задание 4 белая пленка в истории дополнительный и дополни текст необходимыми сведениями создания древнего китайского государства пятый класс Всемирная история
После ядерной войны, которую в недалёком будущем развязал искусственный интеллект министерства обороны США «Скайнет», человечество было порабощено машинами и оказалось на грани уничтожения. Джон стал тем харизматичным лидером, который повёл уцелевших людей на борьбу. Под его руководством армия Сопротивления одержала полную победу к 2029 году. Скайнет, не имея возможности выиграть войну в настоящем, несколько раз посылал в роботов-убийц (терминаторов), чтобы предотвратить рождение Джона или убить его в юности.
Будущий отец Джона — солдат Сопротивления Кайл Риз родился в начале XXI века, вскоре после начала Войны[3] и, сам того не подозревая, служил под началом сына. Он вызвался добровольцем, чтобы быть отправленным в 1984 год для защиты от терминатора матери Джона — Сары Коннор. Сара и Риз влюбились друг в друга. Риз погиб, успев сообщить основную информацию о будущей войне.
Сара кардинально изменила свою жизнь, направив все силы на подготовку сына к его судьбе. Она уехала из США в Мексику и затем оказалась в Никарагуа, где обучилась военному делу, научилась обращаться с оружием. Со слов Джона, Сара была готова вступить в связь с каждым, кто мог научить Джона основам военного дела и сделать из мальчика будущего полководца. В начале 1990-х годов Сара и Джон вернулись в Лос-Анджелес. Сара предприняла неудачную попытку взрыва компании «Кибердайн Системс», и была арестована властями. Её посчитали сумасшедшей, и Джон вынужден был поверить, что её рассказы о будущем были плодом больного воображения.
Джону были назначены опекуны — Джанелл и Тодд Войты. Отношения с приёмными родителями у него не сложились: он рос хулиганом и имел проблемы с законом. К этому времени у Джона уже сформировался характер независимого волевого человека. Так продолжалось до тех пор, пока в возрасте 10 лет в 1994/1995 Джон не встретил двух терминаторов, которые вновь прибыли из будущего: один чтобы убить его, другой Совместными усилиями Сара, терминатор T-800 и Джон взорвали «Кибердайн системс» и уничтожили все следы пребывания терминаторов в настоящем, исключив тем самым появление Скайнет. При этом Джон был вынужден со слезами уничтожить и Т-800, который ему по факту заменил отца.
В альтернативном финале расширенной версии «Терминатора 2», Джон Коннор показан в мирном варианте будущего, спустя 34 года, после событий второй части. У него родилась дочь. В книге Р. Фрейкса, написанной по сценарию фильма, сказано, что Джон стал сенатором и добился принятия важных социальных законов.
Однако в Терминаторе 3 действие пошло иначе: разрушение «Кибердайн Системс» лишь отсрочило создание людьми системы «Скайнет», и из уже изменённого будущего, новый Скайнет высылает Терминатора «T-X» для самой себе на начальном этапе «освобождения от человечества». Также в фильме упомянуто, что в 2032 году Джон будет убит терминатором модели «T-850», который затем будет перепрограммирован и послан в его женой Кейт Брустер[en] для защиты. У Кейт и Джона будут дети, которые тоже сыграют важную роль в Сопротивлении, а сама Кейт, по словам Т Джону на начальном этапе войны организовать Штаб Сопротивления, пользуясь контактами в Армии США, будучи дочерью генерала Роберта Брустера, чьё ведомство и создало Скайнет.
Джон Коннор в фильме показан непосредственно перед началом ядерной войны в 2004 году. Его мать умерла от лейкемии через некоторое время после битвы со вторым терминатором. Судный день не наступил, и Джон предстаёт подавленным и разочарованным человеком, растерявшим свои волевые качества. Он не имеет постоянного места жительства и перебивается случайными заработками. Его вечно мучают кошмары о Судном дне и пришествии терминаторов.
Туған жері – Жамбыл облысындағы Жамбыл тауының етегі. Топырақ бұйырған жері – Алматы облысының Ұзынағаш елді мекені. Шыққан тегі – Ұлы жүз Шапырашты тайпасының ішіндегі Екей руы.
