Найдите существительные Көпшілік бос уақытын қалай өткізуді білмей, кейде «Менің мүлдем бос уақытым жоқ» дейді. «Немен айналысуға болады?» деген сұраққа психологтер: «Өзіңізге ұнайтын ермек іс (хобби) тауып алыңыз», - деп кеңес береді. Олар тек уақытты пайдалы өткізуге ғана емес, денсаулыққа да оң әсерін тигізеді. Олай болса, бос уақытта қандай іспен айналысса болады? . • Қолөнер. Көңілсіздіктен арылтатын іс – тоқыма тоқу. Тоқыма тоқыған кезде өзіңізді жайлы әрі жеңіл сезінесіз. Сондай-ақ, кесте тігу, сурет салу, экибана жасау, бисер тоқу, т.с.с. қолөнермен айналысуға болады. Гүл өсіру. Жер үйде тұратын көп адамдар бос уақытын бау-бақшада өткізеді. Ал көп қабатты үйде балконда шағын бау-бақша жасауға болады. Кішкентай гүл Ыдыстарына қалаған үй өсімдіктерін егіп, оны күтіп-баптауға кірісіңіз. Коллекция жинау. Өзіңізге қызықты дүниелерді жинастырыңыз. Олар: әдеби кітаптар, күйтабақтар, базарлықтар, пошта маркалары, ыдыс-аяқтар, жұмсақ ойыншықтар, т.б. Үй жануарын асыраңыз. Олар: аквариумдағы балықтар, мысықтар, кішкентай иттер, тасбақа т.б. Үй жануарыңызға күтім көрсетіңіз. Блог жүргізіңіз. Ғаламтор беттеріндегі ақпараттық-танымдық порталдарға тіркеліп, блог жүргізіңіз. Өзіңіздің басыңыздан өткен қызықты оқиғаларды, ойларыңызды жазып, өзгелердің пікірін оқыңыз. Әртүрлі форумдарда өзгелермен өз ойыңызбен бөлісіңіз.
Абай (Ибраги́м) Кунанба́ев[2] (каз. Абай Құнанбайұлы (инф.); 29 июля [10 августа] 1845, урочище Жидебай в Чингизтау — 23 июня [6 июля] 1904, там же[3]) — казахский поэт, композитор, просветитель, мыслитель[4], общественный деятель, основоположник казахской письменной литературы и её первый классик, реформатор культуры в духе сближения с европейской культурой на основе просвещённого ислама.
Абай Кунанбаевказ. Абай ҚұнанбайұлыИмя при рожденииказ. Ибраһим ҚұнанбайұлыДата рождения29 июля (10 августа) 1845[1]Место рожденияур. Жидебай, Бийский уезд, Томская губерния, Российская империяДата смерти23 июня (6 июля) 1904[1] (58 лет)Место смерти
Жидебай[d], Семипалатинский уезд, Российская империя
ГражданствоРоссийская ИмперияРод деятельностилингвист, поэт, переводчик, композитор, общественный деятель, писатель Медиафайлы на Викискладе Произведения в Викитеке

Портрет Абая
Настоящее имя — Ибрагим, но прозвище Абай (каз. Абай «внимательный», «осторожный»), данное бабушкой Зере, закрепилось за ним на всю жизнь. Его племянник — также известный казахский поэт и философ Шакарим Кудайбердиев.
Содержание
Биография
Абай Кунанбайулы родился 29 июля (10 августа) 1845 года в урочище Жидебай в Чингизских горах, в то время административно принадлежавшем к Бийскому уезду Томской губернии (ныне в Абайском районе Восточно-Казахстанской области), в семье крупного бая Кунанбая Оскенбаева (Ускенбаева) рода Тобыкты из казахского племени Аргын. Семья Абая принадлежала к местной знати; дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своём роду в качестве правителей и биев.
