Лета прыйшло непрыкметна. Адцвілі сады і асыпаецца бэз. З таполяў ляціць пух. Ружовымі шапкамі ўпрыгожыліся кусты шыпшыны. Зацвілі язмін і каліна.
Лугі ператвараюцца ў суцэльны пярэсты дыван. Цвітуць амаль усе лугавыя травы: белы рамонак, гарошак, жоўты казялец, чына лугавая, канюшынка. Зацвілі незабудкі, светнік, смолка. На ўзлесках красуюцца браткі. Расліна гэта - сусед дрэнны: карані братак прысмоктваюцца да каранёў суседніх раслін і выцягваюць з іх пажыўныя сокі. Такія расліны называюцца паўпаразітамі. На купінах увільготненых мясцін разгортвае свае разеткі расянка - драпежніца сярод раслін. Яе лісточкі ўсаджаны ліпкімі чырвонымі валаскамі. Калі на іх трапіць камар або муха, яны сціскаюцца і насякомыя - ў пасцы.
Маладая веснавая зелень прыкметна пацямнела. А як лёгка дыхаецца цяпер у лесе ці парку! І не дзіўна. Лісце дрэў - гэта маленькія хімічныя лабараторыі, дзе пад уплывам сонечнага святла і цяпла адбываецца ператварэнне рэчываў. Праз невялічкія адтуліны ў лістах, вусцейкі, вуглякіслы газ з паветра пранікае ў лісты. Там ён пад уздзеяннем сонечнага святла распадаецца на вуглярод і кісларод. Вуглярод застаецца ў лістах і перапрацоўваецца ў той матэрыял, з якога будуюцца ствол, карані, галіны дрэва. Кісларод жа выдзяляецца з лістоу ў паветра, якім мы дыхаем.
Самым багатым у лесе быў крот. І футра ў яго была лепш, чым у іншых. І каморкі забітыя да адмовы. Ды яшчэ з нагоды даставілі яму добрую правізію. Вырашыў крот: "Калі ў мяне багацця шмат, то і розуму больш за ўсіх». І хоць крот нідзе не вучыўся, стаў ён у лесе настаўляць ўсіх. Спачатку звяры прыслухоўваліся да яго заўваг, але выходзіла толькі горш. Раз крот мядзведзю сказаў: «Ты, касалапы, летам у лесе гаспадар, а зімой - заяц. Заяц не спіць - верхаводзіць ». Раз'юшыўся мядзведзь, вырашыў не ўпадаць у спячку. Ды толькі горш ад гэтага выйшла, захварэў мядзведзь. «Дарма я крата паслухаў, неразумны ён», - падзяліўся мядзведзь з савой. На што сава адказала: «Выпадкова можна стаць уладальнікам любога багацця, але толькі не розуму"
Байка вучыць: розум выпадкова не набудзеш, у латарэю не выйграеш, розум трэба выхоўваць
Лета прыйшло непрыкметна. Адцвілі сады і асыпаецца бэз. З таполяў ляціць пух. Ружовымі шапкамі ўпрыгожыліся кусты шыпшыны. Зацвілі язмін і каліна.
Лугі ператвараюцца ў суцэльны пярэсты дыван. Цвітуць амаль усе лугавыя травы: белы рамонак, гарошак, жоўты казялец, чына лугавая, канюшынка. Зацвілі незабудкі, светнік, смолка. На ўзлесках красуюцца браткі. Расліна гэта - сусед дрэнны: карані братак прысмоктваюцца да каранёў суседніх раслін і выцягваюць з іх пажыўныя сокі. Такія расліны называюцца паўпаразітамі. На купінах увільготненых мясцін разгортвае свае разеткі расянка - драпежніца сярод раслін. Яе лісточкі ўсаджаны ліпкімі чырвонымі валаскамі. Калі на іх трапіць камар або муха, яны сціскаюцца і насякомыя - ў пасцы.
Маладая веснавая зелень прыкметна пацямнела. А як лёгка дыхаецца цяпер у лесе ці парку! І не дзіўна. Лісце дрэў - гэта маленькія хімічныя лабараторыі, дзе пад уплывам сонечнага святла і цяпла адбываецца ператварэнне рэчываў. Праз невялічкія адтуліны ў лістах, вусцейкі, вуглякіслы газ з паветра пранікае ў лісты. Там ён пад уздзеяннем сонечнага святла распадаецца на вуглярод і кісларод. Вуглярод застаецца ў лістах і перапрацоўваецца ў той матэрыял, з якога будуюцца ствол, карані, галіны дрэва. Кісларод жа выдзяляецца з лістоу ў паветра, якім мы дыхаем.
Объяснение:
Самым багатым у лесе быў крот. І футра ў яго была лепш, чым у іншых. І каморкі забітыя да адмовы. Ды яшчэ з нагоды даставілі яму добрую правізію. Вырашыў крот: "Калі ў мяне багацця шмат, то і розуму больш за ўсіх». І хоць крот нідзе не вучыўся, стаў ён у лесе настаўляць ўсіх. Спачатку звяры прыслухоўваліся да яго заўваг, але выходзіла толькі горш. Раз крот мядзведзю сказаў: «Ты, касалапы, летам у лесе гаспадар, а зімой - заяц. Заяц не спіць - верхаводзіць ». Раз'юшыўся мядзведзь, вырашыў не ўпадаць у спячку. Ды толькі горш ад гэтага выйшла, захварэў мядзведзь. «Дарма я крата паслухаў, неразумны ён», - падзяліўся мядзведзь з савой. На што сава адказала: «Выпадкова можна стаць уладальнікам любога багацця, але толькі не розуму"
Байка вучыць: розум выпадкова не набудзеш, у латарэю не выйграеш, розум трэба выхоўваць