Жамбылдың өсіп-өнген жерінде ән-күй, ақындық –жыраулық өнер айрықша биікке көтерілген. М. Әуезовтың «қазақ халқында ерекше дамыған айтыс өнері ХІХ ғасырдан бергі жерде өзге жерлерде саябырсып, Жетісу, оңтүстік өлкелерінде шоғырлана бастайды» деуінде үлкен тарихи себеп бар. Біріншіден, Қазақстанның өзге өңірлерін ертерек шарпыған отаршылдық ел ішінің дәстүрлі қалпына өктемдігін жүргізіп, шырқын бұзып үлгергенде, Жетісу алабы әзірше қағаберісте еді. Екіншіден, бұл өңірдің ертеден тамырын тереңге жайған өнерпаздық дәстүрі шын мәнінде ХІХ ғасырдан бергі жерде айрықша биік өреге көтеріліп еді. Осы кезеңде Жетісуға сонау Арқадан ұлы Абайдың келуі, Біржан, Шашубай, балуан Шолақ сияқты дауылпаз әнші-ақындардың келуі, Таластан – Жалайыр Түбектің келуі, оңтүстіктен – Майкөт пен Майлықожаның келуі, Атыраудан – Құрманғазының келуі, сөз жоқ, ең алдымен олардың алыстан жаңғырығы жеткен ұлы өнер мектебіне деген ұмтылыстарына байланысты еді.
Осындай өнер бесігінде тербеліп өскен Жамбылдың ақындық дарыны жас кезінен ақ таныла бастаған . Ол бозбала шағының өзінде ақ өскен ортасын ән мен жырға кенелтіп, тіптен көршілес қырғыз еліне де даңқы жайылып үлгерген. Осы кезде өрттей жалындап, жұрт аузына іліккен жас Жамбыл Жетісудың дүлдүл ақыны Сүйінбайға жолығып, оның арқалы өнеріне құныға ден қойып батасын алады. Мұнан әрі жал –құйрығы сүзілген жүйріктей арындап, сол кездегі Айкүміс, Бақтыбай, Сары, Сарбас, Досмағанбет, Шашубай, Құланаян Құлманбет сияқты ақындықтың жылжыған жорға, жылмиған жүйріктерімен айтысқа түскен Жамбыл ұдайы шоқтығын асырып отырған. Бұлар ғана емес қырғыздың Балық, Тыныбек, Қалығұл, Найманбай, Қатаған, Арыстанбек, Сағымбек сияқты ақын-жырау, манасшылармен өнер өрелестіріп, қырғыздың көл-көсір поязиясынан тағылым алады, ақындық өнерін одан әрі шыңдай түседі. Жамбыл енді ақындық суырыпсалмалық өнеріне қоса «Көрғұлы», «Шаһмардан» сияқты жыр-дастандарды апталап-айлап жырлап, ақындық жыраулық өнерін соны қырымен таныта бастайды.
Жамбылдың ақын-жырау ретінде қалыптаса бастаған кезі Ресей отаршылдары – бір жағынан, Қоқан хандығы – екінші жағынан, жергілікті жандайшаптар- үшінші жағынан қазақ халқын әлеуметтік саяси қыспаққа алған шақ еді. Жаны сергек, санасы өрелі Жамбыл өзінің «Шағым», «Жылқышы», «Шәбденге», «Сәт сайланарда», «Өстепкеде», «Патша әмірі тарылды», «Зілді бұйрық» сияқты өлеңдерінде елдің әлеуметтік саяси өмірін ақындық шыншылдықпен азаматтық жауапкершілікпен бедерлейді. Жамбыл Қазан төңкерісінен кейінгі елдің саяси-әлеуметтік өміріндегі тарихи өзгерістерге үлкен үмітпен ден қояды. Оның «Туған елім» атты толғауы 1936 жылы жарық көріп, онан соң орыс тіліне аударылған нұсқасы «Правда» газетінде жарияланып, қарт ақынның даңқы бүкіл әлемге жайылды. Халқына қадірі артып, даңқы өрлеген Жамбыл, шабыт тұғырына қонған Алатаудың ақ иық қыранындай, жыр нөсерін селдетеді. Оның 1936-1945 жылдар аралығында шығарған жырлары 13 мың тармақтан асады екен. Ол ел өміріндегі табыс пен жаңғыруларды, жеңіс пен ерлік істерді ерекше шабытпен жырлайды. Шағын жыр-толғаулар ғана емес, оның қарт көкірегінен «Өтеген батыр», «Сұраншы батыр» сияқты эпикалық туындылар қайта жаңғырып ақтарылады.