Начатое в детстве домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе у муллы Ахмет-Ризы в Семипалатинске, где преподавали арабский, персидский и другие восточные языки. Одновременно посещал русскую школу. К концу пятилетней учёбы начинает писать стихи, сначала приписывая их авторство своему другу Кокпаю Джантасову. С 13 лет отец Кунанбай начинает приучать Абая к деятельности главы рода. В возрасте 28 лет Абай отходит от неё, целиком занявшись самообразованием, но только к 40 годам создаёт свои первые взрослые стихотворения. Значительным событием для Абая явилось его общение с политическими ссыльными Е. П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С.Гроссом
Кешегі Кеңес өкіметінің солақай саясаты салдарынан талай ақындарымыз ел-жұртқа, кейінгі жас ұрпаққа жария етілмей келгені көпке мәлім. Солардың бірі – аса талантты, сегіз қырлы, бір сырлы ақын Уәйіс Шондыбайұлы.
Ақылбай, Мағауия, Көкбай, Әріптермен бірге жүріп, ақындық өнерін шыңдаған ол 1873 жылы бұрынғы Семей облысының Шұбартау ауданы, Баршатас ауылына қарасты Доғанды болысы, 12-ші ауылының Жылтыр деген жерінде дүниеге келіпті. Руы – Керей.
Шондыбайдың Уәйістен басқа төрт баласы болған екен. Олар: Мұхамарияр, Жүніс деген ағалары болса, Исатай, Естай атты інілері. Кейінгі екі інісі де әнші болыпты. Ал аса талантты Уәйіс өнер жолына ерте түсіп, серілік құрып, өлең айтып, ән салып, сол елдің өнерпаз ақын-жыршы және әншілерімен етене таныс, сырлас болған көрінеді. Бұған қоса ол ақындық пен шешендікті, тіпті, композиторлықты меңгеріп, саясат пен күрес жолында талай ел қамын жеген күрескер ардагерлермен сырлас, ниеттес те болған екен. Бұл жөнінде Уәйіс туралы жырлаған бір ақынның мынадай өлеңінен байқауға болады.
- О сол кісі мықтыға ұрынбайды,
Ақындар арбасып та, қырындайды.
Уәйіс сүйкеп өтсе, несі сөкет,
Әлихан мен Міржақып, Құрымбайды?
Міржақып себеп болған қақтығысқа,
Ат жалы, түйе қомы – қапылыста.
Ақынды сөйлетудің жөні бөлек,
Уәкеңмен айтысқанның қолы қысқа.
Уәйістің ақындық өсу жолын зерделей қарасақ, оның ұлы Абайдан үлгі-өнеге алып, өсиетін көп тыңдап, ақындық жолын терең түсінгені, ұлы суреткердің сүйікті шәкірті болғаны анық байқалады. Жас таланттың ақындығын ерте аңғарған Абай оны 1894 жылдары шақыртып алып, қамқорлық жасайды, өнер жолына баулиды.
Уәйіс:
- Шырқасам, жан шыдамас айғайыма,
Ән мен күй ұялаған таңдайыма.
Найза да бойламаған көмейіме,
Бақ, дәулет, өнер біткен маңдайыма, - деп өзі айтқандай, сол өнерді болашақ өмір үшін қару етеді. Сөйтіп, Уәйіс Абайдың ақын, білімдар, дарынды шәкірттері – Ақылбай, Мағауия, Көкбай, Әріп, Әсеттің тобында жүріп, ақындық өнерін шыңдай түседі.
Таяуда қолыма 2006 жылы бір топ авторлардың құрастыруымен Талдықорған қаласында басылған «Өмір өрнектері» атты кітап түсті. Осы кітаптың «Уәйіс әнші» деген бөлімінде бұрын көп жария болмаған ғылыми деректер беріліпті. Онда былай сипатталады: «Уәйіс Шондыбайұлы 1873 жылы Ташкент қаласында дүниеге келді. Аталған қаладағы 113 адамның ішінде Түгел Қозыбақұлының баласы Ибрагим, Ибрагимнің туған баласы Шондыбай мен келіні Сыпайы да болған. Аяғы ауыр Сыпайы сол жерде босанады. Содан Шондыбай Шұбартауға Уәйіс бір жастан асқанда бір-ақ келеді.
