Ујлиханов Шоќан Шыѕєысўлы – ќазаќтыѕ ўлы єалымы: ориенталист, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, аєартушы, демократ. Шын аты-Мўхаммедханафия, јжесініѕ бала кїнінде «Шоќаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоќан» аталып кеткен. Туєан жері-ќазіргі Ќостанай облысындаєы Ќўсмўрын кґлініѕ жаєасы. Арєы атасы-ќазаќтыѕ ўлы ханы –Абылай, Шоќан оныѕ шґбересі. Ґз атасы Ујли де хан болєан. Ал јкесі Шыѕєыс Ќазаќстанда хандыќ жїйе жойылып, аєа сўлтандыќтыѕ енгізілуіне байланысты, аєа сўлтан лауазымын иеленген.
«Жеті жўрттыѕ тілін білуге тиісті» хан тўќымы болєандыќтан, ауыл мектебінде оќып, арабша хат таныєан Шоќан араб, шаєатай тілдерін меѕгерген. Бўдан кейін оны јкесі сол кезде Сібірдегі еѕ таѕдаулы оќу орны деп есептелінетін Омбы кадет корпусына береді. Зерек те зерделі Шоќан мўнда «екі –їш жылдан кейін-аќ ґз кластарынан єана емес, ґзінен екі жас їлкендердіѕ класындаєыларды да басып озып шыєады» (Г. Н. Потанин) .
Кадет корпусын бітіргеннен кейін Шоќан Батыс Сібір генерал-губернаторыныѕ кеѕсесінде ќалдырылады. Ол 1855 жылы Ўлы жїзді Ќоќан хандыєыныѕ ыќпалынан шыєарып, Ресейге ќосу баєытында жўмыс істеу їшін ўйымдастырылєан экспедицияєа ќатысып, Семей, Аягґз, Ќапал арќылы Іле Алатауына дейін келеді, Жоѕєар ќаќпасына, Алакґл, Тарбаєатайєа саяхат жасайды. Осы сапарында ќазаќ, ќырєыз ауыз јдебиетініѕ їлгілерін, тарихы мен этнографиясыныѕ материалдарын жинап алады. Бўл еѕбегін жоєары баєалаєан генерал Г. Х. Гасфорт оны наградаєа ўсынады, јскери лауазымы бір сатыєа жоєарылап, поручик атаєын алады. Келесі жылы М. М. Хоментовский басќарєан јскери-єылыми экспедицияєа ќатысып, ќырєыз елін жете зерттеп, Ыстыќкґл аймаєыныѕ картасын жасасады.
Шоќанныѕ Ќашќарияєа сапары єалымдыќ, аєартушылыќ саласындаєы еѕбегініѕ жаѕа белеске кґтерілуіне жол ашты. Ќоќан хандыєыныѕ Ќашќардаєы консулы јрі саяси резидентініѕ кґмегімен Ќашќардыѕ экономикалыќ саяси ќўрылымын зерттеп, бўл халыќтыѕ тарихы мен этнографиясынан кґптеген материалдар жинайды. Ќашќар сапарынан «Алты шаћардыѕ, яєни Ќытайдыѕ Нан-лу провинциясыныѕ шыєыстаєы алты ќаласыныѕ жайы» атты еѕбегі дїниеге келеді.
Шоќаннан ќалєан мўраныѕ бірі-бейнелеу ґнеріндегі зерттеулері. Бўл еѕбектер оныѕ ґнердіѕ осы саласындаєы ќазаќтыѕ тўѕєыш профессионал суретшісі болєанын дјлелдейді. Ол негізінен портрет, пейжаз жјне халыќтыѕ тўрмыс-салтын бейнелеумен айналысќан. Одан 150-дей сурет ќалєан.
О каждой большой войне люди помнят долго. Вот уже семьдесят лет человечество сохраняет память о Второй Мировой, что длилась около шести лет и унесла миллионы жизней. Та часть военного конфликта, в которой участвовал Советский Союз, называется на нашей Родине Великой Отечественной войной. Четыре года наша страна участвовала в сражениях, теряла своих лучших сыновей и дочерей.
