Ғылыми жұмыста кхмер аңыздары кхмерлердің жалпы халық ауыз әдебиетінің ішінде көркемірек болып табылатыны талданған. Антикалық және түрік аңыздарымен кхмер аңыздарына салыстырмалы талдау жасағанда дәстүрлі түрде 3 топқа жіктеледі: космогониялық, топонимиялық, этиологиялық. Зерттеудің мақсаты: кхмер аңыздарының басқа халықтың аңыздарымен ортақ және айқын қасиеттерін анықтау; аңыздың даму деңгейіне қоршаған ортаның, дәуірдің және басқада жағдайлардың әсерін анықтау болып табылады. Зерттеу жұмыстары барысында автор "аңыз", "миф" сияқты ұғымдарға сүйенеді де, келесідей тұжырымға келеді, яғни жоғарыда атап өткен ұғымдарды талқылау әр кезде түсінік бере алмайды: аңыз немесе миф ұғымы әр халықтың ауыз әдебиетімен шартталған, белгілі бір халық ауыз әдебиетінің шығармасын солай атауға құқылы. Кхмер аңыздарын антикалық және түрік аңыздарымен салыстыра келе, шығарма авторы әр халықтың аңыздары мен кхмер аңыздарының тақырыптарнының ортақтығы мен айқын оқиға желісінің әркеттестігі мен ықпалы жайлы жазады. Әсіресе Камбоджияның қазіргі уақыттағы қолданыстағы қала, елді-мекен, өзен, көл аттарының топонимикалық аңыздары атап өтілуі қайран қалдырады, бұл кхмер аңыздарының бірегейлгіне куә болып табылады. Бұл аңыздардың ғалымдармен толыққанды зерттелмеуі, бүгінгі ұрпақтта кхмер аңыздары жайлы ақпараттың болмауы (сауалнама нәтижесі арқылы расталған) және олардың өздерінің тілдік кешенінде сақталуы, халық ауыз әдебиеті жайлы білімді тереңдетуге септігін тигізу мүмкіндігі бұл жұмысты қазіргі уақытта өзекті етеді.
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн... Сыныптас достарыммен алғашқы таныстық... Бәрі-бәрі қазіргідей көз алдымда. Осылайша мектеп табалдырығын аттаған күнімді көз алдыма әкелсем, бүгінгі білім ордасымен, санаптас достарыммен қоштасар сәттің жақындағанына да сене алмай қаламын. Әредік орта мектепті бітіруге санаулы ғана күн қалғанын, сыныптас достарымызбен жан-жаққа, Қазақстанның түкпір-түкпіріне білім іздеп кете баратынымызды, балалықпен қоштасуым тиіс екенін ойласам бітті – жүрегім атша тулап, қобалжып қоя береді. Енді әне-міне дегенше сүрлеу-соқпағы көп өмірдің үлкен белесіне аттанбақпын. Мен – жас түлекпін алға ұмтылған. Жас түлек – болашақ үлкен мамандық иесі, өмір атты керуеннің бір жолаушысы. Қалаған мамандығымның соңына түсіп, өмір-керуен қайда жетелесе – сонда жол тартпақпын. «Сен де бір кірпіш, дүниеге кетігін тап та бар қалан» деп қазақтың дара тұлғалы ақыны Абай атам айтпақшы, өмірден өз орнын тапқан дұрыс қой. Дегенмен «туған ауылымды тастап кете барамын» деген ойдың өзі менің киелі, құт мекеніме деген сағынышымды қазірден арттыра түседі. Туып-өскен жерім туралы толғанып, ой жетегіне берілген шағымда үнемі Авар елінің нағыз патриот ақыны Расул Ғамзатовтың мына бір шумақтары ойыма оралады да тұрады: Қымбат маған елімнің бар даласы, Балтық пенен Сахалиннің арасы. Қайда болсам қиям оған жанымды, Туған жерден қазсын бірақ қабірді. Туған елге, Туған жерге, Туған тілге деген ыстық сезімнің үздік үлгісі мен үшін осындай болмақ. Отан туралы ой толғасаң, жан толғанысын айтып тауыса алмассың, сірә. Туған жеріне деген шексіз махаббатқа ие жүрегіммен өзімнің сыныптас достарыма алда тұрған үлкен сын – ҰБТ-дан сүрінбей өтіп, өзі сүйген мамандықтың иесі болуын тілей отырып, Туған жердің – қазақ елінің қадірін біле жүрейік дегім келеді.
