Песня появилась в XIII или XIV веке либо в Гейдельбергском, либо в Парижском университете (Себастьян Брант упоминает гимн 1267 года под названием «Gaudeamus igitur»).
«Гаудеамус» восходит к жанру застольных песен вагантов — средневековых бродячих поэтов и певцов, среди которых были и студенты.
В течение нескольких веков песня передавалась устно и поэтому имеет много вариантов. В печатном виде текст «Гаудеамуса» впервые появился в 1776 году, а в 1781 странствующий писатель Христиан Вильгельм Киндлебен придал ему форму, сохранившуюся до настоящего времени[1][2].
Известный мотив песни утвердил, вероятно, композитор XV века Йоханнес Окегем (или Окенгейм).
Является официальным гимном Международной федерации студенческого спорта.[3]
Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]
Песня появилась в XIII или XIV веке либо в Гейдельбергском, либо в Парижском университете (Себастьян Брант упоминает гимн 1267 года под названием «Gaudeamus igitur»).
«Гаудеамус» восходит к жанру застольных песен вагантов — средневековых бродячих поэтов и певцов, среди которых были и студенты.
В течение нескольких веков песня передавалась устно и поэтому имеет много вариантов. В печатном виде текст «Гаудеамуса» впервые появился в 1776 году, а в 1781 странствующий писатель Христиан Вильгельм Киндлебен придал ему форму, сохранившуюся до настоящего времени[1][2].
Известный мотив песни утвердил, вероятно, композитор XV века Йоханнес Окегем (или Окенгейм).
Является официальным гимном Международной федерации студенческого спорта.[3]
Қара өлең - қазақтың ежелгі өлең түрі.Қара өлең әнге салып айтуға ыңғайлы. Әннің ырғақ ерекшеліктеріне қарай өлең жолдарындағы бунақтар орнын ауыстырып отырады. Әр шумақта жеке ой жатады. Мұндай ой жеңіл әзіл-оспақтан бастап, өмірдің мәні мен сәнін, ел қамы мен халық тағдырын қамтиды. Өлеңнің алғашқы екі жолындағы ой соңғы жолдардағы негізгі ойға қызмет етеді. Қара өлең көне заманнан бастау алып, тереңге тамыр байлаған. Оның үлгілері "Оғызнамада" (9 ғ.), Ж.Баласағұнидің "Құтадғу білігінде" (11 ғ.), М.Қашқаридың "Диуани лұғат ат-түркінде" (11 ғ.), А.Иүгінекидің "Ақиқат сыйында" (12 ғ.) кездеседі.
Сипаты жағынан орыстың "частушкасына", тәжіктін "ашуласына", латыштың "дайнасына", шығыс халықтарының "бәйіті" мен "ғазалына", өзбектің "қошығына" ұқсас. Қазіргі қазақ поэзиясында қара өлең үлгісі кең тараған.[1]