Вызначы злучники у сказе и дай им характарыстыку1.калі хлопчыкі і дзяўчынкі былі га экскурсіі,яны пабылі не толькі ў музеі,але і ў цырку цырку,і ў тэатры.2.жыву і буду жыць ва ў сім,што вызначае праца: як я сябе аддаі , так атрымаць павінен.3.ці то піла пяе над борам , ці то цягач які грыміць , каб пакаленні маладыя не мелі ні звяроў ,ні дрэў, ні чысценькіх крыніц.
Грачи громко кричали рылись в рыхлой земле искали червяков.Медведь подружился с собакой лазил к ней в будку отнимал кости и не давал ей проходу.Солнце встанет над землей но не осветит ее своими лучами.Больной зверек не отбивался а только жалобно пищал пчелка от глубокого сна протерла себе глазки и полетела будить своих подруг.Резкий ветер гонит крутит и вертит опавшие листочки над дорожками.Смотришь в окно но не видишь ничего.
Если нужен вариант на белорусском языке:
Гракі гучна крычалі рыліся ў друзлай зямлі шукалі червяков.Медведь пасябраваў з сабакам лазіў да яе ў будку адымаў косці і не даваў ёй проходу.Солнце ўстане над зямлёй але не асветліць яе сваімі лучами.Больной звярок ня адбіваўся а толькі жаласна пищал пчолка ад глыбокага сну працерла сабе вочкі і паляцела будзіць сваіх подруг.Резкий вецер гоніць круціць і круціць апалае лісточкі над дорожками.Смотришь ў акно але не бачыш нічога.
Объяснение:
Проза — адзін з асноўных відаў літаратурна-мастацкай творчасці. Невершаваная літаратура, сваім зместам звернутая на пазнанне і адлюстраванне складаных жыццёвых з'яў, людскіх узаемадачыненняў, характараў. У празаічнай форме звычайна пішуцца эпічныя творы, але могуць быць і такія, як вершы ў прозе, свабодны верш
Эпас - (гр.рассказ, апавяданне) - адзін з трох родаў літаратуры, апавядальны род. Жанравыя разнавіднасці эпасу: казка, навэла, аповесць, апавяданне, нарыс, раман і г.д. Эпас як род літаратуры прайгравае знешнюю па адносінах да аўтара, аб'ектыўную рэчаіснасць у яе аб'ектыўнай сутнасці. Эпас выкарыстоўвае разнастайныя выкладу — апавяданне, апісанне, дыялог, маналог, аўтарскія адступленні.
Паэзія — адзін з асноўных відаў мастацтва слова. Вызначаецца вершаванай формай, шырокім ужываннем слоўных вобразаў (тропаў, фігур), настроенасцю на думкі і пачуцці яркія, узнёслыя, прыгожыя, гарманічна выказаныя, як у лірычных вершах.
Лірыка — заўсёды паэзія, але паэзія — не толькі лірыка, гэта і ліра-эпічныя творы, вершы ў прозе і інш.
Лірычная паэзія заўсёды раскрывае перад намі ўнутраны свет чалавека.
У адрозненне ад эпічнага, лірычны твор, як правіла, не мае сюжэта, не паказвае чалавечыя характары ў іх развіцці і разнастайных сувязях. Лірычны твор звычайна пішацца ў форме маналога. Ён невялікі па аб'ёме. Але затое кожнае слова, кожны гук у вершы маюць асаблівае значэнне, глыбокі сэнс.
Объяснение: