Так светла ў гаі, быццам ты дзе-то ў святліцай! Белыя ствалы бяроз роўныя, дакладна свечкі. Шаўкавістая зеляніна шамаціць на легкім ветры, хаваючы ў сваей лістоце шматлікіх птах. Адусюль чуецца іх спевы, цырыканнем, шчабятанне. Пад бярозамі трава і розныя кветкі, якія дзе — нідзе трапляюцца кусцікі суніцы. У адным месцы бярозкі сабраліся кружком, як быццам водзяць карагод. Усе яны стройныя і тонкія, як табар маладзенькай дзяўчыны, накінуўшую на сябе зяленую карункаваю хустку. Паміж бярозкамі нізінка, а ў ёй кусты парэчкі. Тут трошкі пахне сырасцю.Гляжу па баках: паміж ствалоў усё відаць далёка-далёка, справа гай ра раецца далей, а злева ўдалечыні бачны супрацьлеглы бераг нешырокай ракі. Мне зусім не страшна, хаця я тут упершыню. Чаму-то вельмі заспакаяльна, як-то па-беларуску гасцінна адчуваеш сябе ў бярозавым гаі. Мне здаецца ўсе, хто жыве побач з цудоўнымі стройнымі бярозкамі, проста вельмі любяць гэта далікатнае дрэўца! І праўда — што можа быць выдатней бярозавага гая?
Волгоград:
а) среднее арифметическое=(926+999+1013+1025):4=990,75≈991
б) медиана=(999+1013):2=1006
в) 1006-991=15 Медиана и среднее значение отличаются на 15.
Для остальных городов запишем результаты в виде таблицы:
Город Среднее арифм. Медиана Разность
Екатеринбург 1277 1296 19
Казань 1073 1095 22
Нижний Новгород 1334 1313 21
Новосибирск 1388 1409 21
Омск 1110 1137 27
Пермь 1006 991 15
Ростов на Дону 1015 1039 24
Самара 1179 1175 4
Уфа 1032 1036 4
Челябинск 1077 1086 9
в) Медиана и среднее арифметическое отличаются не сильно.
Так светла ў гаі, быццам ты дзе-то ў святліцай! Белыя ствалы бяроз роўныя, дакладна свечкі. Шаўкавістая зеляніна шамаціць на легкім ветры, хаваючы ў сваей лістоце шматлікіх птах. Адусюль чуецца іх спевы, цырыканнем, шчабятанне. Пад бярозамі трава і розныя кветкі, якія дзе — нідзе трапляюцца кусцікі суніцы. У адным месцы бярозкі сабраліся кружком, як быццам водзяць карагод. Усе яны стройныя і тонкія, як табар маладзенькай дзяўчыны, накінуўшую на сябе зяленую карункаваю хустку. Паміж бярозкамі нізінка, а ў ёй кусты парэчкі. Тут трошкі пахне сырасцю.Гляжу па баках: паміж ствалоў усё відаць далёка-далёка, справа гай ра раецца далей, а злева ўдалечыні бачны супрацьлеглы бераг нешырокай ракі. Мне зусім не страшна, хаця я тут упершыню. Чаму-то вельмі заспакаяльна, як-то па-беларуску гасцінна адчуваеш сябе ў бярозавым гаі. Мне здаецца ўсе, хто жыве побач з цудоўнымі стройнымі бярозкамі, проста вельмі любяць гэта далікатнае дрэўца! І праўда — што можа быць выдатней бярозавага гая?
Так?