22 июня 1941 года немецкие захватчики напали на Советский Союз без объявления войны, то есть без предупреждения. Они планировали выиграть сражение быстро и захватить власть, рассчитывая на то, что противник не успеет опомниться. Однако, отлично вооруженные фашисты «провалились» в своих замыслах и в 1943 году им пришлось отступать назад: постепенно, шаг за шагом. В 1945 году горели уже не белорусские села, российские города и украинские хутора. Пылал Берлин, американские войска, подключившиеся к войне, растаскивали картины из художественных галерей.
Что принесла людям Великая Отечественная? Ничего хорошего, кроме уроков. Погибли миллионы мирных жителей Советского Союза: их расстреляли, уморили голодом в концлагерях, сгубили болезнями. Сильно пострадала Германия: большинство молодежи пропало на фронтах.
Чему учит эта история всех нас? Миру и уважению друг к другу. Война и оружие – не игрушка, не веселое проведение времени. Лучше сохранять культурные ценности, беречь свои дома, строить новые, рисовать картины и разводить сады.
Почему война может научить человека? Прежде всего, ценить мир и по-братски объединяться ради него. Ценить возможность жить рядом с близкими, а не ждать их годами с фронта.Ветераны ВОВ могут рассказать нам, как страшна война, насколько мир лучше. Но их становится все меньше ... Так давайте же сами помнить об этом, как они боролись за нашу Родину.
Объяснение:
Ујлиханов Шоќан Шыѕєысўлы – ќазаќтыѕ ўлы єалымы: ориенталист, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, аєартушы, демократ. Шын аты-Мўхаммедханафия, јжесініѕ бала кїнінде «Шоќаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоќан» аталып кеткен. Туєан жері-ќазіргі Ќостанай облысындаєы Ќўсмўрын кґлініѕ жаєасы. Арєы атасы-ќазаќтыѕ ўлы ханы –Абылай, Шоќан оныѕ шґбересі. Ґз атасы Ујли де хан болєан. Ал јкесі Шыѕєыс Ќазаќстанда хандыќ жїйе жойылып, аєа сўлтандыќтыѕ енгізілуіне байланысты, аєа сўлтан лауазымын иеленген.
«Жеті жўрттыѕ тілін білуге тиісті» хан тўќымы болєандыќтан, ауыл мектебінде оќып, арабша хат таныєан Шоќан араб, шаєатай тілдерін меѕгерген. Бўдан кейін оны јкесі сол кезде Сібірдегі еѕ таѕдаулы оќу орны деп есептелінетін Омбы кадет корпусына береді. Зерек те зерделі Шоќан мўнда «екі –їш жылдан кейін-аќ ґз кластарынан єана емес, ґзінен екі жас їлкендердіѕ класындаєыларды да басып озып шыєады» (Г. Н. Потанин) .
Кадет корпусын бітіргеннен кейін Шоќан Батыс Сібір генерал-губернаторыныѕ кеѕсесінде ќалдырылады. Ол 1855 жылы Ўлы жїзді Ќоќан хандыєыныѕ ыќпалынан шыєарып, Ресейге ќосу баєытында жўмыс істеу їшін ўйымдастырылєан экспедицияєа ќатысып, Семей, Аягґз, Ќапал арќылы Іле Алатауына дейін келеді, Жоѕєар ќаќпасына, Алакґл, Тарбаєатайєа саяхат жасайды. Осы сапарында ќазаќ, ќырєыз ауыз јдебиетініѕ їлгілерін, тарихы мен этнографиясыныѕ материалдарын жинап алады. Бўл еѕбегін жоєары баєалаєан генерал Г. Х. Гасфорт оны наградаєа ўсынады, јскери лауазымы бір сатыєа жоєарылап, поручик атаєын алады. Келесі жылы М. М. Хоментовский басќарєан јскери-єылыми экспедицияєа ќатысып, ќырєыз елін жете зерттеп, Ыстыќкґл аймаєыныѕ картасын жасасады.