Уәйістің арғы атасы Көлібайдың мекені – Сартерек- Жылтыр деген жер. Ибрагим немересіне ұлан-асыр той жасайды. 1881 жылы Уәйіс Семейдегі бір жылдық медреседе Әбіш Петрұлының үйінде жатып оқиды. Ол пысық, көзі ашық адам екен. Уәйісті ертіп жүріп, нелер жақсы жерлер мен адамдарды көрсетеді. Ол осында жүріп Абайды, Ақылбай мен Төлеуді, Әзімбай мен Шәкерімді, Көкбай мен Мағауияны көреді. Әбіштің ұлы Темек арқылы орыстың Державин, Ломоносов, Пушкин, Некрасов, Лермонтов сияқты қаламгерлерінің аттарына қанығады. Әбіштің Семейдегі үйінде жүрген кезінде Уәйіс Өскеменнен, Павлодар мен Омбыдан, Қызылжар мен Қараөткелден келген зиялылардың ұлағатын естіп өседі. Оның ақындығы мен әншілігі де осында елге тарай бастайды. Ал 1888-1889 жылдары болыс Бегеш Сабанұлына хатшы бола жүріп, Омбы, Қарқаралы, Семей, Өскеменді аралап, Игісін, Бақтыбай, Біржан сал, Жаяу Мұса, Ақан серінің алдын көреді. Содан 17 жасында Жетісуға келіп, Құлмамбет, Жамбыл, Албан, Асанмен жүздеседі. Жетісу елі ақын шығармашылығына үлкен әсерін тигізеді. Уәйістің өнеріне сүйсінген Бодау ақын:
- Өнер, кәсіп оятар жұрттың санасын,
Айыра біл халал мен харам арасын.
Байлық, тірлік ол да – тұрған мақсатың,
Ғылымға тарт үш арыстың баласын, - деп жол нұсқапты.
Осы ұлағатты ақылды ойға түйген жас ақын үш арыстың бүгесі мен шігесін, адамдарын, ел деп еңіреген ерлерін танып, мемлекеттік, елдік шеңберінде ойлап, өле-өлгенше оқуын да, тоқуын да тоқтатпай, жырлап өткен. Осы кезеңдерде ол былай деп жырлаған екен:
- Саясат бір-біріңді жау қылады,
Тірілтіп, өліңді де қау қылады.
Адам деген ол үшін бір ойыншық,
Науқасты емдемей-ақ сау қылады.
Керек болса төбені тау қылады,
Қайыршыны қаңғыртпай, бай қылады.
Ақыл, иман, ақиқат табанында,
Ақылдыны ақымақ, шау қылады.
Өмірде болмағанды бар қылады,
Әлемді адамзатқа тар қылады.
Халық, құдай, намыс деп өлесіңдер,
Құдайды халыққа да жау қылады.
Осы жырдың мазмұнына қарап, оның заман ағымын дұрыс түсініп, халықтың келешек өмірін аңғара білген, саяси бағдары айқын, еңбекші кедей табының жырын жырлаған азамат ақын екенін көреміз. Ол бұл туралы былай толғайды:
- Кеңшілік кедейлерге заман бар ма,
Қайғымен көп қамыққан адамдарға.
Әлсізді әлі жеткен аңдып, жеп жүр,
Болған соң уақыт осы амал бар ма?
Сөйлеп сөз, айтып арыз жетер емес,
Сөз өтпей, соқса жетпес шабандарға.
Заманды әділетсіз аз сөйлейтін,
Қызыл тіл, қимылдап қал шамаң барда.
Шығармаларының жарық көруіне Қайым Мұхамедханов көмегін тигізіпті