Крупными недостатками водного транспорта в России в первой половине XIX века являлись: 1. короткий навигационный период в связи с суровыми климатическими условиями
2. короткое течение рек и их недостаточная глубина
3. невозможность охвата водным транспортом всех промышленных сообщений
4. отсутствие водных каналов и систем между большими городами
Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.
Идеи самостоятельности казахского государства всегда волновали умы передовой части казахского общества. С периода вынужденного присоединения Казахских жузов к Российской империи, на тот момент одного из реальных выходов из сложившейся военно-политической ситуации, Степной край от десятилетия к десятилетию превращался в колониальную окраину.
В начале формирования своего колониального статуса Степной регион открыто выражал свое недовольство проводимыми царизмом преобразованиями. Особо острыми, как известно, они были в первой половине XIX в., когда имперское правительство, ликвидируя ханскую власть, подрывало влияние аристократии, столетиями регулировавшей жизнь кочевого Наиболее крупными вооруженными выступлениями кочевников были восстания под предводительством хана Кенесары, Арынгазы Абулгазиева, Исатая Тайманова и Махамбета Утемисова и другие. Все они были жестоко подавлены царскими властями, однако воля народа и его стремление к восстановлению своей государственности не были сломлены. Выдающиеся казахские мыслители более позднего периода — Чокан Валиханов, Абай Кунанбаев и другие, если и не прямо говоря о казахской государственности на тот период ее колониальной истории, то через призму других проблем кочевого общества, выражали идею свободы, к которой стремился казахский народ.