Капральная Гвстанал работа (9 клас) Іварьт
A1.Адзнач складаныя сказы:
1) 1 неба было ўжо не лагодіrае, не асылужава-гарачае, а халаднаватое і нядобрае, 1 , гледзячы на
яго, хацелася заштiлiцца ці надзець паліта,
2) Неспакойна шуміць вецер над лесам, і надрыўна галосіць на апусцелым полі, і гудзе-вее ў
голым лісці рабін, параскіданых там-сям на пажаўцелых узмеямках.
3) Звінеў, то падымаючыся ўгору, то апускаючыся, жаўрук.
4) То мільганула палянка, то падступіў аж да самай дарогі бор.
5) Дзесьці праспявае чорная жаўна, ёй адгукнецца дрозд, дробна застукае аб сухое дрэва дзяцел,
рэзка зашaмaцiць у голлі разбуджаная сава.
А2.Адзнач сказы, у якіх перад злучнікам (на месцы пропуску) трэба паставіць коску:
1) Птушак яшчэ мала было_i rаласы іх не поўнілі лес.
2) Пад елкамі шарэлі апошнія лапiкi снегу на месцы іх праз леташиле лісце выціналіся парасты
3) Неба над прыціхлымі хатам 1 агародамі нізалі стрэлы маланак_ расколвалі ўдары грому-
4) Толькі кругі разышліся наўкол_ды вынырнула белая лілея і паплыла па шырокай рацэ.
5) Сонца ўжо даўно зайшло_і лёгкі змроқ ахутаў хаты і прысядзібныя дрэвы.
А3.Адзнач сказы, уякіх на месцы пропуску трэба паставіць працяжнік:
оnая зорка
deta HAOUA
роо яшчэ асвета
чы ўдзень,
- гэтай глуха
uvo apsi
1) На агародах растаў снег_ігрaкі пачалі ладзіць свае гнёзды на падсохлай стромкай таполі.
2) Прабегчы хвілін дзесяць_1 вы ўжо каля рэчкі.
3) 3 раніцы захмарылася _і падзьмуў моцны вецер.
4) Кінь непатушаную запалку_і пабяжыць агонь не толькі па зямлі, але і па верхавінах дрэў.
5) Хвіліна, другая напружанага чакання_І вось ужо трапечацца на кручку ладная плотка.
А4.Адзнач складаназалежныя сказы:
1) Калі перон апусцеў, старая ўслед за апошнімі пасажырамі выйшла на прывакзальную
плошчу.
2) Як бы чакаючы падтрымкі, жанчына нейкі час стаяла нерухома, азіраючыся па баках.
3) У лазняку, пры якім мы ўладзіліся на мурожнай лапінцы, спусціўшы ногі ў пясчаную
ямку, віднеліся падсохлыя палосы зляжалага Ілу і рознага намытага бруду.
4 )Высока ў небе, здавалася, каля самых аблокаў, ківалі вяршынямі сосны, хоць ветру зусім
не было.
5) Адносінамі да прыроды правяраецца дабрата чалавека, яго, калі хочаце, маральныя якасці.
AS.Адзнач сказы, будова якіх адпавядае схеме: (злучнік), ( ). або (злучальнае слова). ).
1) Пакуль агонь набіраў сілу, Борша наламаў і нанасіў да вогнішча яловага лапніку.
2) Як вядома, народныя прыкметы збываюцца не заўсёды.
3) Дзе вада дазваляла, вазілі тавары на лодках, а па сушы цягнулі вазамі.
4) Каб зменшыць гарачыніо ў машыне, ехалі з адчыненымі люкамі,
5) Часам ласі пераплывалі Бесядзь, тады іх можна было бачыць каля вёсак разам са свойскай
жывёлай.
А6. Адзнач сказы, у якіх трэба паставіць дзве коскі:
1) Не паспела змоўкнуць рэха як за густымі елкамі дзе знік заяц пачуўся страшэнны лимант.
2) Ён знайшоў лавачку на ўскраіне парку адкуль найлепей глядзець на раку прысеў і паклаў побач
пaртфель.
3) Вы маладыя ўсе пакуль бацькі старыя жывуць няўмольным клопатам каб вам было лягчэй.
4) Калі ідзеш па сцежцы пад нагамі шабуршыць мінулагодняе ліце па якім гуляюць залацістыя
смаўкі-зайчыкі.
у 1506 годзе атрымвае вучоную ступень бакаляўра вольных мастацтваў,
на пачатку 1510-х гадоў — званьне ліцэнцыята мэдыцыны ды ступень доктара вольных мастацтваў.
5 лістапада 1512 году Савет дактароў мэдыцынскай калегіі Падуанскага ўнівэрсытэту дапусьціў Скарыну без аплаты да іспытаў на ступень доктара мэдыцыны, якія Скарына пасьпяхова вытрымаў 6 і 9 лістапада.
Каля 1517 году Скарына засноўвае ў Празе друкарню, у якой 6 жніўня 1517 году выдаў першую друкаваную беларускую кнігу — «Псалтыр».
Усяго на працягу 1517—1519 гадоў Скарына пераклаў і выдаў 20 кніг Бібліі. Да кожнай кнігі ён пісаў прадмову, у якой распавядаў пра гісторыю стварэньня кнігі, разважаў аб яе зьмесьце.
На пачатку 1520 году ён пераязджае ў Вільню й там засноўвае першую на тэрыторыі Беларусі друкарню ў доме Якуба Бабіча.
У ёй каля 1522 году Скарына выдаў «Малую падарожную кніжыцу», а ў сакавіку 1525 — «Апостал».
У другой палове 1520-х гадоў Скарына ажаніўся з удавою чальца Віленскага магістрата Юрыя Адверніка — Маргарытай.
У ліпені 1529 году ў Пазнані памёр брат Францішка Скарыны Іван, які прыехаў туды гандляваць скурамі; Скарына едзе ў Познань і дамагаецца вяртаньня сродкаў, укладзеных яго жонкай у справу брата.
У 1530 годзе Скарына пэўны час служыць у Кёнігсбэргу ў гэрцага Альбрэхта Старэйшага, пазьней вяртаецца ў Вільню.
5 лютага 1532 году крэдыторы Івана Скарыны патрабавалі арышту Францішка за даўгі нябожчыка, але 24 траўня пляменьнік Скарыны Раман просіць у караля Жыгімонта I загаду аб вызваленьні Францішка.
21 лістапада таго ж году кароль спэцыяльнай граматай вызваляе Скарыну з-пад улады суда, ваяводаў, кашталянаў і старастаў.
Каля 1535 году Францішак Скарына пераехаў у Прагу, дзе служыў лекарам і вучоным-садоўнікам пры каралеўскім двары.
Каля 1551 году памёр.