Какие реформы проводили русский и французский императоры Петр I и Людовика XIV и кто, из этих двух монархов был наиболее абсолютным? ​

Дөңгелек үстел жұмысына Нара ғылыми-зерттеу инс­титутының профессоры Са­дакацу Кунитаке, Жапонияның Қазақстандағы Төтенше жә­не өкілетті елшісі Итиро Кава­бата, Мәдениет және спорт минис­трлігінің жауапты хатшысы Қуатжан Уәлиев, Ұлттық музей директорының орынбасары, экспедиция жетекшісі, тарих ғылымының докторы, профессор Жәкен Таймағамбетов және осы салада қызмет етіп жүрген ғалымдар мен жетекші мамандар қатысты.

Бес жылдық «Paleo Silk Road» бағдарламасы аясындағы Ұлттық музей мен Тюбиген университетінің (Германия) бір­лескен халықаралық экс­педи­циясы бірінші жылғы жұмысын қорытындылады. Страфикацияланған палеолит ескерткіштерін іздеу бойын­ша жүргізілген Майбұлақ кейінгі палеолит тұрағы және Шығыс Қазақстан өңіріндегі қазба жұмыстарына Ұлттық музей ғалымдары, Германия, Ұлыбритания, АҚШ, Канада, Үндістан, Чехия ғылыми меке­мелерінің өкілдері қатысқан. Дөңгелек үстел барысында 2016 жылы Ұлттық музей мен Ресей ғылым академиясының Сібір бөлімінің Археология және этнография институтының мамандары ашқан Үшбұлақ палеолит тұрағына жүргізілген Қазақстан-Ресей, Қаратау өңіріне жүргізілген Қазақстан-Жапония, Шығыс Қазақстан өңірін зерттеген Қазақстан-Германия археологиялық экспедициясы жұмыстарының нәтижелерін профессор Жәкен Таймағамбетов таныстырды.

«Бес жылдықтың алғашқы бірінші жылында атқарылған жұмыстардың көбі басталды. Кейбір аймақтар жеке­шеленіп, я табиғи өзгерістерге қатты ұшырағандықтан зерттеу жүргізуге қолайсыз болды. Ендігі жылдардың жұ­мысы бұдан да зор тарихи табыстарға әке­леді. Өйт­кені бұл біздің өткені­міз. Әлі зерт­телмеген обалар да өз ға­лымын күтіп жатыр» деді ол алдағы күндерге үлкен үміт артып.

Тас ғасырының жаңа жиырма ес­керт­кішінің ашылуы археология экспе­ди­циясының жемісі. Қазақстан тарихына өзге мемлекеттердің ғалымдары да аса қызығып отыр. Өйткені өткен дәуір­лер бізді жақындатады. Нара ғылы­ми-зерттеу инс­ти­тутының про­фессоры Садакацу Кунитакенің айтуынша, Афри­каны а ң мекен­дегеніне алпыс мың жыл болса, Жапо­нияға адам аяғының тигеніне отыз мың жыл болған. Жапондардың арғы аталары Қазақстанның Оңтүстік айма­ғынан барған, я сол жерлерді басып өткен деп есептейді. Ғалымның аса қызу­ғы­шылығын оятқан себептердің бірі осы болса керек.

Қолданылған материалдарға міндетті түрде www.egemen.kz сайтына гиперсілтеме берілуі тиіс / Любое использование материалов допускается только при наличии гиперссылки на egemen.kz: https://egemen.kz/article/160032-arkheologiyalyq-zertteuler-dgemisin-berdi

© egemen.kz

Расправа над декабристами. Николай говорил, что Проведение сберегло Россию от краха тогда, в декабре 1812 г. Заменил смертную казнь через чертвертвование - повешением. Во внутренней жизни страны царствование Николая I было полным поворотом на чисто национальный русский путь. Дворянство, после бунта декабристов, потеряло свое значение и доверие царя. Сперанский составил “Свод Законов”-1833г. и привел в порядок законодательство, собрав в 45 томов более 30 тыс. законодательных актов с 1649 по 1825. Генерал Канкрин — упорядочил финансовое ведомство. Граф Киселев ввел для государственных крестьян “сельские общества” и “сходы”. Граф Уваров значительно увеличил число школ и установил формулировку русской государственности: Самодержавие. Православие. Народность. Глубокая и искренняя православность имп. Николая Павловича весьма благотворно отразилась на положении Церкви. Общее религиозное настроение населения подтверждается бесчисленным множеством чудес, совершавшихся перед иконами Божией Матеря. Однако никаких существенных реформ в духовном ведомстве совершено не было. Жестоко преследовал евреев, старообрядцев, сектантов. Военизированный гос. аппарат под контролем императора должен был осуществить жесткую регламентацию всех сторон жизни людей. В 1826 для практической деятельности было создано III Отделение - полит. сыск, - начавшее свою работу под руководством А. Х. Бенкендорфа, . не подчинявшееся никаким законам и на многие годы определившее реальную жизнь империи. Николай I в самом начале царствования добросовестно пытался разрешить вопрос о существовании крепостного права, создав 11 секретных комитетов по крестьянскому вопросу. Более успешной была денежная реформа министра финансов Е. Ф. Канкрина, упорядочившая денежное обращение и защитившая от конкуренции отсталую рус. промышленность, но и она не посягала на социально-полит. преобразования. Проводил русификаторскую политику в Зап. крае; жестоко подавлял освободительную войну на Кавказе под руководством Шамиля. В 1826 вышел новый цензурный устав, названный в обществе "чугунным" и вскоре замененный более умеренным, но не уменьшившим борьбы с "духом вольномыслия". При нем были введены единые программы, учебники, отметки (от 1 до 5), форма одежды. Для упрочения гос. власти предлагалось "отечественное, природное, не чужое, заемное воспитание". Бездушие и дурной вкус Николая I проявлялись во всем, в том числе и в зодчестве, когда на смену архитектуре эпохи Александра 1 (Монферран - Исаакиевский собор. Рос-си - Сенат и Синод, соединенные великолепной аркой, и др. ) пришел полюбившийся Николай I архитектор К. А. Тон, построивший эклектичные, посредственные по своему художественному значению здания в Петербурге и Москве (храм Христа Большой Кремлевский дворец) , поражавшие своей бездуховностью и величиной. Внешняя политика Николай I была продолжением его внутренней политики. Он направлял войска для подавления рев. 1849 в Венгрии. Попытка разрешить вост. вопрос - получить выход в Средиземное море и решить судьбу христианских подданных в Турции - привела к Крымской войне 1853 - 1856 и закончилась крахом всей системы. После его смерти историк и публицист К. Д. Кавелин написал: "Калмыцкий полубог ураганом, и бичом, и катком, и терпугом по русскому государству в течение 30 лет, вырезавший лица у мысли, погубивший тысячи характеров и умов, истративший беспутно на побрякушки самовластия и тщеславия больше денег, чем все предыдущие царствования, начиная с Петра I, - это исчадие мундирного просвещения и гнуснейшей стороны русской натуры - околел наконец, и это сущая правда". Это мнение разделили большинство мыслящих современников.