Поэзия – өмірдің әрі мен нәрі, қайнап қорыған жамбасы. Ол – сәбидің күнәсіз ажары, жарқын жанары, күміс күлкісі, жанды қуанышы. Поэзия – көрікті қыз жүзінің ұялшақ, албырт қызғылты, теңіздей, көгілдір аспандай тұңғиық көзінің ынтықтық сәулесі, әйтпесе оның қара көзіндегі өткір от, мәрмәр иығына төгілген бұйра шашының толқыны, торғын кеудесінің демігіп тыныстауы, тал бойы, сұңғақ сымбатының мінсіз мүшелері, сұлу қозғалыстарының ғажайып сиқыры...
Поэзия – қайратты қайнардай балғын жігіттің отты көзі, өрен ерлігі, тентек тегеуріні, аспан мен жерді жалынды құшағына сыйдырмақ болған, өмірдің уы мен балын бір-ақ рет сарқа сімірмек болған тойымсыз
талабы...
Поэзия – ұйығандай, құйылғандай орныққан, өз еркін әбден билеген, өмір үшін жетіккен, тәжірибемен шыныққан, рухани күші теңескен, көңіл көзі көреген, ойға батыл, майданға батыр ер қуаты...
Фредерик Шопен (1810 – 1849) – композитор, исполнитель.
Родился Шопен 22 февраля 1810 года поблизости Варшавы. Еще в детстве в биографии Фредерика Шопена проявились музыкальные в том числе к импровизации. Во время обучения в училище, Шопен много времени посвящал музыкальным занятиям. Он учился у Войцеха Живного, Эльснера.
Выступать со своими произведениями композитор начал с 1829 года. В следующем году он покинул Варшаву, а в 1831 поселился в Париже. Там моментально стал известным, обрел множество поклонников.
Впервые в биографии Шопена заболевание легких остро проявилось в 1837 году. С тех пор он страдал астматическими приступами. В 1848 году знаменитый музыкант поселился в Лондоне, став не только выступать на публике, но и преподавать. Самочувствие Шопена все ухудшалось, а вскоре после возвращения в Париж, он умер. За свою биографию Шопен создал множество произведения для фортепиано, был одним из ярчайших представителей романтизма в музыке.
Объяснение:
Поэзия – өмірдің әрі мен нәрі, қайнап қорыған жамбасы. Ол – сәбидің күнәсіз ажары, жарқын жанары, күміс күлкісі, жанды қуанышы. Поэзия – көрікті қыз жүзінің ұялшақ, албырт қызғылты, теңіздей, көгілдір аспандай тұңғиық көзінің ынтықтық сәулесі, әйтпесе оның қара көзіндегі өткір от, мәрмәр иығына төгілген бұйра шашының толқыны, торғын кеудесінің демігіп тыныстауы, тал бойы, сұңғақ сымбатының мінсіз мүшелері, сұлу қозғалыстарының ғажайып сиқыры...
Поэзия – қайратты қайнардай балғын жігіттің отты көзі, өрен ерлігі, тентек тегеуріні, аспан мен жерді жалынды құшағына сыйдырмақ болған, өмірдің уы мен балын бір-ақ рет сарқа сімірмек болған тойымсыз
талабы...
Поэзия – ұйығандай, құйылғандай орныққан, өз еркін әбден билеген, өмір үшін жетіккен, тәжірибемен шыныққан, рухани күші теңескен, көңіл көзі көреген, ойға батыл, майданға батыр ер қуаты...
Фредерик Шопен (1810 – 1849) – композитор, исполнитель.
Родился Шопен 22 февраля 1810 года поблизости Варшавы. Еще в детстве в биографии Фредерика Шопена проявились музыкальные в том числе к импровизации. Во время обучения в училище, Шопен много времени посвящал музыкальным занятиям. Он учился у Войцеха Живного, Эльснера.
Выступать со своими произведениями композитор начал с 1829 года. В следующем году он покинул Варшаву, а в 1831 поселился в Париже. Там моментально стал известным, обрел множество поклонников.
Впервые в биографии Шопена заболевание легких остро проявилось в 1837 году. С тех пор он страдал астматическими приступами. В 1848 году знаменитый музыкант поселился в Лондоне, став не только выступать на публике, но и преподавать. Самочувствие Шопена все ухудшалось, а вскоре после возвращения в Париж, он умер. За свою биографию Шопен создал множество произведения для фортепиано, был одним из ярчайших представителей романтизма в музыке.