Зерттеудің мақсаты: кхмер аңыздарының басқа халықтың аңыздарымен ортақ және айқын қасиеттерін анықтау; аңыздың даму деңгейіне қоршаған ортаның, дәуірдің және басқада жағдайлардың әсерін анықтау болып табылады. Зерттеу жұмыстары барысында автор "аңыз", "миф" сияқты ұғымдарға сүйенеді де, келесідей тұжырымға келеді, яғни жоғарыда атап өткен ұғымдарды талқылау әр кезде түсінік бере алмайды: аңыз немесе миф ұғымы әр халықтың ауыз әдебиетімен шартталған, белгілі бір халық ауыз әдебиетінің шығармасын солай атауға құқылы.
Кхмер аңыздарын антикалық және түрік аңыздарымен салыстыра келе, шығарма авторы әр халықтың аңыздары мен кхмер аңыздарының тақырыптарнының ортақтығы мен айқын оқиға желісінің әркеттестігі мен ықпалы жайлы жазады. Әсіресе Камбоджияның қазіргі уақыттағы қолданыстағы қала, елді-мекен, өзен, көл аттарының топонимикалық аңыздары атап өтілуі қайран қалдырады, бұл кхмер аңыздарының бірегейлгіне куә болып табылады. Бұл аңыздардың ғалымдармен толыққанды зерттелмеуі, бүгінгі ұрпақтта кхмер аңыздары жайлы ақпараттың болмауы (сауалнама нәтижесі арқылы расталған) және олардың өздерінің тілдік кешенінде сақталуы, халық ауыз әдебиеті жайлы білімді тереңдетуге септігін тигізу мүмкіндігі бұл жұмысты қазіргі уақытта өзекті етеді.
Туған жер... Туған ел... Осы екі ғана сөзде қаншама мағына, қаншама ой жатыр десеңізші?! Туған жердің қадірін әр адам әрқалай түсінетін шығар. Ал мен үшін Туған жер қадірі дүниедегі ең ұлы деген нәрсемен пара-пар. Себебі, ол – менің әлпештеген анам, аялап өсірген әкем, туған-туысым, аға-әпкелерім, мені білім жолына жетелеген ұстаздарым, сол білімге ұмтылу жолындағы тай-құлындай тебіскен жора-жолдастарым дүниеге келген жер. Менің Туған жерім, Отаным – кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат әрі киелі Қармақшы жері. Осы мекенде менің көңілді де шаттыққа толы, уайымсыз да бейкүнә балалық шағым өтті. Қызыққа толы балалық шағым өткен туған ауылдың ауласын еш уақытта ұмытпақ емеспін. Балабақшадағы күндерім... Мектеп табалдырығын алғаш аттаған күн... Сыныптас достарыммен алғашқы таныстық... Бәрі-бәрі қазіргідей көз алдымда. Осылайша мектеп табалдырығын аттаған күнімді көз алдыма әкелсем, бүгінгі білім ордасымен, санаптас достарыммен қоштасар сәттің жақындағанына да сене алмай қаламын. Әредік орта мектепті бітіруге санаулы ғана күн қалғанын, сыныптас достарымызбен жан-жаққа, Қазақстанның түкпір-түкпіріне білім іздеп кете баратынымызды, балалықпен қоштасуым тиіс екенін ойласам бітті – жүрегім атша тулап, қобалжып қоя береді. Енді әне-міне дегенше сүрлеу-соқпағы көп өмірдің үлкен белесіне аттанбақпын. Мен – жас түлекпін алға ұмтылған. Жас түлек – болашақ үлкен мамандық иесі, өмір атты керуеннің бір жолаушысы. Қалаған мамандығымның соңына түсіп, өмір-керуен қайда жетелесе – сонда жол тартпақпын. «Сен де бір кірпіш, дүниеге кетігін тап та бар қалан» деп қазақтың дара тұлғалы ақыны Абай атам айтпақшы, өмірден өз орнын тапқан дұрыс қой. Дегенмен «туған ауылымды тастап кете барамын» деген ойдың өзі менің киелі, құт мекеніме деген сағынышымды қазірден арттыра түседі. Туып-өскен жерім туралы толғанып, ой жетегіне берілген шағымда үнемі Авар елінің нағыз патриот ақыны Расул Ғамзатовтың мына бір шумақтары ойыма оралады да тұрады: Қымбат маған елімнің бар даласы, Балтық пенен Сахалиннің арасы. Қайда болсам қиям оған жанымды, Туған жерден қазсын бірақ қабірді. Туған елге, Туған жерге, Туған тілге деген ыстық сезімнің үздік үлгісі мен үшін осындай болмақ. Отан туралы ой толғасаң, жан толғанысын айтып тауыса алмассың, сірә. Туған жеріне деген шексіз махаббатқа ие жүрегіммен өзімнің сыныптас достарыма алда тұрған үлкен сын – ҰБТ-дан сүрінбей өтіп, өзі сүйген мамандықтың иесі болуын тілей отырып, Туған жердің – қазақ елінің қадірін біле жүрейік дегім келеді.