с Бел яз-ом
Вы павінны спачатку вызначыць стыль тэксту, асноўную думку. Затым выпісаць з тэксту словазлучэнні, у якіх залежнае слова звязана з галоўным пры дапамозе прыназоўніка, выканаць іх разбор . Абазначыць галоўнае слова, паставіць пытанне да залежнага, вызначыць склон.
Самы вечны і старажытны горад маёй Радзімы
Адзін раз мне пашчасціла быць у Полацку. Тая экскурсія пакінула такі глыбокі след у маёй душы, што я і сёння з лёгкасцю і задавальненнем успамінаю ўсе падрабязнасці і ўражанні ад наведвання гэтага цудоўнага старажытнага горада, бацькі гарадоў беларускіх, як з гонарам называюць яго ўсе беларусы.
І першае незабыўнае ўражанне ад паездкі – гордасць і гонар ... Я праходжу па тых брукаваных вулачках, ступаю па тых камянях, дзе некалькі стагоддзяў назад ступала нага Ефрасінні Полацкай, Францыска Скарыны, Сімяона Полацкага. Другое, не менш глыбокае ўражанне, якое засталося пасля наведвання храмаў, музеяў горада, – адчуванне глыбокай даўніны, якое ахоплівала ўсю маю істоту, пранікала ў душу, у свядомасць. І здаецца, з фрэск скай царквы на цябе пранікнёна глядзяць вочы нябеснай заступніцы горада – Ефрасінні Полацкай. Праходзіш па залах музеяў і ўсёй істотай адчуваеш, як побач шалясціць сукенкай яе вялікасць Гісторыя.
А яшчэ зрабіла вялікае ўражанне тое, з якой любоўю і замілаваннем нам расказвалі пра горад: яго мінулае і сучаснае. Здаецца, слухала б і слухала б , як самую цікавую казку
Дзеепрыслоўе - гэта асаблівая форма дзеяслова якая пазначае дадатковае дзеянне пры асноўным дзеянні. Гэтая частка прамовы злучае ў сабе прыкметы дзеяслова (выгляд, пераходнасць і зваротнасць) і прыслоўі (нязменлівасць, сінтаксічная роля абставіны). Адказвае на пытанні што робячы? што зрабіўшы?
На русском:
Деепричастие - это особая форма глагола обозначающая добавочное действие при основном действии. Эта часть речи соединяет в себе признаки глагола (вид, переходность и возвратность) и наречия (неизменяемость, синтаксическая роль обстоятельства). Отвечает на вопросы что делая? что сделав?
Кнігі валодаюць здольнасцю неўміручасці.
Яны самыя даўгавечныя плён чалавечай дзейнасці.
Сэмюэл Смайлс
Наш век- гэта стагоддзе інфармацыйных тэхналогій, у кожнага з нас даўно ёсць тэлевізар, камп'ютар і Інтэрнэт, а таксама сучасны мабільны тэлефон. Што такое кніга? "Кніга- гэта чыстая сутнасць чалавечай душы", - лічыў Томас Карлэйл. Цяпер усё радзей сустракаюцца людзі з кнігамі. А чаму так адбылося і адбываецца?
Мне здаецца, што гэта ўсё з-за камп'ютэрных тэхналогій. Людзям стала цікавей гуляць у камп'ютарныя гульні, чым чытаць кнігу, лічачы прачытанне кніг пустым марнаваннем часу. У кампутарных гульнях чалавек менш думае, свет за яго ў гульні ўжо створаны. А калі чытаеш кнігу, то сам ствараеш свой свет і персанажаў. Тады наспявае пытанне: "Ці варта наогул у век высокіх тэхналогій чытаць кнігі?»
Вядома, нават у нашы дні чытаць кнігі проста неабходна! Ні радыё, ні тэлебачанне, ні кампутар не можа замяніць чытання кніг! бо менавіта чытанне кніг утварае, пашырае кругагляд, робіць чалавека больш інфармаваным. Калі чалавек чытае што-небудзь, ён суперажывае станоўчым героям, ацэньвае іх учынкі, параўноўвае са сваімі. Калі людзі чытаюць, яны думаюць, у іх развіваецца мысленне. На сваім вопыце скажу: калі ты чытаеш кнігу, аўтаматычна становішся больш граматным. І пры пісьме арфаграфічных памылак становіцца значна менш, гаворка гучыць прыгажэй. Нават вельмі добры фільм не заменіць прачытаную кнігу. Гюго пісаў: "Творца кнігі - аўтар, творца яе лёсу - грамадства». Экранізацыя можа дапамагчы ўспрыняць кнігу больш эмацыйна, душэўна, але не замяніць яе.
А ў якім узросце трэба прывіваць любоў да кнігі? Любоў да чытання неабходна прывіваць з дзяцінства. А як казаў Ленін: "Кніга-вялізная сіла". Бацькі абавязаны выхаваць любоў да кнігі ў дзіцяці, карыстаючыся літаратурай класікаў і сучаснікаў. Таксама чытанне кніг фармуе духоўныя каштоўнасці і духоўны свет у цэлым. Я цвёрда ўпэўненая ў адным: якіх бы вышыняў ня дасягнула чалавецтва ў сваім развіцці, трэба заўсёды будзе берагчы і шанаваць кнігу.