Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]
людвиг ван бетховен (1770-1827) – великий композитор, пианист и дирижер, представитель музыкального направления «венский классицизм».
бетховен родился предположительно 16 декабря (точно известна только дата его его крещения — 17 декабря) 1770 года в городе бонн в музыкальной семье. с детства его стали обучать игре на органе, клавесине, скрипке, флейте.
грубый, самолюбивый на людях композитор был открытым, доброжелательным по отношению к друзьям. творчество бетховена следующих лет наполнено новыми произведениями: первая, вторая симфонии, «творение прометея», «христос на масличной горе». однако дальнейшая жизнь и работа бетховена были осложнены развитием болезни уха – тинита.композитор уединяется в городе гейлигенштадте. там он работает над третьей – героической симфонией. полная глухота отделяет людвига от внешнего мира. однако даже это событие не может заставить его прекратить сочинять. по мнению критиков, третья симфония бетховена полностью раскрывает его величайший талант. опера «фиделио» ставится в вене, праге, берлине.
в 1802-1812 годах бетховен писал сонаты с особым желанием и рвением. тогда были созданы целые серии произведений для фортепиано, виолончели, знаменитая девятая симфония, торжественная месса.26 марта 1827 года бетховен умер от болезни печени.многие произведения людвига ван бетховена стали классикой не только для взрослого слушателя, а и для детей. великому композитору установлено около ста памятников по всему миру.
Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]
людвиг ван бетховен (1770-1827) – великий композитор, пианист и дирижер, представитель музыкального направления «венский классицизм».
бетховен родился предположительно 16 декабря (точно известна только дата его его крещения — 17 декабря) 1770 года в городе бонн в музыкальной семье. с детства его стали обучать игре на органе, клавесине, скрипке, флейте.
грубый, самолюбивый на людях композитор был открытым, доброжелательным по отношению к друзьям. творчество бетховена следующих лет наполнено новыми произведениями: первая, вторая симфонии, «творение прометея», «христос на масличной горе». однако дальнейшая жизнь и работа бетховена были осложнены развитием болезни уха – тинита.композитор уединяется в городе гейлигенштадте. там он работает над третьей – героической симфонией. полная глухота отделяет людвига от внешнего мира. однако даже это событие не может заставить его прекратить сочинять. по мнению критиков, третья симфония бетховена полностью раскрывает его величайший талант. опера «фиделио» ставится в вене, праге, берлине.
в 1802-1812 годах бетховен писал сонаты с особым желанием и рвением. тогда были созданы целые серии произведений для фортепиано, виолончели, знаменитая девятая симфония, торжественная месса.26 марта 1827 года бетховен умер от болезни печени.многие произведения людвига ван бетховена стали классикой не только для взрослого слушателя, а и для детей. великому композитору установлено около ста памятников по всему миру.