Орталық Қазақстан өңірі өзінің табиғи географиялық жағдайы мен орналасуына байланысты ежелгі қазақ тарихында ерекше орын алады. Археологиялық зерттеулердің нәтижесінде бұл аймақты ежелден алғашқы адамдардың мекендегені анықталған. Бұл уакыт тарихи дәуірлеу бойынша б.з.б. 5-3 ғ-лар аралығы. Олар негізінен терімшілікпен, аңшылықпен, сонымен қатар балықшылықпен де косымша айналысқан. 15-25 адамнан тұратын алғашқы адамдар қауымдық тобырларды құрады, Қазақстан аумағында өмір сүрген алғашқы адамдар патекантроптың замандастары еді. Олар отты пайдалануды, мамонт сүйегінен, мал терісінен карапайым үй салуды үйренді.
Любечский съезд 1097, съезд русских князей, состоявшийся в городе Любече (на Днепре) с целью договориться о прекращении междукняжеских распрей из-за уделов и сплотиться против разорявших Русь половцев. На Л. с. (по "Повести временных лет") присутствовало 6 князей. Святополку Изяславичу, как старшему, был оставлен Киев с Туровом и Пинском и титул великого князя; Владимиру Мономаху - Переяславское княжество, Суздальско-Ростовская земля, Смоленск и Белоозеро; Олегу и Давиду Святославичам - Чернигов и Северская земля, Рязань, Муром и Тмутаракань; Давиду Игоревичу - Владимир-Волынский с Луцком; Васильку Ростиславичу (с братом) - Теребовль, Червень, Перемышль. Л. с. провозгласил принцип наследования князьями земель своих отцов. Это решение констатировало наличие нового политического строя на Руси, основой которого было сложившееся крупное феодальное землевладение. Значение первого Любечского съезда 1097 года в первую очередь заключалось в том, что это была первая в значительной степени удачная попытка прекратить процесс распада Киевского государства на мелкие удельные княжества путем изменения принципов наследования и постановки перед князьями общей цели — оказания должного вооруженного отпора половецким нападениям на Русь-Украину. Первый Любечский съезд прекратил на определенное время борьбу за Черниговские земли и позволил объединить силы пограничных княжеств против половецкой угрозы. Но усобицы на западе, в Красной Руси и в Прикарпатье, остановить не удалось. Через несколько лет они возобновились и на востоке.
Орталық Қазақстан өңірі өзінің табиғи географиялық жағдайы мен орналасуына байланысты ежелгі қазақ тарихында ерекше орын алады. Археологиялық зерттеулердің нәтижесінде бұл аймақты ежелден алғашқы адамдардың мекендегені анықталған. Бұл уакыт тарихи дәуірлеу бойынша б.з.б. 5-3 ғ-лар аралығы. Олар негізінен терімшілікпен, аңшылықпен, сонымен қатар балықшылықпен де косымша айналысқан. 15-25 адамнан тұратын алғашқы адамдар қауымдық тобырларды құрады, Қазақстан аумағында өмір сүрген алғашқы адамдар патекантроптың замандастары еді. Олар отты пайдалануды, мамонт сүйегінен, мал терісінен карапайым үй салуды үйренді.
Значение первого Любечского съезда 1097 года в первую очередь заключалось в том, что это была первая в значительной степени удачная попытка прекратить процесс распада Киевского государства на мелкие удельные княжества путем изменения принципов наследования и постановки перед князьями общей цели — оказания должного вооруженного отпора половецким нападениям на Русь-Украину. Первый Любечский съезд прекратил на определенное время борьбу за Черниговские земли и позволил объединить силы пограничных княжеств против половецкой угрозы. Но усобицы на западе, в Красной Руси и в Прикарпатье, остановить не удалось. Через несколько лет они возобновились и на востоке.