Жамбыл - әрі эпик, әрі айтыс ақыны; абыз жырау әрі жауынгер жыршы. Ол шын мағынасындағы биік парасатты өнерпаз, азаматтық саяси поэзияны қалыптастырушы. Жамбылдың ұлылығы оның тек ақындық шеберлігімен ғана емес, сонымен бірге халық поэзиясының бұтақ жайған жаңа бір бәйтерегі болуымен, басқаша айтқанда , халық ақындарының жасампаздық рухтағы жаңа ұлы көшін бастаған даралығымен де өлшенеді. Оның сөздері ұранға айналып, өзі халық поэзиясының атасы аталды. Ол жыраулардың байтақ эпикалық дәстүрін, қазақ сөз өнеріндегі ғажайып импровизациялық үрдісті бүтіндей жаңа арнаға бұрып, оған жаңа мазмұн дарытты. Жамбыл – ізгілік жолындағы азатшыл азаматты нәсіліне, ұлтына бөлмеген шын мәніндегі интернационалист ақын. «Жамбыл жырлары теңіз түбінде шашылып жатқан маржан секілді. Оны жинап алып халқының қолына беру – біздің әрқайсымыздың азаматтық борышымыз» - деген еді Сәкен Сейфуллин. Жамбыл - жырдың толассыз бұлағы, өшпес өнегесі, тозбайтын асылы. Ол жасампаз ұрпақпен сырласындай, қимасындай мәңгі бірге жасай береді.
Жамбылдың қанатты шабытпен дүниеге келген шығармалары әлемнің ондаған тіліне аударылып дүние жүзіне тарады. Жамбыл көзінің тірісінде ақ КСРО Мемлекеттік сыйлығының лауреаты атағын алып, өзінің де, халқының да даңқын дүйім дүниеге паш етті. Жамбыл бейнесі қазақ өнерінің барлық түрінде, барша жанрында шабытпен бедерленіп, ұлттың рухы биік ұлы тұлғасы екенін әйгіледі.
1945 жылы 22 маусымда Жамбыл дүние салды.
1946 жылы ақпанда Қазақстан жұртшылығы даңқты ақынның жүз жылдығын салтанатпен атап өтті. Мерейтойына қарай ақынның таңдамалы шығармаларының академиялык жинағы орыс және қазақ тілінде басылып шықты
Биография
После ядерной войны, которую в недалёком будущем развязал искусственный интеллект министерства обороны США «Скайнет», человечество было порабощено машинами и оказалось на грани уничтожения. Джон стал тем харизматичным лидером, который повёл уцелевших людей на борьбу. Под его руководством армия Сопротивления одержала полную победу к 2029 году. Скайнет, не имея возможности выиграть войну в настоящем, несколько раз посылал в роботов-убийц (терминаторов), чтобы предотвратить рождение Джона или убить его в юности.
Будущий отец Джона — солдат Сопротивления Кайл Риз родился в начале XXI века, вскоре после начала Войны[3] и, сам того не подозревая, служил под началом сына. Он вызвался добровольцем, чтобы быть отправленным в 1984 год для защиты от терминатора матери Джона — Сары Коннор. Сара и Риз влюбились друг в друга. Риз погиб, успев сообщить основную информацию о будущей войне.
Сара кардинально изменила свою жизнь, направив все силы на подготовку сына к его судьбе. Она уехала из США в Мексику и затем оказалась в Никарагуа, где обучилась военному делу, научилась обращаться с оружием. Со слов Джона, Сара была готова вступить в связь с каждым, кто мог научить Джона основам военного дела и сделать из мальчика будущего полководца. В начале 1990-х годов Сара и Джон вернулись в Лос-Анджелес. Сара предприняла неудачную попытку взрыва компании «Кибердайн Системс», и была арестована властями. Её посчитали сумасшедшей, и Джон вынужден был поверить, что её рассказы о будущем были плодом больного воображения.
Джону были назначены опекуны — Джанелл и Тодд Войты. Отношения с приёмными родителями у него не сложились: он рос хулиганом и имел проблемы с законом. К этому времени у Джона уже сформировался характер независимого волевого человека. Так продолжалось до тех пор, пока в возрасте 10 лет в 1994/1995 Джон не встретил двух терминаторов, которые вновь прибыли из будущего: один чтобы убить его, другой Совместными усилиями Сара, терминатор T-800 и Джон взорвали «Кибердайн системс» и уничтожили все следы пребывания терминаторов в настоящем, исключив тем самым появление Скайнет. При этом Джон был вынужден со слезами уничтожить и Т-800, который ему по факту заменил отца.
