Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну.
Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну.
Пэўна-асабовыя:1. – Не балбачы. Лепш ідзі пад той белы слупок ля пуці, там і капай, – загадаў старшына.
2.Заўтра, як сцямнее, адыдзеце за лес.
3. I цяпер так шкадую, што не паслухаў яго, хоць, канечне, ён не ведаў усяго, а толькі здагадваўся.
Няпэўна-асабовыя: 1.Чаго спалохаліся? 2. Падумаеш: страляюць! 3. Пасадзілі нас у КПЗ, пачалі следства.
Безасабовыя: 1.Тут было зацішна і даволі ўтульна.
2.Трэба было спяшацца, каб завідна выбраць, дзе паставіць сакрэт, і старшына шпаркім крокам рушыў далей.