Я хачу расказаць адкуль у горада Мінска такую назву. Першапачатковае старажытнарускае назва горада - Менеск, Меньск, Менск. Яго паходжанне незразумела - сёння існуе некалькі версій на гэты конт. Паводле першай легендзе: назва горада - імя яго заснавальніка - князя Менеска. Па другой легенды: назву Менску дала рака Менка, якая ўпадае ў раку Пціч у 12-ці кіламетрах на поўнач ад сучаснага горада Дзяржынска. Археолагі выявілі там старажытнае паселішча. На думку навукоўцаў, яго жыхары па нейкіх прычынах у XI стагоддзі перайшлі з берагоў Менкі на Нямігу і заснавалі там новае паселішча, захаваўшы за ім старую назву - Менск. Згодна з трэцяй легендзе - назва горада ўтворана ад славянскага слова "мена", "мяняць". Так як горад знаходзіўся на скрыжаванні гандлёвых шляхоў, дзе і адбываўся абмен таварамі. Пазней, у XVII стагоддзі, пад уплывам польскай мовы слова Менск трансфармавалася ў сучасную форму - Мінск. Умоўна горад можна падзяліць на яго гістарычную частку і сучасныя раёны. Што можа быць больш прыемным, чым у цёплы летні вечар прайсціся па старадаўніх кутках роднага горада, атрымаць асалоду ад іх спакойным цягам жыцця і адчуць часцінку старажытнага. Мінск - старажытны рускі горад у Паўночна-Заходнім краі, але час яго заснавання дакладна невядома - першыя летапісныя весткі пра гэты горад ставяцца да палове ХI стагоддзя, калі Мінск належаў ўнуку князя Ізяслава Уладзіміравіча, полацкага князя Усяслава - знакамітаму "чарадзею". У 1066 Усяслаў Брачыславіч нечакана напаў на Пскоў і разрабаваў Ноўгарад. У помста яму вялікі князь кіеўскі Ізяслаў з братамі сваімі Святаславам чарнігаўскім і Усевалад Пераяслаўскі рушыў на зямлю полацкую і аблажыў горад Мінск. Усяслаў Брачыславіч быў у гэты час пад Псковам, даведаўшыся аб аблозе горада, ён вярнуўся да Мінска, але апошні быў ужо разрабаваны, прычым Усяслаў Брачыславіч падступна быў захоплены ў палон і адвезены ў Кіеў. Гэта падзея апісана ў "Слове пра паход Ігаравы". Гісторыя Мінска нашмат больш і гэта толькі асобны выпадак які я вырашыла згадаць. Я люблю свой горад бо менавіта там я нарадзілася і вырасла, і мне заўсёды вельмі цікава пазнаваць нешта новае пра Мінск.
[Мікола прынес кнігі], і [я ўбачыў некалькі штук], (якія былі рознакаляровыя). [Грым ўжо прагучаў даўно], [маланкі не было відаць], [дождж ўсё не канчаўся]. [Ваня паклікаў мяне гуляць], [я згадзіўся], але [маці не дазволіла мне пагуляць], (бо я яшчэ не зрабіў дамашнюю работу). [Нехта прынес шмат запалак], [я іх разгледзеў і знайшоў тую], (што ў меня нехта забраў учора).
PS: 3-я схема неверная. Предложение, начинающееся с союза "бо", никогда не будет самостоятельной частью, оно всегда будет зависимой частью в сложноподчинённом предложении.
Першапачатковае старажытнарускае назва горада - Менеск, Меньск, Менск. Яго паходжанне незразумела - сёння існуе некалькі версій на гэты конт. Паводле першай легендзе: назва горада - імя яго заснавальніка - князя Менеска. Па другой легенды: назву Менску дала рака Менка, якая ўпадае ў раку Пціч у 12-ці кіламетрах на поўнач ад сучаснага горада Дзяржынска. Археолагі выявілі там старажытнае паселішча. На думку навукоўцаў, яго жыхары па нейкіх прычынах у XI стагоддзі перайшлі з берагоў Менкі на Нямігу і заснавалі там новае паселішча, захаваўшы за ім старую назву - Менск. Згодна з трэцяй легендзе - назва горада ўтворана ад славянскага слова "мена", "мяняць". Так як горад знаходзіўся на скрыжаванні гандлёвых шляхоў, дзе і адбываўся абмен таварамі. Пазней, у XVII стагоддзі, пад уплывам польскай мовы слова Менск трансфармавалася ў сучасную форму - Мінск. Умоўна горад можна падзяліць на яго гістарычную частку і сучасныя раёны. Што можа быць больш прыемным, чым у цёплы летні вечар прайсціся па старадаўніх кутках роднага горада, атрымаць асалоду ад іх спакойным цягам жыцця і адчуць часцінку старажытнага. Мінск - старажытны рускі горад у Паўночна-Заходнім краі, але час яго заснавання дакладна невядома - першыя летапісныя весткі пра гэты горад ставяцца да палове ХI стагоддзя, калі Мінск належаў ўнуку князя Ізяслава Уладзіміравіча, полацкага князя Усяслава - знакамітаму "чарадзею". У 1066 Усяслаў Брачыславіч нечакана напаў на Пскоў і разрабаваў Ноўгарад. У помста яму вялікі князь кіеўскі Ізяслаў з братамі сваімі Святаславам чарнігаўскім і Усевалад Пераяслаўскі рушыў на зямлю полацкую і аблажыў горад Мінск. Усяслаў Брачыславіч быў у гэты час пад Псковам, даведаўшыся аб аблозе горада, ён вярнуўся да Мінска, але апошні быў ужо разрабаваны, прычым Усяслаў Брачыславіч падступна быў захоплены ў палон і адвезены ў Кіеў. Гэта падзея апісана ў "Слове пра паход Ігаравы".
Гісторыя Мінска нашмат больш і гэта толькі асобны выпадак які я вырашыла згадаць.
Я люблю свой горад бо менавіта там я нарадзілася і вырасла, і мне заўсёды вельмі цікава пазнаваць нешта новае пра Мінск.
[Грым ўжо прагучаў даўно], [маланкі не было відаць], [дождж ўсё не канчаўся].
[Ваня паклікаў мяне гуляць], [я згадзіўся], але [маці не дазволіла мне пагуляць], (бо я яшчэ не зрабіў дамашнюю работу).
[Нехта прынес шмат запалак], [я іх разгледзеў і знайшоў тую], (што ў меня нехта забраў учора).
PS: 3-я схема неверная. Предложение, начинающееся с союза "бо", никогда не будет самостоятельной частью, оно всегда будет зависимой частью в сложноподчинённом предложении.