В альтернативном финале расширенной версии «Терминатора 2», Джон Коннор показан в мирном варианте будущего, спустя 34 года, после событий второй части. У него родилась дочь. В книге Р. Фрейкса, написанной по сценарию фильма, сказано, что Джон стал сенатором и добился принятия важных социальных законов.
Однако в Терминаторе 3 действие пошло иначе: разрушение «Кибердайн Системс» лишь отсрочило создание людьми системы «Скайнет», и из уже изменённого будущего, новый Скайнет высылает Терминатора «T-X» для самой себе на начальном этапе «освобождения от человечества». Также в фильме упомянуто, что в 2032 году Джон будет убит терминатором модели «T-850», который затем будет перепрограммирован и послан в его женой Кейт Брустер[en] для защиты. У Кейт и Джона будут дети, которые тоже сыграют важную роль в Сопротивлении, а сама Кейт, по словам Т Джону на начальном этапе войны организовать Штаб Сопротивления, пользуясь контактами в Армии США, будучи дочерью генерала Роберта Брустера, чьё ведомство и создало Скайнет.
Джон Коннор в фильме показан непосредственно перед началом ядерной войны в 2004 году. Его мать умерла от лейкемии через некоторое время после битвы со вторым терминатором. Судный день не наступил, и Джон предстаёт подавленным и разочарованным человеком, растерявшим свои волевые качества. Он не имеет постоянного места жительства и перебивается случайными заработками. Его вечно мучают кошмары о Судном дне и пришествии терминаторов.
Объяснение:
Туған жері – Жамбыл облысындағы Жамбыл тауының етегі. Топырақ бұйырған жері – Алматы облысының Ұзынағаш елді мекені. Шыққан тегі – Ұлы жүз Шапырашты тайпасының ішіндегі Екей руы.
Жамбылдың өсіп-өнген жерінде ән-күй, ақындық –жыраулық өнер айрықша биікке көтерілген. М. Әуезовтың «қазақ халқында ерекше дамыған айтыс өнері ХІХ ғасырдан бергі жерде өзге жерлерде саябырсып, Жетісу, оңтүстік өлкелерінде шоғырлана бастайды» деуінде үлкен тарихи себеп бар. Біріншіден, Қазақстанның өзге өңірлерін ертерек шарпыған отаршылдық ел ішінің дәстүрлі қалпына өктемдігін жүргізіп, шырқын бұзып үлгергенде, Жетісу алабы әзірше қағаберісте еді. Екіншіден, бұл өңірдің ертеден тамырын тереңге жайған өнерпаздық дәстүрі шын мәнінде ХІХ ғасырдан бергі жерде айрықша биік өреге көтеріліп еді. Осы кезеңде Жетісуға сонау Арқадан ұлы Абайдың келуі, Біржан, Шашубай, балуан Шолақ сияқты дауылпаз әнші-ақындардың келуі, Таластан – Жалайыр Түбектің келуі, оңтүстіктен – Майкөт пен Майлықожаның келуі, Атыраудан – Құрманғазының келуі, сөз жоқ, ең алдымен олардың алыстан жаңғырығы жеткен ұлы өнер мектебіне деген ұмтылыстарына байланысты еді.
Осындай өнер бесігінде тербеліп өскен Жамбылдың ақындық дарыны жас кезінен ақ таныла бастаған . Ол бозбала шағының өзінде ақ өскен ортасын ән мен жырға кенелтіп, тіптен көршілес қырғыз еліне де даңқы жайылып үлгерген. Осы кезде өрттей жалындап, жұрт аузына іліккен жас Жамбыл Жетісудың дүлдүл ақыны Сүйінбайға жолығып, оның арқалы өнеріне құныға ден қойып батасын алады. Мұнан әрі жал –құйрығы сүзілген жүйріктей арындап, сол кездегі Айкүміс, Бақтыбай, Сары, Сарбас, Досмағанбет, Шашубай, Құланаян Құлманбет сияқты ақындықтың жылжыған жорға, жылмиған жүйріктерімен айтысқа түскен Жамбыл ұдайы шоқтығын асырып отырған. Бұлар ғана емес қырғыздың Балық, Тыныбек, Қалығұл, Найманбай, Қатаған, Арыстанбек, Сағымбек сияқты ақын-жырау, манасшылармен өнер өрелестіріп, қырғыздың көл-көсір поязиясынан тағылым алады, ақындық өнерін одан әрі шыңдай түседі. Жамбыл енді ақындық суырыпсалмалық өнеріне қоса «Көрғұлы», «Шаһмардан» сияқты жыр-дастандарды апталап-айлап жырлап, ақындық жыраулық өнерін соны қырымен таныта бастайды.
