Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
История создания – Стихи написаны в 1838 году. Опубликованы – в 1839.
Тема произведения – Нужно довольствоваться малым. Не стоит желать себе другой участи, необходимо смириться со своим предназначением. Ещё одна тема – смысл жизни.
Композиция – кольцевая, строится на антитезе: жизнь-смерть.
Жанр – .
Стихотворный размер – состоит из 10 строф, написанных четырёхстопным амфибрахием с использованием парной рифмовки.
Главный герой – три гордые пальмы, которые опечалены своим бесполезным существованием. Они растут в пустыне и считают, что живут свою жизнь зря, так как не выполняют своего предназначения – не приносят никому пользы.
Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
История создания – Стихи написаны в 1838 году. Опубликованы – в 1839.
Тема произведения – Нужно довольствоваться малым. Не стоит желать себе другой участи, необходимо смириться со своим предназначением. Ещё одна тема – смысл жизни.
Композиция – кольцевая, строится на антитезе: жизнь-смерть.
Жанр – .
Стихотворный размер – состоит из 10 строф, написанных четырёхстопным амфибрахием с использованием парной рифмовки.
Главный герой – три гордые пальмы, которые опечалены своим бесполезным существованием. Они растут в пустыне и считают, что живут свою жизнь зря, так как не выполняют своего предназначения – не приносят никому пользы.
Метафоры – пылающая грудь, гордо кивая махровой главою.
Эпитеты – ручей звучный, роскошные листья, гордые пальмы, почвы бесплодной.
Сравнения – «песок крутился столбом», караван «шёл, колыхаясь, как в море челнок».
Олицетворения – щедро поит ручей, шепчутся листья с гремучим ручьём, приветствуют пальмы нежданных гостей.