Тропосфера (көне грекше: τρόπος — «бұрылыс», және көне грекше: σφαῖρα — «шар») - ауаның жер бетіне жақын ең тығыз шоғырланған қабаты. 12 км биіктікке дейінгі атмосфераның төменгі қабаты. Тропосфера - бүкіл ауаның 4\5 бөлігі. Тропосферада бұлт, жауын-шашын, жел және тағы басқа құбылыстар орын алып отырады.
Тропосфераның жоғарғы шекарасы географиялық ендіктер мен жыл мезгілдері бойынша әртүрлі биіктікте орналасуы мүмкін. Орташа есеппен тропосфера полюстер үстінде 9 км-ге, қоңыржай ендіктерде 10—12 км-ге, ал экватор үстінде 15—17 км-ге дейін созылады. Тропосфераның қалыңдығы:
Экваторда - 17-18 км
Қоңыржай ендіктерде - 10-12 км
Полюстерде - 8 км
Орташа қалыңдығы - 11 км
Тропосферада ауа температурасы шамамен әр 100 м сайын 0,6°С-қа төмендейді. Мәселен, тропосфераның жоғарғы бөлігінің орташа жылдық температурасы солтүстік полюсте — 55°С болса, экваторда бұл көрсеткіш — 70°С-қа төмендейді.
Тропосфера тропопауза деп аталатын өтпелі жұқа қабат (қалыңдығы 1—2 км) арқылы атмосфераның келесі қабаты — стратосфераға ауысады.
Стратосфера
Стратосфера (лат. стратұм - «қабатталған») - тропосфераның үстінен 80 км-ге дейінгі биіктікте орналасқан атмосфера қабаты. Бұл қабат бүкіл атмосфера салмағының 20%-ын құрайды. Мұнда күннің ультрафиолетті сәулеленуін күшті сіңіретін озон қабатының болуына байланысты жоғарыдан келетін температураның төмендеуі тоқталады. 30 км биіктік шамасына дейін температура өзгермей 50° шамасында сақталып тұрады, ал одан әрі қарай биіктікте біртіндеп жоғарылай отырып, 60 км биіктікке барғанда тіпті 75°-қа дейін артады. Статосферада су буы және бұлт атаулы мүлдем дерлік болмайды. 1951 жылы халықаралық келісім бойынша стратосфера деп тек 40 км биіктікке дейінгі қабатты атап, ал 40-тан 80 км-ге дейінгі қабатты мезосфера (орта қабат) деп атау керектігі келісілді. Стратосферада озон қабаты түзіледі.
Мезосфера
Мезосфера (гр. месос — « ортаңғы» және гр. σφαῖρα — «шар») - атмосфераның 50 — 80 километр биіктіктегі ортаңғы қабаты. Стратосфера (мезосфера асты) мен ионосфера (мезосфера үсті) қабаттарының аралығында. Мезосферада жоғарылаған сайын температура төмендей береді: 50 километр биіктікте 70°С шамасында.[2][3]
1. биоразнообразия. Биоразнообразие — разнообразие видов живых организмов в биосфере.
Биомасса — общая масса живых организмов. 2. В зависимости от природных условий, у растений и животных возникают специальные при для нормального существования в том или ином климате.
В холодных и ветряных областях животные обладают большим меховым покровом, умеют скрываться в снегах, за счет окраса шерсти, имеют большую прослойку жира и мягких тканей.
Растения в таких регионах зачастую небольшие, находятся близко к земле.
В сухих и жарких регионах растения обладают развитой коренной системой, некоторые из них могут накапливать влагу. 3. Различия между флорой и фауной одной природной зоны разных материков можно объяснить тем, что живые организмы эволюционировали изолировано друг от друга. Считается, что чем раньше отделился материк от единого проматерика, тем специфичнее будет его флора и фауна. Австралия, которая раньше всех отделилась от Гандваны, имеет огромное количество эндемичных видов. Евразии и Северная Америка долго были соединены перешейком, поэтому их флора и фауна во многом схожа. 4. Чем выше биоразнообразие Земли, тем устойчивее будет биосфера. Все живые организмы связаны между собой. Исчезновение одного вида всегда отражается на других видах. Исчезновение жертвы плохо отразится на хищниках. Все виды хозяйственной деятельности, которые оказывают воздействие на среду обитания живых организмов, приводят к сокращению биоразнообразия.
