Мен үшін анам болды және ол мінсіз. Ол өте мейірімді, сұлу, мейірімді және мұқият. Бұл менің аяқтарыма келгенде, көруге, ойлануға, түсінуге, сынуға, тебуге немесе бұзуға үйретті. Ол былай деді: «Ашуланбаңдар, қанша тамақтанғаңдар, басқалар келіп, кете беріңіздер. Ол маған қанды ақжарған жапырақтарды сызып тастауды тоқтатуды үйретті. Анам сұлуды барлық жерде көре алады: қысқы боран мен бақтың гүлденуінде. Біз үшін қиын болған кезде, біз өзімізді қуантып, мұрамызды асқындырмайтын немесе жағымсыз жағдайларға байланысты дұрыс сөздерді табамыз. Әрбір анаға ұнамды, себебі ол баласын бейбітшілік пен еңбекке тәрбиелеуді қалайды. Анам баланың барлық жан дүниесін, күш-қуатын, жүрегін, сүйіспеншілігін, барлық жағынан ақылды, мейірімді және позитивті адамды тәрбиелеуге тырысады. Біздің аналарымыз, олар бізге қанша қамқорлық, қаншалықты көңіл бөлу керек! Және біз кейде олардың ашулы, қатыгез, өздерінің ауыртпалықтарына және қайғы-қасіреттеріне бей-жай қарамай, өздерінің жеке мүдделерін жоғары бағалаймыз
Батырлық жырлар, батырлар жыры— ауыз әдебиетіндегі ең бай да көне жанрлардың бірі.[1] Қаһармандық эпос деп те аталады. Батырлық жырлар халық өмірінің тұтас бір дәуірін жан-жақты қамти отырып, сол тарихи кезеңдегі батырлардың сыртқы жауларға қарсы ерлік күресін, ел ішіндегі әлеум. қайшылықтар мен тартыстарды бейнелеп береді. Бірақ онда тарихи оқиғалар тізбегі өмірде болған қалпында емес, жырдың көркемдік шешіміне лайықты өріледі.[2] Бас кейіпкердің жүріс-тұрысына, өзге елге ерлік сапарға шығуына және өз елін жаудан азат етуіне байланысты оқиғалар бір қаһарманның маңына топталып, соның бейнесін ашуға қызмет етеді. Эпос желісі белгілі бір тарихи дәуірге табан тіреп, соны көрсетіп отырғанымен, оған көбіне түрлі заманның оқиғаларын бір қаһарманға теліп жырлап беру тән. Батырлық жырлардың осы