Жамбылдың ақын-жырау ретінде қалыптаса бастаған кезі Ресей отаршылдары – бір жағынан, Қоқан хандығы – екінші жағынан, жергілікті жандайшаптар- үшінші жағынан қазақ халқын әлеуметтік саяси қыспаққа алған шақ еді. Жаны сергек, санасы өрелі Жамбыл өзінің «Шағым», «Жылқышы», «Шәбденге», «Сәт сайланарда», «Өстепкеде», «Патша әмірі тарылды», «Зілді бұйрық» сияқты өлеңдерінде елдің әлеуметтік саяси өмірін ақындық шыншылдықпен азаматтық жауапкершілікпен бедерлейді. Жамбыл Қазан төңкерісінен кейінгі елдің саяси-әлеуметтік өміріндегі тарихи өзгерістерге үлкен үмітпен ден қояды. Оның «Туған елім» атты толғауы 1936 жылы жарық көріп, онан соң орыс тіліне аударылған нұсқасы «Правда» газетінде жарияланып, қарт ақынның даңқы бүкіл әлемге жайылды. Халқына қадірі артып, даңқы өрлеген Жамбыл, шабыт тұғырына қонған Алатаудың ақ иық қыранындай, жыр нөсерін селдетеді. Оның 1936-1945 жылдар аралығында шығарған жырлары 13 мың тармақтан асады екен. Ол ел өміріндегі табыс пен жаңғыруларды, жеңіс пен ерлік істерді ерекше шабытпен жырлайды. Шағын жыр-толғаулар ғана емес, оның қарт көкірегінен «Өтеген батыр», «Сұраншы батыр» сияқты эпикалық туындылар қайта жаңғырып ақтарылады.
Жамбыл - әрі эпик, әрі айтыс ақыны; абыз жырау әрі жауынгер жыршы. Ол шын мағынасындағы биік парасатты өнерпаз, азаматтық саяси поэзияны қалыптастырушы. Жамбылдың ұлылығы оның тек ақындық шеберлігімен ғана емес, сонымен бірге халық поэзиясының бұтақ жайған жаңа бір бәйтерегі болуымен, басқаша айтқанда , халық ақындарының жасампаздық рухтағы жаңа ұлы көшін бастаған даралығымен де өлшенеді. Оның сөздері ұранға айналып, өзі халық поэзиясының атасы аталды. Ол жыраулардың байтақ эпикалық дәстүрін, қазақ сөз өнеріндегі ғажайып импровизациялық үрдісті бүтіндей жаңа арнаға бұрып, оған жаңа мазмұн дарытты. Жамбыл – ізгілік жолындағы азатшыл азаматты нәсіліне, ұлтына бөлмеген шын мәніндегі интернационалист ақын. «Жамбыл жырлары теңіз түбінде шашылып жатқан маржан секілді. Оны жинап алып халқының қолына беру – біздің әрқайсымыздың азаматтық борышымыз» - деген еді Сәкен Сейфуллин. Жамбыл - жырдың толассыз бұлағы, өшпес өнегесі, тозбайтын асылы. Ол жасампаз ұрпақпен сырласындай, қимасындай мәңгі бірге жасай береді.
Жамбылдың қанатты шабытпен дүниеге келген шығармалары әлемнің ондаған тіліне аударылып дүние жүзіне тарады. Жамбыл көзінің тірісінде ақ КСРО Мемлекеттік сыйлығының лауреаты атағын алып, өзінің де, халқының да даңқын дүйім дүниеге паш етті. Жамбыл бейнесі қазақ өнерінің барлық түрінде, барша жанрында шабытпен бедерленіп, ұлттың рухы биік ұлы тұлғасы екенін әйгіледі.
1945 жылы 22 маусымда Жамбыл дүние салды.
1946 жылы ақпанда Қазақстан жұртшылығы даңқты ақынның жүз жылдығын салтанатпен атап өтті. Мерейтойына қарай ақынның таңдамалы шығармаларының академиялык жинағы орыс және қазақ тілінде басылып шықты