Шоќанныѕ Ќашќарияєа сапары єалымдыќ, аєартушылыќ саласындаєы еѕбегініѕ жаѕа белеске кґтерілуіне жол ашты. Ќоќан хандыєыныѕ Ќашќардаєы консулы јрі саяси резидентініѕ кґмегімен Ќашќардыѕ экономикалыќ саяси ќўрылымын зерттеп, бўл халыќтыѕ тарихы мен этнографиясынан кґптеген материалдар жинайды. Ќашќар сапарынан «Алты шаћардыѕ, яєни Ќытайдыѕ Нан-лу провинциясыныѕ шыєыстаєы алты ќаласыныѕ жайы» атты еѕбегі дїниеге келеді.
Шоќаннан ќалєан мўраныѕ бірі-бейнелеу ґнеріндегі зерттеулері. Бўл еѕбектер оныѕ ґнердіѕ осы саласындаєы ќазаќтыѕ тўѕєыш профессионал суретшісі болєанын дјлелдейді. Ол негізінен портрет, пейжаз жјне халыќтыѕ тўрмыс-салтын бейнелеумен айналысќан. Одан 150-дей сурет ќалєан.
Науќасы меѕдегендіктен Петербургтан елге оралєан Шоќан туєан халќыныѕ екі жаќты ќанауда езілгенін кґріп, 1862 жылєы сайлауда Атбасар округыныѕ аєа сўлтаны болуєа талпынады.
Тјн ауруы мен жан ауруына шипа таба алмаєан Шоќан 1865 жылы Алтынемелде, Кґшкентоєай деген жердегі Тезек тґреніѕ ауылында ќайтыс болады.
Шоќанныѕ маѕдайына «жарќ етіп сґнген ќўйрыќты жўлдыздай» ќысќа єана єўмыр сїру жазылды. Біраќ ол аз єана єўмырында адам ќабілетініѕ єажайып мїмкіндіктерін, гуманизмніѕ биік ґресін, ўлтжандылыќтыѕ жалтаќсыз їлгісін, алєырлыќтыѕ ќайран ќаларлыќ ґнегесін барша болмысымен, наќтылы іс-јрекетімен дјлелдеп їлгерді.
О каждой большой войне люди помнят долго. Вот уже семьдесят лет человечество сохраняет память о Второй Мировой, что длилась около шести лет и унесла миллионы жизней. Та часть военного конфликта, в которой участвовал Советский Союз, называется на нашей Родине Великой Отечественной войной. Четыре года наша страна участвовала в сражениях, теряла своих лучших сыновей и дочерей.
22 июня 1941 года немецкие захватчики напали на Советский Союз без объявления войны, то есть без предупреждения. Они планировали выиграть сражение быстро и захватить власть, рассчитывая на то, что противник не успеет опомниться. Однако, отлично вооруженные фашисты «провалились» в своих замыслах и в 1943 году им пришлось отступать назад: постепенно, шаг за шагом. В 1945 году горели уже не белорусские села, российские города и украинские хутора. Пылал Берлин, американские войска, подключившиеся к войне, растаскивали картины из художественных галерей.
Что принесла людям Великая Отечественная? Ничего хорошего, кроме уроков. Погибли миллионы мирных жителей Советского Союза: их расстреляли, уморили голодом в концлагерях, сгубили болезнями. Сильно пострадала Германия: большинство молодежи пропало на фронтах.
Чему учит эта история всех нас? Миру и уважению друг к другу. Война и оружие – не игрушка, не веселое проведение времени. Лучше сохранять культурные ценности, беречь свои дома, строить новые, рисовать картины и разводить сады.
Почему война может научить человека? Прежде всего, ценить мир и по-братски объединяться ради него. Ценить возможность жить рядом с близкими, а не ждать их годами с фронта.Ветераны ВОВ могут рассказать нам, как страшна война, насколько мир лучше. Но их становится все меньше ... Так давайте же сами помнить об этом, как они боролись за нашу Родину.