Задание 1. Расположите указанные события в хронологической
последовательности:
- Доктрина Монро;
- США захватили Гавайские острова;
- Аргентина объявила свою независимость;
- 13 поправка в Конституцию США «об отмена рабства»;
- Бразилия объявила свою независимость;
- Начало Гражданской войны в США.
Задание 2. На основе языкового анализа определите, какие
латиноамериканские страны находились в колониальной зависимости от:
1) Испании:
2) Португалии:
(Мексика, Куба, Бразилия, Венесуэла, Аргентина, Чили).
Задание 3. Укажите главные различия между Севером и Югом США
накануне в и ходе Гражданской войны (особенности экономического и
политического развития, отношение к рабству).
Задание 4. Дайте определение историческому понятию:
- Латинская Америка –
- Реставрация Юга –
- аболиционизм –
- резервация индейцев –
- Доктрина «открытых дверей» –
Қазақстан жерінде құрылған ежелгі түрік мемлекеттерінің бірі Түргеш қағандығы еді. Түргештер, негізінен, Жетісуды жайлаған. VIII ғасырдың ортасында Түргеш мемлекеті ыдырау кезеңін бастан кешірді. Алғашында осы сәтті қарлұқтар пайдаланды. Бірақ түргештер мен Жетісудағы өзге түркі тайпаларына қытайлар мен арабтар да айтарлықтай қатер төндірген еді. 751 жылы Жетісуға шығыстан Қытайдың Тан империясы әскері баса көктеп кірді. Олар Түргеш астаналарының бірі - Суябты басып алып, қиратты. Осы кезде оңтүстіктен арабтар да жорық бастады. Осылайша Жетісуда Қытай мен Араб халифатының мүдделері тоғысты. Қытай мен араб әскерлері Талас өзені алқабында түргештердің шағын қаласы Атлахтың маңында кездесті. Екі жақтан соғыс майданына 100 мыңнан жауынгер қатысты. Бес күнге созылған ұлы шайқастың тағдырын қарлұқтар шешті. Соғыстың шешуші кезеңінде олар көтеріліс жасап, қытайларға қарсы шықты. Қиян-кескі шайқаста арабтар жеңіске жетті.
Бұл тарихи жеңіс болды. Өйткені осы шайқастан соң талай жүз жылға дейін Қытай басып алмақ ойынан түңіле бас тартты. Арабтар бұл жерде ұзақ тұрақтай алмады. Шамалы уақыттан соң олар Жетісу жерінен кетіп, түрік тайпалары қайтадан осы жердің иесіне айналды.
Большинство современных тюрок — мусульмане, но есть также православные христиане (основная часть гагаузов, чувашей, часть татар и якутов), иудеи (крымчаки и караимы), буддисты (тувинцы, жёлтые уйгуры и часть саларов), бурханисты (алтайцы), тенгрианцы и шаманисты (хакасы, шорцы, телеуты, якуты и долганы).
Современные тюркоязычные народы широко распространены за пределами их исторического ареала, подавляющее их большинство проживает в Евразии, на территориях самых разных государств — от Центральной Азии (включая Китай) и Дальнего Востока России[12], и на запад — на Ближнем Востоке, Кавказе, в Восточной и Юго-Восточной Европе. Тюркские меньшинства имеются также в государствах Западной Европы, Австралии, северной Африки[13]. Крупнейшая территория расселения — в России, а численность населения — в Турции. Глобализация и усиление интеграции с другими народами привели к расселению тюрок и в других частях света — в Америке и Западной Европе.
Объяснение: