, сол жақтан әскер қатарына шақырылды. Ол 1965 жылға дейін Өзбек КСР-нің Самарқанд қаласында музыкалық взводта қызмет етті.
Демобилизациядан кейін ол Шымкенттегі музыкалық мектепке түсіп, онда әр түрлі музыкалық аспаптарда ойнау дағдыларын меңгерді. Оқуын Қазақ консерваториясында жалғастырды. Құрманғазы, оны 1977 жылы хор дирижері мамандығы бойынша бітіріп, сол жерде сабақ бере бастады. 1977 ж. Сонымен бірге С.Бәйтереков үшін өзінің «Әлия» [1] әнін салтанатты түрде орындауымен, Болгарияда өткен Алтын Орфей фестивалінде Гран-при иегері болған Б.Тәжібаевтың сөзімен маңызды болды.
С.Бәйтереков 1992 жылға дейін Алма-Ата консерваториясында оқытушы болып жұмыс істеді, содан кейін «Қазақконцерт» гастрольдік-концерттік бірлестігінің көркемдік жетекшісі және дирижері болды, ол жерде жас орындаушылардың шығармашылық әлеуетін дамытуға үлкен көңіл бөлді.
1990 жылдан бастап қайтыс болғанға дейін - «Саз» мемлекеттік дыбыс жазу студиясының жетекшісі.