Второй брак Ильи Репина был неофициальным (художник развелся с первой женой Верой Шевцовой, но не имел права повторно венчаться) и начался со случайной встречи в 1898 году.
Мастерскую живописца посетила княгиня Тенишева с подругой — писательницей Натальей Нордман. Чтобы занять гостью, пока он работает над портретом Тенишевой, Репин предложил Нордман почитать стихи поэта Константина Фофанова. Сам Репин их очень любил — а вот писательница декламировала их с нарочито саркастической интонацией. И на следующий день Репин писал Тенишевой: «Портрет ваш не закончен. Нам нужно повторить сеанс. Я буду очень рад вас видеть, но чтобы это больше никогда не переступало порога моего дома».
Как эта взаимная неприязнь превратилась в глубокую привязанность — неизвестно. Но уже в 1899 году художник приобрел для Натальи два гектара земли на берегу Финского залива, где вскоре появилась усадьба, названная Пенатами.
Жизнь в Пенатах была подчинена правилам, установленным женой Репина. Как противница любого неравенства, она отказалась от прислуги, поэтому гости дома обслуживали себя сами. Для этого в столовой стоял большой крутящийся стол с ящиками для грязной посуды. А по дому были развешаны объявления: «Прислуга — позор человечества», «Всё делайте сами».
Күздігүні барлық ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп қалады да, шыршалардын қылқандары жасыл күйінде түспей тұра береді? Бәлкім, шырша қыстыгүні ұйқыға кетпейтін шығар? Жоқ, олай емес! Шырша да қалың ұйқыға батады. Жасыл қылқандарын көктемге дейін сақтайды.
Өзге ағаштарға қоректік заттарды жапырақтары әзірлесе, шырша, қарағай, бал қарағай үшін қылқандары әзірлейді. Әрбір қылқанда сол бір ғажайып жасыл хлорофилл дәндері болады. Ағаш жапырақтарына қарағанда қылдырықтай қылқанның бойында хлорофилл әлдеқайда аз. Есесіне қылқанды ағашта қылқан көп. Қандай бір қалың өскен ағаштың жапырағынан шыршаның қылқаны әлдеқайда асып түседі. Егер шырша күзге қарай өзінін тікенді киімінен айырылар болса, қайтадан дәл солай киінуі үшін көктем айлары жетпес еді. Ағаш жапырақтары оның діңі, тамыры, бұтақтары үшін құрылыс материалдарын қылқанға қарағанда әлдеқайда тез әзірлейді. Сондықтан да қылқанды ағаштар ағаштардан қалып қоймау көктемде өзгелерден ерте оянуға, кешірек ұйықтауға бейімделіп алған. Тіпті күздің ақырғы айларында да қайыңдар мен көктеректер тұттай жалаңаш қалып, алғашқы қар қыламықтай бастаған кезде де шырша ұйықтай қоймайды. Бірақ көп кешікпей оның да ұйқыға кетер уақыты жетеді. Ал қар жауса қайтпек? Қардың шырша үшін қаупі жоқ. Бұтақтары солқылдақ әрі берік келеді. Қар қанша қалың түссе де, сындыра алмайды, иіліп тұра береді. Ал шырша көктемнің жақындап қалғанын қалай біледі? Қоңырау сағаты жоқ қой. Өстіп тұрып ұзақ ұйықтап қалуы да немесе керісінше, ерте оянып кетуі де мүмкін ғой? Шынында аспан көгілдір түске еніп, орман ішінде қар ери бастады. Оянатын мезгіл жеткен секілді. Жо-жоқ, шырша алдана қоймайды. Ол алда талай аязды күндер тұрғанын біледі.
Илья Репин и Наталья Нордман
Второй брак Ильи Репина был неофициальным (художник развелся с первой женой Верой Шевцовой, но не имел права повторно венчаться) и начался со случайной встречи в 1898 году.
Мастерскую живописца посетила княгиня Тенишева с подругой — писательницей Натальей Нордман. Чтобы занять гостью, пока он работает над портретом Тенишевой, Репин предложил Нордман почитать стихи поэта Константина Фофанова. Сам Репин их очень любил — а вот писательница декламировала их с нарочито саркастической интонацией. И на следующий день Репин писал Тенишевой: «Портрет ваш не закончен. Нам нужно повторить сеанс. Я буду очень рад вас видеть, но чтобы это больше никогда не переступало порога моего дома».
Как эта взаимная неприязнь превратилась в глубокую привязанность — неизвестно. Но уже в 1899 году художник приобрел для Натальи два гектара земли на берегу Финского залива, где вскоре появилась усадьба, названная Пенатами.
Жизнь в Пенатах была подчинена правилам, установленным женой Репина. Как противница любого неравенства, она отказалась от прислуги, поэтому гости дома обслуживали себя сами. Для этого в столовой стоял большой крутящийся стол с ящиками для грязной посуды. А по дому были развешаны объявления: «Прислуга — позор человечества», «Всё делайте сами».
Объяснение:
Думаю понятно?
Күздігүні барлық ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп қалады да, шыршалардын қылқандары жасыл күйінде түспей тұра береді? Бәлкім, шырша қыстыгүні ұйқыға кетпейтін шығар? Жоқ, олай емес! Шырша да қалың ұйқыға батады. Жасыл қылқандарын көктемге дейін сақтайды.
Өзге ағаштарға қоректік заттарды жапырақтары әзірлесе, шырша, қарағай, бал қарағай үшін қылқандары әзірлейді. Әрбір қылқанда сол бір ғажайып жасыл хлорофилл дәндері болады. Ағаш жапырақтарына қарағанда қылдырықтай қылқанның бойында хлорофилл әлдеқайда аз. Есесіне қылқанды ағашта қылқан көп. Қандай бір қалың өскен ағаштың жапырағынан шыршаның қылқаны әлдеқайда асып түседі. Егер шырша күзге қарай өзінін тікенді киімінен айырылар болса, қайтадан дәл солай киінуі үшін көктем айлары жетпес еді. Ағаш жапырақтары оның діңі, тамыры, бұтақтары үшін құрылыс материалдарын қылқанға қарағанда әлдеқайда тез әзірлейді. Сондықтан да қылқанды ағаштар ағаштардан қалып қоймау көктемде өзгелерден ерте оянуға, кешірек ұйықтауға бейімделіп алған. Тіпті күздің ақырғы айларында да қайыңдар мен көктеректер тұттай жалаңаш қалып, алғашқы қар қыламықтай бастаған кезде де шырша ұйықтай қоймайды. Бірақ көп кешікпей оның да ұйқыға кетер уақыты жетеді. Ал қар жауса қайтпек? Қардың шырша үшін қаупі жоқ. Бұтақтары солқылдақ әрі берік келеді. Қар қанша қалың түссе де, сындыра алмайды, иіліп тұра береді. Ал шырша көктемнің жақындап қалғанын қалай біледі? Қоңырау сағаты жоқ қой. Өстіп тұрып ұзақ ұйықтап қалуы да немесе керісінше, ерте оянып кетуі де мүмкін ғой? Шынында аспан көгілдір түске еніп, орман ішінде қар ери бастады. Оянатын мезгіл жеткен секілді. Жо-жоқ, шырша алдана қоймайды. Ол алда талай аязды күндер тұрғанын біледі.