Виды деятельности которые сокращают биоразнообразие:
Охота на редких животных. Применение ядохимикатов в сельском хозяйстве. Загрязнение водоемов. Загрязнение воздуха промышленными отходами. 5. -
Тропосфера (көне грекше: τρόπος — «бұрылыс», және көне грекше: σφαῖρα — «шар») - ауаның жер бетіне жақын ең тығыз шоғырланған қабаты. 12 км биіктікке дейінгі атмосфераның төменгі қабаты. Тропосфера - бүкіл ауаның 4\5 бөлігі. Тропосферада бұлт, жауын-шашын, жел және тағы басқа құбылыстар орын алып отырады.
Тропосфераның жоғарғы шекарасы географиялық ендіктер мен жыл мезгілдері бойынша әртүрлі биіктікте орналасуы мүмкін. Орташа есеппен тропосфера полюстер үстінде 9 км-ге, қоңыржай ендіктерде 10—12 км-ге, ал экватор үстінде 15—17 км-ге дейін созылады. Тропосфераның қалыңдығы:
Экваторда - 17-18 км
Қоңыржай ендіктерде - 10-12 км
Полюстерде - 8 км
Орташа қалыңдығы - 11 км
Тропосферада ауа температурасы шамамен әр 100 м сайын 0,6°С-қа төмендейді. Мәселен, тропосфераның жоғарғы бөлігінің орташа жылдық температурасы солтүстік полюсте — 55°С болса, экваторда бұл көрсеткіш — 70°С-қа төмендейді.
Тропосфера тропопауза деп аталатын өтпелі жұқа қабат (қалыңдығы 1—2 км) арқылы атмосфераның келесі қабаты — стратосфераға ауысады.
Стратосфера
Стратосфера (лат. стратұм - «қабатталған») - тропосфераның үстінен 80 км-ге дейінгі биіктікте орналасқан атмосфера қабаты. Бұл қабат бүкіл атмосфера салмағының 20%-ын құрайды. Мұнда күннің ультрафиолетті сәулеленуін күшті сіңіретін озон қабатының болуына байланысты жоғарыдан келетін температураның төмендеуі тоқталады. 30 км биіктік шамасына дейін температура өзгермей 50° шамасында сақталып тұрады, ал одан әрі қарай биіктікте біртіндеп жоғарылай отырып, 60 км биіктікке барғанда тіпті 75°-қа дейін артады. Статосферада су буы және бұлт атаулы мүлдем дерлік болмайды. 1951 жылы халықаралық келісім бойынша стратосфера деп тек 40 км биіктікке дейінгі қабатты атап, ал 40-тан 80 км-ге дейінгі қабатты мезосфера (орта қабат) деп атау керектігі келісілді. Стратосферада озон қабаты түзіледі.
Мезосфера
Мезосфера (гр. месос — « ортаңғы» және гр. σφαῖρα — «шар») - атмосфераның 50 — 80 километр биіктіктегі ортаңғы қабаты. Стратосфера (мезосфера асты) мен ионосфера (мезосфера үсті) қабаттарының аралығында. Мезосферада жоғарылаған сайын температура төмендей береді: 50 километр биіктікте 70°С шамасында.[2][3]
Биоразнообразие — разнообразие видов живых организмов в биосфере.
Биомасса — общая масса живых организмов.
2. В зависимости от природных условий, у растений и животных возникают специальные при для нормального существования в том или ином климате.
В холодных и ветряных областях животные обладают большим меховым покровом, умеют скрываться в снегах, за счет окраса шерсти, имеют большую прослойку жира и мягких тканей.
Растения в таких регионах зачастую небольшие, находятся близко к земле.
В сухих и жарких регионах растения обладают развитой коренной системой, некоторые из них могут накапливать влагу.
3. Различия между флорой и фауной одной природной зоны разных материков можно объяснить тем, что живые организмы эволюционировали изолировано друг от друга. Считается, что чем раньше отделился материк от единого проматерика, тем специфичнее будет его флора и фауна. Австралия, которая раньше всех отделилась от Гандваны, имеет огромное количество эндемичных видов. Евразии и Северная Америка долго были соединены перешейком, поэтому их флора и фауна во многом схожа.
4. Чем выше биоразнообразие Земли, тем устойчивее будет биосфера. Все живые организмы связаны между собой. Исчезновение одного вида всегда отражается на других видах. Исчезновение жертвы плохо отразится на хищниках. Все виды хозяйственной деятельности, которые оказывают воздействие на среду обитания живых организмов, приводят к сокращению биоразнообразия.
Виды деятельности которые сокращают биоразнообразие:
Охота на редких животных.
Применение ядохимикатов в сельском хозяйстве.
Загрязнение водоемов.
Загрязнение воздуха промышленными отходами.
5. -