Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Каждый из нас ставит себе определённые рамки при выполнении чего-либо. Кто-то готов рискнуть и совершить нечто большее, чем мог раньше. Всё зависит от его Именно поэтому в центре внимания автора текста поднимается проблема безграничности человеческих возможностей. По мнению Д. Гранина существует ряд причин, по которым люди не выявляют до конца свои истинные Например, незнание самого себя приводит к боязни рискнуть и претворить что-то значимое в жизнь, или же в предложениях 8-9 автор указывает на то, что не совершённые ошибки также ограничивают пределы наших возможностей. Человек сам создаёт себе границы, постоянно опасаясь чего-то, однако если он позволит себе ошибиться, то он сможет вновь попробовать и исправиться, тем самым совершенствуя самого себя. Именно избавление от сомнений и страхов может привести к увеличению вариаций своих возможностей.
По словам автора, «каждый может куда больше, чем ему кажется, — он и смелее, чем он себя считает, и выносливее, и сильнее, и при Большинство людей недооценивают себя и перестают идти к чему-то большему, считая, что уже достигли максимума, но если же каждому дать волю своим истинным силам, то результат удивит, так как он будет превосходить всё сделанное раньше.
Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Каждый из нас ставит себе определённые рамки при выполнении чего-либо. Кто-то готов рискнуть и совершить нечто большее, чем мог раньше. Всё зависит от его Именно поэтому в центре внимания автора текста поднимается проблема безграничности человеческих возможностей. По мнению Д. Гранина существует ряд причин, по которым люди не выявляют до конца свои истинные Например, незнание самого себя приводит к боязни рискнуть и претворить что-то значимое в жизнь, или же в предложениях 8-9 автор указывает на то, что не совершённые ошибки также ограничивают пределы наших возможностей. Человек сам создаёт себе границы, постоянно опасаясь чего-то, однако если он позволит себе ошибиться, то он сможет вновь попробовать и исправиться, тем самым совершенствуя самого себя. Именно избавление от сомнений и страхов может привести к увеличению вариаций своих возможностей.
По словам автора, «каждый может куда больше, чем ему кажется, — он и смелее, чем он себя считает, и выносливее, и сильнее, и при Большинство людей недооценивают себя и перестают идти к чему-то большему, считая, что уже достигли максимума, но если же каждому дать волю своим истинным силам, то результат удивит, так как он будет превосходить всё сделанное раньше.
Источник: https://www.kritika24.ru/page.php?id=77416
Объяснение: