Біз Қаратүпке шыбышыз, Әй, ана қарайған не?
Кайсы?
Әне, әнекей! дедә де, Кәлен монан артық тілге келмей жүгіре жөнелді. Оның
соңын ала Мөңке мен Еламан, Рай, тағы бірнеше кісі жүгірді. Бұлар
жақындағанда, әлгі қарайғанның үстінен дүрк көтеріліп қарғалар
ұшты. Кәлен жеделірек басып қасасына келсе, қарайғанның бірі түйеші Жалмұрат
та, ал онан қолсозымдай әрегіректе жатқан Сары бала екен.
Еламан, сен тезірек елге жет, - деді Кәлен. біз кісі-қараға бас көз боп осында
қала тұрайық.
Еламан тілге келмей жөнеле берді.
Сол түні балықшы ауылда бір тірі жан көз ілмеді...
Бір топ атты тұсынан тасырлатып шауып өтті. Кіл қара шекпенді. Ішінде Федоров пен
Курнос Иван бар.
Күтпеген жерден құла ат осқырынып жолдан шыға жалт берді. Федоров ер үстінен
ұшып кете жаздады. Тізгінін тартып, ат үріккен жаққа қарап еді, қарсы алдында жолын
кеселеп біреу тұр екен. Федоров аттан қарғып түсті.
Сен бе?
Иә, мен.
Ay - құралдарың қайда? Еламанның үсік шалған беті қап-қара. Еріндері тілім-тілім.
Федоровқа түлкі тымақ астынан қадала қараған көз өңменінен өтіп барады. Орыс
байының да түсі демде бұзылды:
— Ау - құралдарың қайда?- Еламан темір сүйменді дос қолымен сығымдап ұстап алған еді.
Тентек Шодыр оны енді байкады.
— Ау- құрал қайда?- деді ол аңырып.
- Сен ит!.. Иттің баласы, адамдарың қайда деп неге сұрамайсың?
Еламан қарсы акырып темір сүйменді құлаштай сілтеп еді, Тентек Шодыр тізгін
ұстаған қолымен басын қорғап бұғып қалды. Ат ата жөнелді. Иығының басына тиген
сокатыданулмыс байы есеңгіреп кеткен-ді. Бірақ есін тез жиды. Басын шайқап жіберді.
Краймен Еламанды астына бүтерлеп баса қалмақ боп еді, бірақ Еламан
Гқып, орыс байының күштағынан сытылып шықты да, іле-шала қайта
амтылды. Бұл жолы сүймен Федоровтың дәл қарағұсына тиді. Құлақшынның астынан қан
сау етіп бетін жуып кетті. Қалың киімді, батыр тұлғалы iрi кiсi гүрс етіп етпеттей құлады.
Еламан сүйменді лақтырып жіберді.
Ә.Нұрпейісов. «Қан мен тер» романынан.
есімдіктерді теріп жаз​

Көркем әдебиет стилі' - проза, поэзия, драматургия салаларында жазылған көркем шығармалардың стилі (тілі). Көркем әдебиет стиліне тән бірнеше ерекшеліктер бар. Солардың бірі - тіл байлығы. Көркем шығармаларда қолданылмайтын сөздер мен сөз тіркестері, фразеологизмдер аз. Кез келген шығарма тек қана авторлық баяндаудан ғана емес, кейіпкер тілінен де турады. Ал кейіпкерлер әр жастағы, әр мамандықтағы, әр дәрежедегі білімді адамдар болып келетіндігі белгілі. Сондықтан да көркем шығармада кәсіби сөздер де, жергілікті тіл ерекшеліктері де, жаргондық сөздер де ұшырасып отырады. Көркем әдебиет стилінің екінші ерекшілігі - оның көп стильді болып келетіндігі. Мұның мәнісі қай жанрда жазылған шығарма болса да, онда тіл арқылы қарым-қатынас құралдарының барлық түрінің қолданылуында, яғни ауызекі сөйлеу тіліне қоса, публицистикалық, ғылым, ресми стильдердің элементтері осы стильде әр түрлі ыңғайда ұшырасып отырады. Көркем әдебиет стилінің тағы бір ерекшілігі бұл стильде орындалатын еңбектердің басты міндеті эстетикалық тәрбие беретіндігімен тығыз байланысты болып келеді.

Ақтамберді жырларында азаттық күрестің басты мақсаты өз алдына ел болу, төгілген қанның өтеуі бейбіт тіршілік, азат ел, мамыражай тіршілік дегенге саяды. Оны «қой үстінде бозторғай жұмыртқалаған» жұмақ заманда тəуелсіз елдің тыныштығын ел арасындағы дау-жанжал бұзбаса, береке-бірліктің құтын қашырмаса деген тілек қатты толғандырады.

Жастайынан қанды қырғынды көріп, соғыстың бел ортасында жүргені дала шайырының жігерін жани түседі. Майданда біраз қалмақтың басын қаққан Ақтамберді «Балпаң, балпаң кім ба толғауында [3; 61, 62] батырлыққа үндеп, дұшпаннан именбеуға ұран салады:Ақтамберді жыраудың XVIII ғ. айтқан бұл сөзі бүгінгі ұрпаққа арналғандай көрінетіні несі екен?! Сөз өнерінің өміршеңдігі деген осындай бір өлшемдермен өлшенсе керек. Əр сөзді əркім өзіне қабылдайтындай немесе соны терең ұғынып, қабылдай алатындай дəрежеде болғанымыз жөн сияқты. Əдебиет — шаң басқан, мұражайда қат-қат жатқан сары қағаз емес, тірімізде тіршілікке аса қажет ауа, су жəне наннан кейінгі қажеттілік. Сəуегей жыраудың соны алдын ала көргеніне, болжампаздығына таңырқайсың...