Аватардың» тілін білетін Арман Күн жексенбі болатын. Ауладағы алаңқайда балаларымды ойнатып жүр едім, қасыма мектеп жасындағы бір балакай жүгіріп келді. Тани кеттім. Көрші үйде тұратын Арман екен. Арман биыл 5-сыныпта оқып жүр.Өзі бір кісі алдынан Қия өтпейтін тәрбиелі бала. Көрген жерде кұрақ ұшып амандасатыны бар. Арман маған әдеттегідей қос қолын ұсынды. Бірақ амандасқаны сол еді. қалтасындағы ұялы телефоны сәндетіп» коя берді.Балақай анадайға барыг ұзақ сөйлесті. Сөз арасында шүлдірлеп бірденелерді айтып қояды. Акырын кұлақ түрсем, бұрын-соңды естімеген бейтаныс тіл. «Бұл бала қай тілде шүлдірлеп отыр !?»-деп аң-таң болдым. Ақыры шыдамым таусылды. Сөйлесіп болып, телефонын қалтасына сүңгіте бергенде Арманды касыма шакырдым. -Қане, айта қойшы. Жана қай тілде сөйледің? -Наи тілінде -деді Арман -Нави? Ол қай тіл? Қай ұлттың тілі?-дедім таңданысымды жасыра алмай, Арман тақ ете қалды. - «Аватар» фильміндегі Пандора ғаламшары тұрғындарының тілі ғой. -А-а-а Солай ма? –дедім де, артынан ойланып қалдым. «Аватардың» фантастикалық фильм екені есіме сап ете түсті.Бір сәттік аңғалдығыма іштей күлкім келді. Бірақ оны Арманға сездіргім келмеді. Жаңа кейпкерлер немесе оқиғалар косып мәтінді аяқтап жазу
Жадно и неторопливо, желая охватить и сжать в своих объятиях все видимое, девушка посмотрела на ясное небо. Справа от нас, недалеко, а где-то близко, журчал ручеек. День выдался не по-зимнему теплый. На свете чудеса рассеяны повсюду, да не везде их всякий примечал. Калитку отворив чуть-чуть, выходит девушка несмело. Новые знакомства в лесу происходят нередко. Идти по незнакомой дороге было отнюдь не страшно. Старые письма по почте идут не тише, чем новые. Природа не слышно живет вокруг нас. Высокие стебельки травы стояли неподвижно, как очарованные.
Разбуди меня завтра рано, о моя терпеливая мать. Гори звезда моя, не падай. Как грустно мне твоё явленье, весна-весна — пора любви. Что вьёшься ласточка к окну, что вольная поёшь. Не улетай, не улетай, живой мечты очарованье. Татьяна, милая Татьяна. С тобой, теперь, я слёзы лью. Эх, ты доля, эх, ты доля-доля бедняка. Тяжела ты безотрадна тяжела горька. Как хорошо ты, о море ночное. Ребята, не Москва ль за нами. Хорошо тебе детинушка, удалой боец, сын купеческий, что ответ держал ты по совести. Ой ты Русь моя, родина кроткая, лишь к тебе я любовь берегу. Храни меня мой талисман, храни меня во дни гоненья.