Мәтін ішінен етістіктерді тауып, құрамына қарай талдаңыз. Менің досымның аты – Адель. Ол –тәрбиелі, ұқыпты қыз. Адель маған өзінің тапқырлығымен, қарапайымдылығымен ұнайды. Адель
достыққа адал, сенімді. Ол өзінің достарының көңілін табу үшін бәрін жасайды. Менің досымның армандары көп. Адель-өнерлі, ол
сурет салғанды, өлең жазғанды, домбыра тартқанды ұнатады. Маған Адельмен бірге жүру, ойнау, сабақ дайындау ұнайды. Мен бұл
күндері достық дегенің не екенін түсінген сияқтымын. Өзіме жақын адам, сырлас құрбым Адельдің мен үшін сыныпта орны бөлек.
Өйткені ол – менің досым.
Имена существительные женского, мужского рода с окончаниями
-а, -я в И. п. ед. ч. относятся к 1 склонению:
зима, земля, юноша, дядя.
Имена существительные мужского рода с нулевым окончанием,
среднего и мужского рода с окончаниями -о, -е в И. п. ед. ч. относятся ко
2 склонению:
стол, дождь, яблоко, поле, домишко, подмастерье.
Имена существительные женского рода с нулевым окончанием и
имеющие мягкий знак на конце в И. п. ед. ч. относятся к 3 склонению:
радость, ночь, рожь, мышь, тень.
Чтобы узнать склонение имени существительного в предложении,
нужно его поставить в начальную форму – И.п. ед. ч. По роду и окончанию определить склонение.
Запомните! У существительных, имеющих форму только
множественного числа, склонение не определяется:
сани, ворота, дрова.
Обратите внимание, как образуется форма родительного падежа
множественного числа у некоторых существительных 2-го склонения.
Нулевое окончание: сапог, солдат, чулок, валенок, блюдец, полотенец.
Окончание -ов, (-ев): носков, гектаров, граммов, щупальцев, болотцев.
Окончание -ей: коленей, лагерей, якорей.